اصبغ بن نباته از امام على - كه بر او درود باد - روايت مى كند كه در سجده مى خواند:
اى آقايم با تو مناجات مى كنم همچنانكه بنده ذليل با مولايش مناجات مى كند، و از تو مى خواهم خواست آنكه مى داند تو مى دهى و چيزى از آنچه نزد توست نمى كاهد.
و از تو آمرزش مى طلبم آمرزش خواهى آنكه مى داند گناهان را تنها تو مى بخشى، و بر تو توكل مى كنم توكل آنكه مى داند تو بر هر كار قادرى.
كان اميرالمؤمنين عليه السلام يقول و هو ساجد:
يا رَبِّ وَعَظْتَني فَلَمْ اَتَّعِظْ، وَ زَجَرْتَني عَنْ مَحارِمِكَ فَلَمْ اَنْزَجِرْ، وَ غَمَرَتْني اَياديكَ فَما شَكَرْتُ، عَفْوَكَ عَفْوَكَ يا كَريمُ، اَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَ اَسْأَلُكَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسابِ.