راوندى گويد: اصحاب پيامبر از آن حضرت خواستند كه فرمان دهد باد ايشان را نزد اصحاب كهف ببرد - آنگاه نقل مى كند كه باد آنان را نزد اصحاب كهف برد و آنان تنها با حضرت على - كه بر او درود باد - سخن گفتند، تا آنجا كه گويد: - پيامبر فرمود: اى انس به اين امر براى على - كه بر او درود باد - گواهى بده.
انس گويد: امام على - كه بر او درود باد - هنگامى كه روى منبر بود از اين امر از من گواهى خواست، من در دادن شهادت سستى كردم، امام فرمود:
اگر بعد از سفارش پيامبر نسبت به دادن شهادت سستى نمودى خداوند تو را به بيمارى 'برص' مبتلا سازد و تو را كور گردانده و تشنه نمايد.
از جاى خود حركت نكرده بودم كه كور شده و مبتلا به 'برص' گرديدم - تا آخر حديث.
ناشد علي عليه السلام الناس في رحبة الكوفة: ايّكم سمع رسول اللّه صلى الله عليه وآله يقول: من كنت مولاه فعلي مولاه؟ فقام اثنى عشر رجلاً فشهدوا بها، و انس بن مالك في القوم لم يقم، فقال له: يا انس ما يمنعك ان تقوم فتشهد و لقد حضرتها؟ فقال: يا اميرالمؤمنين كبرت و نسيت، فقال:
اَللَّهُمَّ اِنْ كانَ كاذِباً فَاضْرِبْهُ بِبَياضٍ، اَوْ بِوَضَحٍ لاتُواريهِ الْعِمامَةُ.
و في رواية:
اَللَّهُمَّ ارْمِ اَنَساً بِوَضَحٍ لايَسْتُرهُ مِنَ النَّاسِ.