دعاى آن حضرت براى درخواست باران
سپاس خداى را سزاست، گستراننده نعمتها، زداينده اندوهها، پديد آوردنده انسانها، آنكه آسمانها را براى فرمانروائيش پايه و ستون قرار داد، و زمين را براى بندگانش گاهواره، و كوهها را به عنوان ميخ و مايه پابرجائى مقرر داشت، و فرشتگانش را بر كناره هاى آن، و حاملان عرشش را بر پشت آن قرار داد، و به عزّتش پايه هاى عرش را برپا داشت، و به روشنى اش پرتو خورشيد را روشن ساخت، و در پرتوش تاريكى را پوشانيد، و در زمين چشمه ها جارى ساخت، و ماه را نور و ستارگان را روشنائى بخشيد، آنگاه همه را زير نظر گرفت و آفريد و محكم كرد و برپا داشت و سرپرستى نمود، پس در برابرش انسان متكبر فروتن گرديد، و نيازمند رو بسوى او آورد.
خدايا! به مقام برجسته ات، و جايگاه والايت، و فضل گسترده ات، و راه وسيعت، از تو مى خواهم كه بر محمد و خاندانش درود فرستى، چنانكه او فرمانبردار تو گرديد، و به پرستشت دعوت كرد، و به پيمانت وفا نموده، و احكامت را اجرا كرد، و نشانه هايت را همراهى نمود، بنده و پيامبرت و امين بر عهد و پيمانت بسوى بندگان، انجام دهنده دستورات، و كمك دهنده فرمانبردارانت، و برطرف كننده بهانه و عذر نافرمانانت.
خدايا! چنان كن كه نصيب و بهره محمد - كه درود تو بر او و خاندانش باد - در ميان كسانى كه بهره اى از رحمتت را برايشان مقدر داشته اى فراوانتر، و در ميان كسانى كه رويشان را به جوائز مخصوصت تابان كرده اى تابنده تر، و مقامش در روز قيامت در ميان پيامبران از همگان به تو نزديكتر، و بهره اش را از رضوان و خشنوديت فراوانتر، و صفوف امتش را در بهشت از آنان بيشتر گردان، زيرا او در برابر بتها سجده نكرد، و براى خدايان چوبى سر تعظيم فرود نياورد، و شراب را حلال ندانست و خونى را نريخت.
خدايا! بتو روى آورديم در هنگامى كه بطور ناگهانى به تنگناهاى سخت دچار گشته، و باز داشتگاههاى دشوار ما را درمانده نمود، و علائق زشتى و ننگ نيش خود را بر ما فرو كرده، و آثار دروغ در ما ريشه دوانده، و شترهاى لاغر قحطى و خشكسالى در ميان ما فراوان گشته، و ابرهاى پرباران ما را از باريدن مأيوس نموده، و هياهوى اسبها ما را تشنه ساخته، و توئى مايه اميد هر غمزده اندوهناك، و تكيه گاه هر خواهنده ملتمس، تو را مى خوانيم در زمانيكه مردم مأيوس شده و بارانى از ابر نبارد، و حيوانات علف خوار نابود گشته اند.
اى زنده اى پاينده "تو را مى خوانيم" به تعداد درختان و ستارگان و فرشتگان، و آسمان باز داشته شده، كه ما را نااميد باز مگردانى، و ما را به كردار بدمان بهره ندهى، و رحمتت را به وسيله ابر پرباران و گياه سرسبز بر ما بگستران، و بر بندگانت به ميوه هاى گوناگون منت گذار، و شهرهايت را به رسيدن شكوفه ها زنده گردان.
و فرشتگان نويسنده بزرگوار خود را گواه ساز، به نزول بارانى سودمند حيات بخش گواراى، سيراب كننده كامل، فراگير پاك، بابركت و حاصلخيز، كه نفعش پيوسته و خيرش فراگير، و گياهش پاكيزه، و زراعتش فزاينده، و گياهش خرم، و شاخه اش سرسبز، آثارش خرمى و شادابى، و رعد و برقش كاذب و بدون باران، و ابرهايش بى آب و پراكنده، و بارانش ريز و تؤام با بادهاى سرد نباشد، بلكه به فراوانى محصول و خير مردم جارى گردد.
تا به وسيله آن بندگان ناتوانت از بيچارگى و فقر برهند، و زمينهاى مرده شهرهايت را بدان زنده گردانده، و روزى پراكنده ات را يكجا گرد آورده، و رحمت مخزون در گنجينه ات را برون آورى، و مردمان دور از خلق خود را نيز فراگيرى.
تا در نتيجه مردمان قحطى زده از بركت فراوانى نعمت و محصولش پر نعمت و زنده كردند، و گوديهاى زمين پرآب گردد، و قله هاى كوه و دامنه هاى خود را پر از گياه برگ دار سازد، و درختان سياه سرسبز گردند، و زمينهاى بى علفمان بدان پر علف شود، و زمينهاى گود و پستمان بدان روان گردد، و محلّه مان بدان سرسبز شود، و ميوه هايمان بدان بارور گردد، و چهارپايانمان بدان زندگى كنند، و زمينهاى دوردستمان بدان سيراب گردند، و مردمان اطرافمان بدان كمك گيرند، و منّتى باشد از منّتهاى فراگيرنده ات، و نعمتى از نعمتهاى والايت بر مخلوق نيازمند درمانده ات، و حيوانات وحشى رها در بيابان، و چهارپايان بكار گماشته ات.
