203 ـ جلال عضد
هو السيّد جلال الدين بن عضد الدين اليزدي ، المعروف في شعره بجلال عضد .
من أعيان وشعراء يزد في القرن الثامن الهجري .
عاصر ملوك آل المظفر وحظي لديهم وتصدر للوزارة في أيامهم .
له (ديوان شعر) ، ومن شعره :
چار چيز است كه در سنگ اگر جمع شود***لعل وياقوت شود سنگ بدان خارائى
پاكى طينت وأصل گهر واستعداد***تربيت كردن مهر از فلك مينائى
در من اين هر سه صفت هست ولى مى بايد***تربيت از تو كه خورشيد جهان آرائى
وله أيضاً :
عاشقان اول قدم بر هر دو عالم ميزنند***بعد از آن در كوى عشق از عاشقى دم مى زنند
جرعه نوشان بلا را شادمانى در غم است***شادمان آن دل كه در وى سكه غم مى زنند
تا بر آمد از گدائى كام ما در كوى دوست***كوس سلطانى ما در هر دو عالم مى زنند
از خيالات رخش تسكين همى يابد دلم***حوريان قدس آبى بر جهنم مى زنند
المراجع :
الذريعة ج9 قسم 1 ص200 ، ريحانة الأدب (فارسي) 1/415 و416 ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسي) ص143 ، فرهنگ سخنوران (فارسي) ص133 ، لغت نامه دهخدا (فارسي) 16/72 ، هفت اقليم (فارسي) 1/150 .
