دعاى آن حضرت هنگاميكه بسوى يمن رفت
خدايا! بتو روى آوردم بدون آنكه به غير تو اعتمادى داشته، و به كسى جز تو اميد داشته باشم، و نه نيرويى كه با آن تكيه نموده، و نه چاره اى كه بدان پناه جويم، جز درخواست از فضلت، و در معرض قرار گرفتن رحمتت، و ساكن گرديدن در بهترين عادتهايت، و تو به آنچه در اين سفر دوست داشته و ناخوش دارم از من آگاهترى، و آنرا قدرتت بر من مقرر نمود، كه آزمايشت در آن ستوده، و مقدراتت در آن آشكار است، و تو آنچه را بخواهى محو كرده و ثابت مى گردانى، و ام الكتاب نزد توست.
خدايا! مقدراتى كه بلا انگيز است و مشكل زاست را از من دور دار، و رحمتت را بر من بگستران و فضلت را بر من افزايش ده، و عفوت بر من را زياده گردان، تا آنكه تعجيل آنچه تأخير انداخته اى و تأخير آنچه در آن تعجيل اعمال داشته اى را خواستار نباشم.
و آن با چيزى است كه از تو خواسته ام كه در خاندان و اموالم جانشين گرديده و دور نمودن مشكلات است، به برترين چيزى كه از مؤمن غائبى جانشين گرديده اى، در حراست از هر زشتى، و پوشاندن هر گناه، و زائل ساختن هر گناه، و كفايت هر كار بد، و با اين همه شكر و ذكرت و عبادت نيكو و خشنودى به مقدراتت را بر من روزى نما، اى سرپرست مؤمنان.
و من و فرزندان و آنچه بمن داده اى، و به مردان و زنان مؤمن داده اى را در حمايتت كه زوال نپذيرد، و حفاظتت كه مخدوش نشود، و حراستت كه مورد سوء قصد قرار نگيرد، و امانتت كه نقض نشود، و پوششت كه هتك نگردد، قرار ده، بدرستيكه هر كه در حمايت و حفاظت و حراست، و امان و پوشش تو قرار گيرد در امان بوده و محفوظ مى باشد، و نيرو و توانى جز به خداى بزرگ نيست.
عنه عليه السلام: من ضل منكم في سفر او خاف على نفسه فليناد:
يا صالِحُ اَغِثْني.