خدايا! بر ما بارانى آبدار و ريزان فروريز، به بارانى پياپى و پرآب سيرابمان گردان، بارانى بدنبال هم، سرسبز كننده، رعد و برق دار، فراگير، تند، بهره دهنده، زود و سريع، پرآب، كه بوسيله آن زمينهاى مرده را زنده، و آنچه از دست رفته را باز گردانى، و آنچه از اين پس آيد را بيرون آورى.
خدايا! از جانب خودت بر ما رحمتى فراگير فرو بار، و بركتى از باران بهره دهنده زيادى كه دانه هايش جلوى يكديگر را بگيرند، و قطرات آن پياپى فرود آيند، برقهاى آن شكافنده و پى در پى باشد، و بارانش رعدآسا، بهره اش بسيار، ريزشش مستمر باشد، و چنان مكن كه سايه اش بر ما عذاب، و سرمايش بر ما شوم، و نور برقش بر ما تيرى براى راندن ما، و آبش تلخ و ناگوار،و گياهش خاكسترى نابود كننده باشد.
خدايا! بتو پناه مى بريم از شرك و ملازمات آن، و از ستم و مصيبتهاى آن، و از فقر و موجباتش، اى عطا كننده خيرات از جايگاههايش، و فرستنده بركتها از معادنش، از جانب توست باران دنباله دار، و توئى فريادرس درمانده، و مائيم خطاكاران گناهكار، و توئى آمرزنده اى كه از تو آمرزش خواهند، از تو مى خواهيم آمرزش گناهانى كه از روى جهل از ما سر زده، و از همه خطاهايمان به درگاهت توبه مى كنيم، اى مهربانترين مهربانان.
خدايا! "شدت تشنگى" كوههايمان از هم شكافت، و زمين را غبار فرا گرفت، و چهارپايانمان تشنه و در چراگاهها حيران و سرگردان هستند، و همچنين فرزند مرده ناله سر داده اند، و در چراگاهها ملول مى گردند،اين در زمانى است كه فرو ريختن باران را از ما گرفتى، از اين رو استخوانهايشان باريك، و گوشتشان زائل و شيرشان قطع گرديد.
خدايا! به ناله ناله كنندگان و زارى زارى كنندگان رحم نما، اميد ما بتو و بازگشتمان بسوى توست، پس بخاطر آگاهيت از اسرار ما باران را از ما دريغ مدار، و بخاطر آنچه نادانان ما انجام مى دهند ما را مؤاخذه مكن، چرا كه تو بعد از آنكه مأيوس شدند باران فرو فرستاده و رحمتت را گستراندى، و تو سرپرست ستوده اى.
اَللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَيْنا رَحْمَتَكَ بِالْغَيْثِ الْعَميقِ، وَ السَّحابِ الْفَتيقِ، وَ مُنَّ عَلى عِبادِكَ بِيُنُوعِ الَّثمَرَةِ، وَ اَحْىِ عِبادَكَ وَ بِلادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ، وَ اَشْهِدْ مَلائِكَتَكَ الْكِرامَ السَّفَرَةَ، بِسُقْياً مِنْكَ نافِعاً، دائِماً غَزْرُهُ، واسِعاً دَرُّهُ، وابِلاً سَريعاً عاجِلاً، تُحْيي بِهِ ما قَدْ ماتَ، وَ تَرُدُّ بِهِ ما قَدْ فاتَ، وَ تُخْرِجُ بِهِ ما هُوَ اتٍ، وَ تُوَسِّعُ لَنا بِهِ فِي الْاَقْواتِ، سَحاباً مُتَراكِماً، هَنيئاً مَريئاً، طَبَقاً مُجَلَّلاً، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَ لا خُلَّبٍ بَرْقُهُ.
اَللَّهُمَّ اسْقِنا غَيْثاً مَريعاً، مُمْرِعاً عَريضاً، واسِعاً غَزيراً، تُرْوي بِهِ الْبَهَمَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ النَّهَمَ.
اَللَّهُمَّ اسْقِنا سُقْياً تَسيلُ مِنْهُ الرِّضابَ،
___________________________________
الصواب 'الظراب' كما في الصحيفة السجاديه. وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبابَ، وَ تُفَجِّرُ مِنْهُ الْاَنْهارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْاَشْجارَ، وَ تُرَخِّصُ بِهِ الْاَسْعارَ في جَميعِ الْاَمْصارِ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهائِمَ وَ الْخَلْقَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الزَّرْعَ، وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ، وَ تَزيدُنا بِهِ قُوَّةً اِلى قُوَّتِكَ.
اَللَّهُمَّ لاتَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنا سُمُوماً، وَ لاتَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنا حُسُوماً، وَ لاتَجْعَلْ ضُرَّهُ عَلَيْنا رُجُوماً، وَ لا مائَهُ عَلَيْنا اُجاجاً، اَللَّهُمَّ ارْزُقْنا مِنْ بَرَكاتِ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ.