دعاى آن حضرت در روز جنگ صفين در تحريض اصحابش به جنگ

پروردگارا! اگر حق را رد كردند جماعتشان را فرارى ده، و اتحادشان را به پراكندگى مبدل ساز، و در اثر خطاهايشان آنان را تسليم هلاكت گردان، آنان هرگز از جاى خود بدون نيزه هاى پياپى كه بدنشان را سوراخ كند - آنچنان كه نسيم از آن بگذرد -، و ضربه هائى كه سرها را بشكافد و استخوانها را خرد كند و بازو و قدمها را جدا سازد، تكان نمى خورند، آنان همچنان ايستادگى مى كنند تا آنگاه كه گروهها پشت سر هم آنان را تير باران كنند، و گروهى به يارى گروه ديگر با آنها به نبرد پردازند، و تا اينكه لشكرى عظيم و بدنبالش لشكر عظيم ديگرى آنان را تا شهرهايشان تعقيب كنند، و تا اينكه سُم اسبهاى شما زمين آنها را درهم بكوبند، و مسير رفت و آمد آنها را از هر طرف اشغال كنند.

دعاؤه في تحريض اصحابه على القتال يوم الجمل و صفين و النهروان

عن الحضرمي قال:سمعت علياًعليه السلام حرّض الناس من ثلاثة مواطن: في يوم الجمل و يوم صفين و يوم النهروان، فقال: عباد الله،اتقو الله عز و جل، و غضوا الابصار و اخفضوا الاصوات،و اقلوا الكلام،و وطّنوا انفسكم على المنازلة، و المجاولة و المبارزة و المعانقة و المكادمة و اثبتوا - الى ان قال:

اَللَّهُمَّ اَلْهِمْهُمُ الصَّبْرَ، وَ اَنْزِلْ عَلَيْهِمُ النَّصْرَ، وَ اَعْظِمْ لَهُمُ الْاَجْرَ.