دعاى آن حضرت هنگام سوار شدن بر مركب
حارث بن عبدالله اعور همدانى كوفى گويد: امام از درگاه قصر خارج شد و پايش را در ركاب اسب قرار داد و فرمود:
بنام خدا.
هنگامى كه بر اسب قرار گرفت فرمود:
سپاس خدائى را سزاست كه ما را گرامى داشت و ما را در خشكى و دريا حركت داد، و از پاكيها روزيمان نمود، و بر بسيارى از مخلوقاتش برترى داد.
پاك و منزه است آنكه اين را برايمان مسخر ساخت و ما قادر بر آن نبوديم، و ما بسوى پروردگارمان بازگشت مى كنيم، پروردگارا گناهانم را بيامرز بدرستيكه كسى جز تو گناهان را نمى بخشد.
روي انه اذا اراد سفراً فلمّا استوى على دابته قال:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنينَ وَ اِنَّا اِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ.
ثم قرأ فاتحة الكتاب ثلاث مرات ثم قال: اَللَّهُ اَكْبَرُ - ثلاث مرات، ثم قال:
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ اِنّي ظَلَمْتُ نَفْسي فَاغْفِرْلي،اِنَّهُ لايَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اَنْتَ.