دعاؤه في التحميد للّه عزّ و جلّ و الثناء عليه

اَلْحَمْدُلِلَّهِ اَوَّلِ مَحْمُودٍ وَ اخِرِ مَعْبُودٍ، اَلْبَدي ءُ بِلا مَعْلُومٍ لِأَزَلِيَّتِهِ وَ لا اخِرٍ لِاَوَّلِيَّتِهِ، وَ الْكائِنِ قَبْلَ الْكَوْنِ بِغَيْرِ كِيانٍ، وَ الْمَوْجُودِ في كُلِّ مَكانٍ بِغَيْرِ عِيانٍ، وَ الْقَريبِ مِنْ كُلِّ نَجْوى بِغَيْرِ تَدانٍ.

عَلَنَتْ عِنْدَهُ الْغُيُوبُ وَ ضَلَّتْ في عَظَمَتِهِ الْقُلُوبُ، فَلَا الْأَبْصارُ تُدْرِكُ عَظَمَتَهُ وَ لاَ الْقُلُوبُ عَلَى احْتِجابِهِ تُنْكِرُ مَعْرِفَتَهُ، يُتَمَثَّلُ فِي الْقُلُوبِ بِغَيْرِ مِثالٍ تُحُدُّهُ الْاَوْهامُ اَوْ تُدْرِكُهُ الْاَحْلامُ.

ثُمَّ جَعَلَ مِنْ نَفْسِهِ دَليلاً عَلى تَكَبُّرِهِ عَنِ الضِّدِّ وَ النِّدِّ، وَ الشَّكْلِ وَ الْمِثْلِ، فَالْوَحْدانِيُّةُ ايَةُ الرُّبُوبِيَّةِ، وَ الْمَوْتُ الْاتي عَلى خَلْقِهِ مُخْبِرٌ عَنْ خَلْقِهِ وَ قُدْرَتِهِ، ثُمَّ خَلَقَهُمْ مِنْ نُطْفَةٍ وَ لَمْ يَكُونُوا شَيْئاً دَليلاً عَلى اِعادَتِهِمْ خَلْقاً جَديداً بَعْدَ فَنائِهِمْ كَما خَلَقَهُمْ أوَّلَ مَرَّةٍ.

وَ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، الَّذي لَمْ يَضُرَّهُ بِالْمَعْصِيَةِ الْمُتَكَبِّرُونَ، وَ لَمْ يَنْفَعْهُ بِالطَّاعَةِ الْمُتَعَبِّدُونَ، الْحَليمِ عَنِ الْجَبابِرَةِ الْمُدَّعينَ وَ الْمُمْهِلِ لِلزَّاعِمينَ لَهُ شَريكاً في مَلَكُوتِهِ، الدَّائِمِ في سُلْطانِهِ بِغَيْرِ أَمَدٍ، وَ الْباقي في مُلْكِهِ بَعْدَ انْقِضاءِ الْأَبَدِ، وَ الْفَرْدِ الْواحِدِ الصَّمَدِ، وَ الْمُتَكَبِّرِ عَنِ الصَّاحِبَةِ وَ الْوَلَدِ.

رافِعِ السَّماءِ بِغَيْرِ عَمَدٍ، وَ مُجْرِي السَّحابِ بِغَيْرِ صَفَدٍ، قاهِرِ الْخَلْقِ بِغَيْرِ عَدَدٍ، لكِنِ اللَّهُ الْاَحَدُ الْفَرْدُ الصَّمَدُ، الَّذي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ.

وَ الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذي لَمْ يَخْلُ مِنْ فَضْلِهِ الْمُقيمُونَ عَلى مَعْصِيَتِهِ، وَ لَمْ يُجازِهِ لِاَصْغَرِ نِعَمِهِ الْمُجْتَهِدُونَ في طاعَتِهِ، الْغَنِيِّ الَّذي لايَضَنُّ بِرِزْقِهِ عَلى جاحِدِهِ، وَ لايَنْقُصُ عَطاياهُ اَرْزاقُ خَلْقِهِ، خالِقِ الْخَلْقِ وَ مُفْنيهِ،
___________________________________
مقنيه، مغنيه "خ ل". وَ مُعيدِهِ وَ مُبْديهِ وَ مُعافيهِ،
___________________________________
معاقبته "خ ل". عالِمِ
___________________________________
العالم "خ ل". ما اَكَنَّتْهُ السَّرائِرُ وَ اَخْبَتْهُ الضَّمائِرُ، وَ اخْتَلَفَتْ بِهِ الْاَلْسُنُ وَ انَسَتْهُ الْاَزْمُنُ.

اَلْحَىِّ الَّذي لايَمُوتُ، وَ الْقَيُّومِ الَّذي لايَنامُ، وَ الدَّائِمِ الَّذي لايَزُولُ، وَ الْعَدْلِ الَّذي لايَجُورُ، وَ الصَّافِحِ عَنِ الْكَبائِرِ بِفَضْلِهِ، وَ الْمُعَذِّبِ مَنْ عَذَّبَ بِعَدْلِهِ، لَمْ يَخَفِ الْفَوْتَ فَحَلُمَ، وَ عَلِمَ الْفَقْرَ اِلَيْهِ فَرَحِمَ، وَ قالَ في مُحْكَمِ كِتابِهِ: 'وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِما كَسَبُوا ما تَرَكَ عَلى ظَهْرِها مِنْ دابَّةٍ'.
___________________________________
فاطر: 45.

اَحْمَدُهُ حَمْداً اَسْتَزيدُهُ في نِعْمَتِهِ، وَ اَسْتَجيرُ بِهِ مِنْ نِقْمَتِهِ، وَ اَتَقَرَّبُ اِلَيْهِ بِالتَّصْديقِ لِنَبِيِّهِ، الْمُصْطَفى لِوَحْيِهِ، الْمُتَخَيَّرِ لِرِسالَتِهِ، الْمُخْتَصِّ بِشَفاعَتِهِ، الْقائِمِ بِحَقِّهِ، مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَ عَلى اَصْحابِهِ وَ عَلَى النَّبِيّينَ وَ الْمُرْسَلينَ وَ الْمَلائِكَةِ اَجْمَعينَ وَ سَلَّمَ تَسْليماً.

اِلهي دَرَسَتِ الْامالُ، وَ تَغَيَّرَتِ الْاَحْوالُ، وَ كَذَبَتِ الْاَلْسُنُ، وَ اُخْلِفَتِ الْعِداةُ
___________________________________
العدة "خ ل". اِلاَّ عِدَتُكَ، فَاِنَّكَ وَعَدْتَ مَغْفِرَةً وَ فَضْلاً، اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَعْطِني مِنْ فَضْلِكَ، وَ اَعِذْني مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ.

سُبْحانَكَ وَ بِحَمْدِكَ، ما اَعْظَمَكَ وَ اَحْلَمَكَ وَ اَكْرَمَكَ، وَسِعَ بِفَضْلِكَ حِلْمُكَ تَمَرُّدَ الْمُسْتَكْبِرينَ، وَ اسْتَغْرَقَتْ نِعْمَتُكَ شُكْرَ الشَّاكِرينَ، وَ عَظُمَ حِلْمُكَ عَنْ اِحْصاءِ الْمُحْصينَ، وَ جَلَّ طَوْلُكَ عَنْ وَصْفِ الْواصِفينَ.

كَيْفَ لَوْلا فَضْلُكَ حَلُمْتَ عَمَّنْ خَلَقْتَهُ مِنْ نُطْفَةٍ وَ لَمْ يَكُ شَيْئاً، فَرَبَّيْتَهُ بِطيبِ رِزْقِكَ، وَ اَنْشَاْتَهُ في تَواتُرِ نِعَمِكَ، وَ مَكَّنْتَ لَهُ في مِهادِ اَرْضِكَ، وَ دَعَوْتَهُ اِلى طاعَتِكَ، فَاسْتَنْجَدَ عَلى عِصْيانِكَ بِاِحْسانِكَ، وَ جَحَدَكَ وَ عَبَدَ غَيْرَكَ في سُلْطانِكَ.

