550 ـ ذره الاصفهاني
هو عبدالله بن محمد باقر البختياري ، الاصفهاني ، المشتهر في شعره بذره .
شاعر ايراني مشهور ، وله (ديوان شعر) .
كان من أهل اصفهان ، هاجر الى خرم آباد وأقام بها ، ولم يزل حتى توفي سنة 1137 هـ .
من شعره :
آرايشى به هر خس وخاك أز بهار ماند***نخل حيات ماست كه بى برگ وبار ماند
چون شاخ خوشك دستم از آغوش گل جداست***داغى بدل زلاله رخى يادگار ماند
وله أيضاً :
چو بارقيب من آن شوخ را نظاره كنم***از آن نظاره گريبان صبر پاره كنم
نظاره سوى رقيب است هرزمان اورا***بر آن نظاره ندانم چسان نظاره كنم
بنا له رخنه توانم نمود در دل او***اگر كه رخنه توانم به سنگ خاره كنم
چو آفتاب رخش را كند زمن پنهان***زگريه دا من خودرا پراز ستاره كنم
المراجع :
الذريعة ج 9 قسم 2 ص338 ، ريحانة الأدب (فارسي) 2/257 ، لغت نامه دهخدا (فارسي) 24/46 ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسي) ص215 ،فرهنگ سخنوران (فارسي) ص216 .
