روايت شده كه آن حضرت در سجده اين دعا را مى خواند:
پروردگارا! مرا پند دادى نپذيرفتم، و از محرّماتت بازداشتى كناره نگرفتم، و نعمتهايت را بر من فراگير ساختى تو را سپاس نگذاشتم، اى بزرگوار خواستار عفوت هستم خواستار عفوت عفوت هستم، از تو راحتى هنگام مرگ و بخشش در هنگام حساب را خواستارم.
عن الامام ابي الحسن علي بن محمد العسكرى، عن آبائه، عن اميرالمؤمنين عليهم السلام قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله يقول: من ادّى لله مكتوبة فله في اثرها دعوة مستجابة.
قال الفحام: رأيت و اللَّه اميرالمؤمنين عليه السلام في النوم فسألته عن الخبر، فقال: صحيح، اذا فرغت من المكتوبة فقل و انت ساجد:
اَللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ رَواهُ، وَ بِحَقِّ مَنْ رُوِىَ عَنْهُ، صَلِّ عَلى جَماعَتِهِمْ وَ افْعَلْ بي كَيْتَ وَ كَيْتَ.