كَيْفَ لَوْلا حِلْمُكَ اَمْهَلْتَني، وَ قَدْ شَمَلْتَني بِسِتْرِكَ، وَ اَكْرَمْتَني بِمَعْرِفَتِكَ، وَ اَطْلَقْتَ لِساني بِشُكْرِكَ، وَ هَدَيْتَنِي السَّبيلَ اِلى طاعَتِكَ، وَ سَهَّلْتَنِي الْمَسْلَكَ اِلى كَرامَتِكَ، وَ اَحْضَرْتَني سَبيلَ قُرْبَتِكَ.

فَكانَ جَزاؤُكَ مِنّي اَنْ كافَأْتُكَ عَنِ الْاِحْسانِ بِالْاِساءَةِ، حَريصاً عَلى ما اَسْخَطَكَ، مُنْتَقِلاً فيما اَسْتَحِقُّ بِهِ الْمَزيدَ مِنْ نِقْمَتِكَ، سَريعاً اِلى ما اَبْعَدَ عَنْ رِضاكَ، مُغْتَبِطاً بِغِرَّةِ الْاَمَلِ، مُعْرِضاً عَنْ زَواجِرِ الْاَجَلِ، لَمْ يَنْفَعْني
___________________________________
يقنعنى "خ ل". حِلْمُكَ عَنّي وَ قَدْ أَتاني تَوَعُّدُكَ بِاَخْذِ الْقُوَّةِ مِنّى، حَتّى دَعَوْتُكَ عَلى عَظيمِ الْخَطيئَةِ، اَسْتَزيدُكَ في نِعَمِكَ
___________________________________
نعمتك "خ ل". غَيْرَ مُتَأَهِّبٍ لِما قَدْ أَشْرَفْتُ عَلَيْهِ مِنْ نِقْمَتِكَ، مُسْتَبْطِئاً لِمَزيدِكَ وَ مُتَسَخِّطاً لِمَيْسُورِ رِزْقِكَ، مُقْتَضِياً جَوائِزَكَ بِعَمَلِ الْفُجَّارِ، كَالْمُراصِدِ رَحْمَتَكَ بِعَمَلِ الْاَبْرارِ، مُجْتَهِداً اَتَمَنّى عَلَيْكَ الْعَظائِمَ، كَالْمُدِلِّ الْامِنِ مِنْ قِصاصِ الْجَرائِمِ، فَاِنَّا لِلَّهِ وَ اِنَّا اِلَيْهِ راجِعُونَ، مُصيبَةٌ عَظُمَ رُزْؤُها وَ جَلَّ عِقابُها.

بَلْ كَيْفَ لَوْلا اَمَلي وَ وَعْدُكَ الصَّفْحَ عَنْ زَلَلي أرْجُو إقالَتَكَ، وَ قَدْ جاهَرْتُكَ بِالْكَبائِرِ، مُسْتَخْفِياً عَنْ أَصاغِرِ خَلْقِكَ، فَلا اَنَا راقَبْتُكَ وَ اَنْتَ مَعي، وَ لا راعَيْتُ حُرْمَةَ سِتْرِكَ عَلَىَّ، بِاَىِّ وَجْهٍ اَلْقاكَ، وَ بِأَىِّ لِسانٍ أُناجيكَ، وَ قَدْ نَقَضْتُ الْعُهُودَ وَ الْاَيْمانَ بَعْدَ تَوْكيدِها وَ جَعَلْتُكَ عَلَىَّ كَفيلاً.

ثُمَّ دَعَوْتُكَ مُقْتَحِماً فِي الْخَطيئَةِ فَاَجَبْتَني، وَ دَعَوْتَني وَ اِلَيْكَ فَقْري فَلَمْ اُجِبْ، فَواسَوْاَتاهُ وَ قبيحَ
___________________________________
قبح "خ ل". صَنيعاهُ، اَيَّةَ جُرْأَةٍ تَجَرَّأْتُ وَ أَىَّ تَغْريرٍ غَرَّرْتُ نَفْسي.

