1093 ـ ناصر

هو ناصر البخاري  ، المشهور بدرويش ناصر أو خواجه ناصر  ، المشتهر بناصر  .

عالم  ، متصوف  ، قاض  ، أديب  ، شاعر  ، ومن مشاهير شعراء ايران في القرن الثامن الهجري  .

عاصر السلطان شجاع المظفري  ، وتولى القضاء في بخارى  .

زار بغداد  ، وبها التقى بالشاعر سلمان الساوجي  ، وعن طريقه تقرب من بلاط السلطان اويس وحظي لديه  .

توفي سنة 779 هـ  ، وقيل سنة 773 هـ  .

من شعره  :

ما را هوس صحبت جان پرور يارست***ور نه غرض از باده نه مستى نه خمار است

در مدرسه كس را نرسد دعوى توحيد***منزلگه مردان موحد سردار است

ناصر اگر از درد بنالد عجبى نيست***مهجور زيارست وپريشان زديار است

وله أيضاً  :

قدى چو سرو رخى همچو أرغوان دارى***مرو بباغ كه در خانه بوستان دارى

چه اعتماد كند كس بوعده ات اى گل***كه همچو غنچه زبان در ته زبان دارى

وله أيضاً  :

دل مجروح را برواى من نيست***شهيد عشق محتاج كفن نيست

المراجع  :

الذريعة ج9 قسم4 ص1153  . تذكرة رياض العارفين (فارسي) ص155  . ريحانة الأدب (فارسي) ج6 ص96 وص97  . لغت نامه دهخدا (فارسي) ج47 ص167  . روز روشن (فارسي) ص791 وص792  . فرهنگ سخنوران (فارسي) ص587  . هفت اقليم (فارسي) ج3 ص430 - ص432  . فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسي) ص547  .