خدايا! به شب داخل شدم در حاليكه به مقام بلندت كه دست بدان نرسد و مورد تجاوز واقع نشود پناهنده گرديدم از شر هر ستمگر و هر راهزن، از تمام كسانى كه آفريده اى و چيزهاى ديگرى كه خلق كرده اى، چه آنها كه ساكت و چه آنها كه گويا هستند، و در زير سپرى خود را قرار دادم از هر چيز ترسناكى، با لباسى كه از دوستى خاندان پيامبرت بافته شده است.
در حالى كه از هر كه قصد آزارم را داشته باشد خود را به سنگر محكم اخلاص با اعتراف به حق آن بزرگواران و تمسك به رشته دوستى ايشان پوشانده ام، با يقين به اينكه حق مخصوص آنها و نزد آنهاست، و در پيش آنها و بوسيله آنهاست، و آغازش از آنها و انجامش بسوى آنهاست، دوست دارم هر كه را آنها دوست داشته و دشمن دارم هر كه را آنها دشمن دارند، و كناره جويم از هر كه آنان كناره جويند.
پس درود فرست بر محمد و خاندانش، و خدايا به بركت ايشان مرا از شر هر چه از آن پرهيز كنم پناه ده، اى خداى بزرگ دور سازم دشمنانم را از خود بوسيله خداى پديد آورنده آسمانها و زمين، 'همانا پيش رويشان و پشت سرشان سدى نهاديم و پرده بر آنها افكنديم كه نمى بينند'.
قال عليه السلام: ما من عبد يقول حين يمسي و يصبح:
رَضيتُ بِاللَّهِ رَبّاً، وَ بِالْاِسْلامِ ديناً، وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ نَبِيّاً، وَ بِالْقُرْانِ بَلاغاً، وَ بِعَلِىٍّ اِماماً - ثلاثاً.
الاّ كان حقاً على اللَّه العزيز الجبار ان يرضيه يوم القيامة.