سُبْحانَكَ فَبِكَ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ، وَ بِحَقِّكَ اُقْسِمُ عَلَيْكَ، وَ مِنْكَ أهْرُبُ اِلَيْكَ، بِنَفْسي اِسْتَخْفَفْتُ عِنْدَ مَعْصِيَتي لا بِنَفْسِكَ، وَ بِجَهْلي اِغْتَرَرْتُ لا بِحِلْمِكَ، وَ حَقّي اَضَعْتُ لا عَظيمَ حَقِّكَ، وَ نَفْسي ظَلَمْتُ، و لِرَحْمَتِكَ الْانَ رَجَوْتُ، وَ بِكَ امَنْتُ، وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَ إلَيْكَ اَنَبْتُ وَ تَضَرَّعْتُ، فَارْحَمْ اِلَيْكَ فَقْري وَ فاقَتي، وَ كَبْوَتي لِحُرِّ وَجْهي وَ حَيْرَتي في سَوْأَةِ ذُنُوبي، اِنَّكَ اَرْحَمُ الرَّاحِمينَ.

يا اَسْمَعَ مَدْعُوٍّ، وَ خَيْرَ مَرْجُوٍّ، وَ اَحْلَمَ مُغْضٍ،
___________________________________
مقض "خ ل". وَ اَقْرَبَ مُسْتَغاثٍ، اَدْعُوكَ مُسْتَغيثاً بِكَ، اِسْتِغاثَةَ الْمُتَحَيِّرِ الْمُسْتَيْئِسِ مِنْ اِغاثَةِ خَلْقِكَ، فَعُدْ بِلُطْفِكَ عَلى ضَعْفي، وَ اغْفِرْ بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ كَبائِرَ ذُنُوبي، وَ هَبْ لي عاجِلَ صُنْعِكَ، اِنَّكَ اَوْسَعُ الْواهِبينَ، لا اِلهَ إلاَّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ، يا اَللَّهُ يا اَحَدُ، يا اَللَّهُ يا صَمَدُ، يا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ.

اَللَّهُمَّ اَعْيَتْنِي الْمَطالِبُ، وَ ضاقَتْ عَلَىَّ الْمَذاهِبُ، وَ اَقْصانِي الْاَباعِدُ، وَ مَلَّنِي الْاَقارِبُ، وَ اَنْتَ الرَّجاءُ اِذَا انْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَ الْمُسْتَعانُ اِذا عَظُمَ الْبَلاءُ، وَ اللَّجَاءُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ، فَنَفِّسْ كُرْبَةَ نَفْسٍ اِذا ذَكَّرَهَا الْقُنُوطُ مَساوِيَها يَئِسَتْ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ لاتُؤْيِسْني مِنْ رَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

دعاى آن حضرت در حمد و سپاس خداوند بزرگ و ثناء بر او

سپاس خدائى را سزاست كه اولين ستوده شده و آخرين معبود و نزديكترين موجود است، آن وجودى كه آغاز آن معلوم نيست، و براى آغازش پايانى نيست، و موجودى كه قبل از آفرينش بوده بدون آنكه ايجاد شده باشد، و موجودى كه در هر جا هست بدون آنكه ديده شود، و آنكه به هر سخن آرامى نزديك است بدون نزديكى ظاهرى.

پنهانيها در برابرش آشكار، و قلوب در مقابل عظمتش حيرانند، نه ديدگان عظمتش را يافته، و نه قلوب با اينكه از آنها در حجاب است معرفتش را منكرند، در دلها خود بنماياند بدون آنكه پندارها او را محدود ساخته و در اندازه گيرى قرار گيرد، و نه آنكه افكار او را درك نمايد.

آنگاه از جانب خود نشانه و دليلى براى برترى اش بر هر ضد و همانند و هم شكلى قرار داد، پس يگانگى اش نشانه ربوبيت او، و مرگى كه گريبانگير مخلوقاتش مى گردد خبر دهنده اى از آفرينش او و قدرتش مى باشد، خلقت آنان از نطفه اى - در حاليكه چيزى نبودند - دليلى است بر آنكه پس از نابودى آنان مخلوقات را دوباره خلق كند، همانگونه كه نخستين بار آفريد.

