دعاؤه في التسبيح لله في اليوم الثاني من الشهر

سُبْحانَ مَنْ تَعالى جَدُّهُ وَ تَقَدَّسَتْ اَسْماؤُهُ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ اِلى غَيْرِ غايَةٍ يَدُومُ بَقاؤُهُ، سُبْحانَ مَنِ اسْتَنارِ بِنُورِ حِجابِهِ دُرَرُ سَمائِهِ، سُبْحانَ مَنْ قامَتْ لَهُ السَّماواتُ بِلا عَمَدٍ.

سُبْحانَ مَنْ تَعَظَّمَ بِالْكِبْرِياءِ وَ النُّورِ سَناؤُهُ، سُبْحانَ مَنْ تَوَعَّدَ بِالْوَحْدانِيَّةِ فَلا اِلهَ سِواهُ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهاءَ، وَ الْفَخْرُ رِداؤُهُ، سُبْحانَ مَنِ اسْتَوى عَلى عَرْشِهِ بِوَحْدانِيَّتِهِ.

دعاى آن حضرت در تسبيح خداوند در روز دوم ماه

پاك و منزه است آنكه عظمتش برتر و نامهايش مقدس است، پاك و منزه است آنكه جاودانگيش را نهايت و زمان نيست، پاك و منزه است آنكه به نور جمالش و نامهاى برترش مستور و پوشيده است، پاك و منزه است آنكه آسمانها بدون پايه به او استوار گرديده اند.

پاك و منزه است آنكه به كبرياء برترى يافته و نور مطلق است، پاك و منزه است آنكه به يگانگى يكتاست و معبودى جز او نمى باشد، پاك و منزه است آنكه كرامت را بر خود پوشانيده و افتخار تنها او را سزاست، پاك و منزه است آنكه به يگانگى اش بر عرش استقرار يافته است.