خدايا! مرا عذاب منما چرا كه به آنچه از من صادر شده اقرار و اعتراف دارم.
و چاره اى ندارم جز گمان نيكم و اميدم به عفوت اگر مرا ببخشى.
چه بسيار لغزشهايى در خطاها كه از من صورت گرفته و دستهايم را گزيده و دندانهايم را بهم فشرده ام.
مردم بمن گمان نيك دارند، و اگر مرا نبخشى من بدترين مخلوقاتم.
و در مقابلم دوران درازى قرار دارد كه گويا بسوى آن خوانده شده ام.
گويا به زيبائيهاى دنيا خيره شده و مرا ديوانه ساخته اند و روزگارم را با آرزوها نابود ساختم.
اگر براستى خواستار زهد و پرهيزكارى در دنيا بودم چيزهاى ديگرى را جمع آورى مى كردم.
ادعيه آن حضرت در تضرع بسوي خدا