دعاؤه حين القيام من الغائط

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذي رَزَقَني لَذَّةَ الطَّعامِ وَ مَنْفَعَتَهُ، وَ اَماطَ عَنّي اَذاهُ، يا لَها مِنْ نِعْمَةٍ ما اَبْيَنَ فَضْلَها.

دعاى آن حضرت هنگام برخاستن

سپاس خداى را سزاست كه لذت غذا و بهره آنرا به من چشانيد و آزار آنرا از من دور ساخت، چه نعمت بزرگى بوده و فضل آن چه روشن است.