و ستايش خدائى را سزاست كه گردنكشان با نافرمانيشان به او ضررى نزده، و عابدان با اطاعت كردنش به او بهره اى نرسانند، آنكه بر گردنكشان پر ادعا بردبار، و به آنانكه براى او شريك قائل هستند مهلت مى دهد، آنكه در فرمانروائيش بدون محدوديت زمانى جاودانه بوده و بعد از گذشت روزگاران پابرجاست، و يگانه و يكتا و بى نيازى كه از داشتن همسر و فرزند منزه است.

آنكه آسمانها را بدون تكيه گاه برافراشت، و ابرها را بدون وسيله به حركت درآورد، آنكه بدون لشكر بر مردم غالب مى باشد، او خداوند يگانه و يكتايى است كه نزاده و زاده نشده و همتائى ندارد.

و ستايش خدائى را سزاست كه فضل خود را از اصرار كنندگان بر نافرمانيش دريغ ننمود، و تلاشگران در طاعتش قادر نيستند كوچكترين نعمتش را پاداش دهند، آفريننده مخلوقات و نابود كننده آنها، و ايجاد كننده دوباره مخلوقات، و آغاز كننده و پايان بخش آنها، دانا به آنچه دلها پوشيده داشته و نيات آنها را پنهان دارند، و زبانها در بيانش اختلاف داشته و زمانها آنرا به فراموشى سپرده باشد.

زنده اى كه نمى ميرد و پابرجائى كه خواب نمى رود، و جاودانه اى كه همواره بوده، و عادلى كه ستم نمى كند، آنكه به فضلش از گناهان بزرگ مى گذرد، و آنانى را كه عذاب مى كند بر اساس عدالتش مى باشد، از گذشت وقت ترسى نداده و از اينرو بردبار است، و از نياز به خود آگاه است و از اينرو مورد ترحم قرار مى دهد، و در كتاب محكمش فرموده: 'اگر خداوند مردم را به سبب گناهانشان مورد مؤاخذه قرار مى داد هيچ جنبنده اى روى زمين باقى نمى ماند'.

او را مى ستايم ستودنى كه خواستار افزايش نعمت او بوده و از نقمت و عذابش به او پناهنده ام، و به او نزديكى مى جويم با اعتقاد به پيامبرش، آنكه او را براى وحيش برگزيد، و براى رسالتش انتخاب نمود، و به شفاعتش اختصاص داد، و قيام كننده به حقش مى باشد، يعنى محمد - كه درود خدا بر او و خاندان او و اصحابش، و بر تمامى انبياء و مرسلين و فرشتگان باد.

خداوندا! آرزوها كهنه و حالات دگرگون، و زبانها دروغ مى گويند، و وعده ها جز وعده تو به تخلف گرائيد، و تو وعده بخشش و انعام داده اى، خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و از فضلت به من عطا كن و مرا از شيطان رانده شده پناه ده.

پاك و منزهى و حمد تو را سزاست، چقدر برتر و بردبار و كريمى، بردباريت شامل تمرد جباران گشته، و نعمتت شكر شاكران را در خود فرو برده، و بردباريت از شمردن شمارشگران برتر گرديده، و فضلت از توصيف توصيفگران عظيم تر است.

و اگر فضلت نبود چگونه حلم ورزيدى نسبت به كسى كه او را از نطفه اى آفريدى در حاليكه چيزى نبود، و او را با روزى پاكت پرورش دادى، و در نعمتهاى پياپى ات بوجود آوردى، و در زمين كه براى او جايگاه آرامشى است او را جاى دادى، و او را به طاعتت فراخواندى، و او با احسانت دست به نافرمانيت زد و منكر تو گرديد، و در فرمانروائيت غير تو را بندگى كرد.

و اگر بردباريت نبود چگونه بمن مهلت دادى، در حاليكه پوششت را بر من مقرر داشتى،و به شناختت مرا گرامى داشته اى،و زبانم را به شكرت آزاد ساخته و مرا بسوى طاعتت هدايت نمودى،و حركت به سوى كرامتت را بر من آسان ساختى، و راه نزديكى ات را برايم حاضر نمودى.

