در حديثى از امام زمان - كه بر او درود باد - روايت شده كه فرمود: حضرت على - كه بر او درود باد - در سجده شكر اين دعا را مى خواند:
اى آنكه كثرت دعا تنها بر گستردگى عطا و بخشش او مى افزايد، اى آنكه خزائنش پايانى ندارد، اى آنكه خزائن آسمانها و زمين براى اوست، اى آنكه خزينه هاى كم و بسيار از اوست، بدى من تو را از نيكى نمودن به من در آنچه شايسته آنى تو را باز نداشت.
و تو شايسته بخشش و كرم و عفو و گذشتى، پروردگارا، اى خداوند آنچه من شايسته آنم را نسبت به من اعمال نكن، چرا كه من شايسته عقوبت هستم و سزاوار آنم، دليلى نداشته و نزد تو عذرى برايم باقى نمانده است.
به تمامى گناهان نزد تو اعتراف كرده و بدان اقرار دارم تا از من درگذرى در حاليكه تو بدان از من آگاهترى، به تمامى گناهانى كه انجام داده و خطاهائى كه از من سرزده و اشتباهاتى كه مرتكب شده ام اقرار مى كنم، پروردگارا ببخش و رحم نما و از آنچه مى دانى درگذر، تو گرامى و بزرگ و بزرگوارى.
و در روايتى اينگونه آمده:
اى آنكه كثرت دعا تنها بر گستردگى عطا و بخشش او مى افزايد، اى آنكه خزائن آسمانها و زمين براى اوست، اى آنكه خزينه هاى كم و بسيار از اوست، بدى من تو را از نيكى نمودن به من باز نداشت، از تو مى خواهم كه نسبت به من آنچه تو شايسته آنى را انجام دهى و تو شايسته بخشش و كرم و عفو و گذشتى، اى پروردگارا، اى خداوند آنچه تو شايسته آنى را نسبت به من اعمال نكنى، چرا كه تو قادرى مرا عقوبت كنى و سزاوار آنم، دليلى نداشته و نزد تو عذرى برايم باقى نمانده است.
به تمامى گناهان نزد تو اعتراف كرده و بدان اقرار دارم تا از من درگذرى در حاليكه تو بدان از من آگاهترى، به تمامى گناهانى كه انجام داده و خطاهائى كه از من سرزده و اشتباهاتى كه مرتكب شده ام اقرار مى كنم، پروردگارا مرا ببخش و مشمول رحمتم قرار ده و از آنچه مى دانى درگذر، تو گرامى و بزرگ و بزرگوارى.
عن الرضاعليه السلام: كان اميرالمؤمنين عليه السلام يقول في سجوده:
اَللَّهُمَّ ارْحَمْ ذُلّي بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ تَضَرُّعي اِلَيْكَ، وَ وَحْشَتي مِنَ النَّاسِ، وَ اُنْسي بِكَ يا كَريمُ، فَاِنّي عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ، اَتَقَلَّبُ في قَبْضَتِكَ، يا ذَا الْمَنِّ وَ الْفَضْلِ، وَ الْجُودِ وَ الْغِنى وَ الْكَرَمِ، اِرْحَمْ ضَعْفي وَ شَيْبَتي مِنَ النَّارِ يا كَريمُ.