465 ـ حرفي
هو صلاح الدين الساوجي ، المشتهر في شعره بحرفي .
من شعراء ايران في القرن العاشر الهجري ، وله (ديوان شعر) .
تتلمذ على محتشم الكاشاني المتوفى سنة 996 هـ ، وبعد ان سكن كاشان اكثر من عشر سنوات رحل الى الهند واستقر في مدينة أحمد آباد گجرات ، ولم يزل بها حتى توفي سنة 999 هـ .
من شعره :
زغم كسى هلاكم كه زمن خبر ندارد***عجب از محبت من كه در او اثر ندارد
ندميد هيچ صبحى كه سيه نبود روزم***شب تيره روزگاران به از اين سحر ندارد
وله أيضاً :
آنكه خود را در پس اين پرده پنهان كرده است***چشم ما را از كجا بر خويش حيران كرده است
گر گل جنت بدست آرد نريزد در بغل***آنكه خاشاك سركويش بدامان كرده است
وله أيضاً :
كشتند وسوختند مرا اى هما برو***گز قسمت تو هيچ در اين استخوان نبود
گويا كه مى كشند مرا هرگز اين چنين***غوغاى عام بر در زندان من نبود
المراجع :
الذريعة ج9 قسم2 ص606 . فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسي) ص347 . ريحانة الأدب (فارسي) ج3 ص442 . هفت اقليم (فارسي) ج2 ص528 - ص530 . لغت نامه دهخدا (فارسي) ج32 ص201 . فرهنگ سخنوران (فارسي) ص335 وص336 .
