471 ـ شعرى الاصفهاني
هو طاهر الاصفهاني ، الملقب بديباجه نگار ، والمشتهر في شعره بشعرى .
من مشايخ عرفاء اصفهان ، وكان أديباً ، شاعرا .
ولد باصفهان سنة 1224 هـ ، ولما شب رحل بصحبة أخيه الشيخ صالح الى طهران ، ونزلا بمدرسة دار الشفاء .
توفي سنة 1270 هـ .
له تذكرة (گنج شايگان) ، وله (ديوان شعر) .
من شعره :
خوش نكو رفت مه روزه وعيد آمد باز***خوشتر از عيد بعيدى است در ميكده باز
يك مهم خوردن مى كرد قضا روزه ومى***خواهدم تا بچهل روز قضا كرد نماز
بانگ تكبير مرا رهبر مقصود نگشت***مطرب از خانه خمار بر آورد آواز
بر در ميكده ام روى نياز است امروز***رفت روزى كه بمحراب بدم روى نياز
شاهد آگاه نشاط است بكوپاى برقص***مطربا موسم عيش است ببر دست بساز
واعظ بسته زبان داشت زبان باز وكنون***شد زبان بسته وآن بسته زبان آمد باز
كوته از آمدن عيد شد ارنى مى داشت***وعظ را زاهد چون غسجه سر رشته دراز
يك مناجاتيم امروز چو دمساز نشد***گو خرابات كه تا با همه گردم دمساز
المراجع :
الذريعة ج9 قسم2 ص527 . ريحانة الأدب (فارسي) ج3 ص225 . فرهنگ سخنوران (فارسي) ص299 . مجمع الفصحا (فارسي) ج2 قسم2 ص532 وص533 .
