580 ـ عصمة البخاري
هو فخر الدين عصمة الله بن مسعود البخاري ، المشتهر فى شعره أولاً بنصيري ، ثم اشتهر بعصمة .
من أعيان وأكابر بخارى ، وكان من مشاهير شعراء القرن التاسع الهجري ، وكان عالماً ، عارفاً بالتاريخ والرياضي .
عاصر نصير الدين سلطان خليل وشاه رخ والغ بيگ وبايسنقر وغيرهم من التيموريين ، ومدحهم في أشعاره وحظي لديهم .
توفي سنة 829 هـ ، وقيل سنة 840 هـ .
له (ديوان شعر) ، ومن شعره :
سرخوش ازكوى خرابات گذ كردم دوش***به طلبكارى ترسابچه باده فروش
پيشم آمد به سر كوچه پرى رخسارى***كافرى عشوه گرى زلف چوزنار بدوش
گفتم اين كوى چه كويست وتراخانه كجاست***اى مه نوخم ابروى ترا حلقه بگوش
گفت تسبيح به خاك افكن وزنار ببند***سنگ بر شيشه تقوى زن وپيمانه بنوش
تو به يكسو بنه وساغر مستانه طلب***سنگ بر شيشه تقوى زن وپيمانه بنوش
بعد از آن سوى من آتا بتوگويم سخنى***كاين چه كويست اگر بر سخنم دارى گوش
زود ديوانه وسرمست دويدم زپيش***به مقامى برسيدم كه ندين ماند ونه هوش
ديدم از دور گر وهى همه ديوانه ومست***از تف باده عشق آمده در جوش وخروش
بى دف ومطرب وساقى همه در رقص وسماع***بى مى وجام وصراحى همه درنو شانوش
چون سر رشته ناموس بشداز دستم***خواستم تا سخنى پرسم از وگفت خموش
اين نه كعبه است كه بى پا وسرائى به طواف***يانه مسجد كه در او بى خبر آيى به خروش
المراجع :
الذريعة ج 9 قسم 3 ص726 ، روز روشن (فارسي) ص550 و551 ، هفت اقليم (فارسي) 3/432 ـ 434 ، حبيب السير (فارسي) 3/550 ، فرهنگ معين (فارسي) ج5/1178 ، فرهنگ سخنوران (فارسي) ص394 . لغت نامه دهخدا (فارسي) 34/292 و294 .
