اَللَّهُمَّ اِنَّكَ انَسُ الْانِسينَ لِاَوْلِيائِكَ، وَ اَحْضَرُهُمْ بِالْكِفايَةِ لِلْمُتَوَكِّلينَ عَلَيْكَ، تُشاهِدُهُمْ في سَرائِرِهِمْ، وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ في ضَمائِرِهِمْ، وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصائِرِهِمْ، فَاَسْرارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ، وَ قُلُوبُهُمْ اِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ، اِنْ اَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ انَسَهُمْ ذِكْرُكَ، وَ اِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمُ الْمَصائِبُ لَجَؤُوا اِلَى الْاِسْتِجارَةِ بِكَ، عِلْماً بِاَنَّ اَزِمَّةَ الْاُمُورِ بِيَدِكَ، وَ مَصادِرَها عَنْ قَضائِكَ.
اَللَّهُمَّ فَاِنْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتي اَوْ عَميتُ عَنْ طَلِبَتى، فَدُلَّني عَلى مَصالِحي وَ خُذْ بِقَلْبي اِلى مَراشِدي، فَلَيْسَ ذلِكَ بِنُكْرٍ مِنْ هِداياتِكَ، وَ لا بِبِدْعٍ مِنْ كِفاياتِكَ، اَللَّهُمَّ احْمِلْني عَلى عَفْوِكَ، وَ لاتَحْمِلْني عَلى عَدْلِكَ.
خداوندا! تو مأنوسترين افراد براى اوليائت، و مهياترين فرد براى رسيدگى به كارهاى متوكلين بر خودت مى باشى، اسرارشان بر تو آشكار و بر ضمائرشان اشراف دارى، و به اندازه بينائيشان آگاهى، اسرار آنان برايت نمايان، و قلبهايشان به اشتياقت سوزان است، اگر غربت و تنهائى آنان را بترساند يادت ايشان را مأنوس مى نمايد، و اگر مصيبتها بر سرشان فرو ريزد به پناه تو مى آيند، زيرا مى دانند تمامى امور بدست توست و از تقدير تو جامه وجود بر خود مى پوشاند.
خدايا! اگر درخواستم كاستى داشت يا قادر به راهيابى نيستم مرا به خير و صلاحم راهنمائى كن، و قلبم را به آنچه مرا به خير و صلاح مى كشاند متمايل ساز، اين امر چيزى دور از انتظار از هدايتت و كفايتت نمى باشد، خدايا مرا بر عفوت قرار ده و به عدالتت با من رفتار كن.