اما پاداش تو از جانب من آن بود كه من نيكى ات را به بدى پاسخ داده، در حاليكه بر انجام امورى كه تو را خشمگين مى كند حريص بوده، و نقمت و عذابى كه بايد از جانب تو شامل من شود را كم مى انگارم، و بسوى آنچه مرا از خشنودى ات دور مى سازد شتابان، و به آرزوها مغرور، و از هشدار دهندگان عمر بيزار مى باشم، بردباريت از من مرا قانع نساخت در حاليكه تهديدت با گرفتن نيروى بدنم بمن رسيده، تا اينكه با وجود خطاى بسيار تو را خوانده و نعمت بسيارت را خواهانم، و براى عذابى كه در انتظارم مى باشد خود را آماده نساخته، و افزايش نعمتت را ديررس پنداشته، و روزى مهيايت را مبغوض مى دارم، با كار بدكاران در انتظار جوائز تو هستم، همانند نيكانى كه در انتظار رحمتت مى باشند، با تلاش گناهان بزرگ را خواستار هستم مانند كسى كه از قصاص گناهان ايمنى دارد، پس واى بر اين مصيبت، مصيبتى كه ناگواريش سخت و عقابش بسيار است.

بلكه اگر آرزويم و وعده ات مبنى بر گذشت از لغزشم نبود چگونه اميد چشم پوشيت را دارم، در حاليكه گناهان بزرگ را آشكارا در مقابل تو انجام دادم، اما از كمترين مخلوقاتت آنرا پنهان نمودم، پس نه مراقب تو بودم در حاليكه تو با منى، و نه حرمت چشم پوشيت رابه عمل آوردم، به چه روى با تو ملاقات كنم و با چه زبانى تو را بخوانم، در حاليكه عهد و پيمانها را بعد از تاكيد نمودنش نقض نمودم، تو را كفيل خود قرار دادم.

آنگاه تو را خواندم در حاليكه در گناه بسيار فرو رفته ام، پس مرا اجابت كردى، اما تو مرا بسوى خود خواندى، در حاليكه فقر و نيازم بسوى توست، اما تو را اجابت ننمودم، پس واى بر من و واى بر عمل زشتم، كه چه جرأتى كرده و چگونه به خود مغرور گرديدم.

پاك و منزهى، به تو نزدت نزديكى جسته و به حقت بر تو سوگند مى خورم، و از تو بسوى خودت مى گريزم، در هنگام گناه خود را خوار نمودم نه تو را، و به نادانيم مغرور گرديدم نه به بردباريت، و حق خود را ضايع ساختم نه حق تو را، و به خود ستم نمودم، و هم اكنون اميدوار رحمتت بوده و بتو ايمان آورده و بر تو توكل مى كنم، و بسوى تو زارى كرده و تضرع مى نمايم، پس به فقر و نيازم و بر زمين افتادنم و سرگردانيم در انجام گناهان رحم نما، كه تو مهربانترين مهربانانى.

اى شنواترين خوانده شده، و اى بهترين اميد داشته به او، و بردبارترين چشم پوش،و نزديكترين فرياد رس، تو را مى خوانم در حاليكه بتو فرياد رسى مى طلبم، فريادرسى سرگردانى كه از فريادرسى مخلوقات نااميد گرديده، پس به لطفت بر ضعفم رحم نما و به رحمت گسترده ات گناهان بزرگم را ببخشاى، و سازندگى زود رست را به من عنايت كن، تو گسترده ترين بخشندگانى، معبودى جز تو نيست، پاك و منزهى و من از ستمكاران هستم، اى خدا، اى يكتا، اى خدا اى بى نياز، اى آنكه زاده نشده و نزائيده و همتايى براى او نيست.

خداوندا! كارها مرا خسته كرده و راهها بر من تنگ گرديده، و بيگانگان مرا از خود رانده و نزديكان مرا ملول گردانيده اند، و تو اميد منى آنگاه كه اميد به نااميدى مى گرايد، و ياورى آنگاه كه بلا بزرگ مى گردد، و پناهى در هر سختى و راحتى، پس برطرف كن اندوه كسى را كه هنگامى كه نااميديش او را به ياد بديهايش مى اندازد از خويش نااميد مى گردد، پس مرا از رحمتت مأيوس مساز.