دعاؤه عند وضع ابن المكفّف في القبر

روي انّ اميرالمؤمنين عليه السلام نزل في قبر ابن المكفف، فلمّا وضعه في قبره قال:

اَللَّهُمَّ عَبْدُكَ وَ وَلَدُ عَبْدِكَ، اَللَّهُمَّ وَسِّعْ عَلَيْهِ مَداخِلَهُ وَ اغْفِرْ لَهُ ذَنْبَهُ.

و في رواية:

اَللَّهُمَّ عَبْدُكَ وَ وُلْدُ عَبْدَيْكَ، نَزَلَ بِكَ وَ اَنْتَ خَيْرُ مَنْزُولٍ بِهِ، اَللَّهُمَّ وَسِّعْ لَهُ مَدْخَلَهُ، وَ اغْفِرْ لَهُ ذَنْبَهُ، فَاِنَّا لانَعْلَمُ مِنْهُ اِلاَّ خَيْراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ.

دعاى آن حضرت هنگاميكه ابن مكفف را در قبر قرار دادند

روايت شده: امام داخل قبر ابن مكفف گرديد، هنگاميكه او را در قبر نهاد فرمود:

خداوندا! اين بنده و پسر بنده توست، خداوندا قبرش را بر او گشاده و گناهش را بيامرز.

و در روايتى اينگونه آمده:

خداوندا! اين بنده و پسر بنده توست، بر تو وارد شده و بهترين كسى هستى كه بر تو وارد شده اند، خداوندا قبرش را بر او گشاده و گناهش را بيامرز، بدرستيكه ما جز نيكى از او نديده ايم و تو به او داناترى.