دعاؤه لمن قتر عليه الرزق

عن علي عليه السلام: من تعذر عليه رزقه و تغلقت عليه مذاهب المطالب في معاشه، ثم كتب له هذا الكلام في رقّ ظبى أو قطعة من أدم، و علّقه عليه، أو جعله في بعض ثيابه التي يلبسها فلم يفارقه، وسّع الله رزقه و فتح عليه أبواب المطالب في معاشه من حيث لايحتسب، و هو:

اَللَّهُمَّ لا طاقَةَ لِفُلانِ بْنِ فُلانٍ بِالْجَهْدِ، وَ لا صَبْرَ لَهُ عَلَى الْبَلاءِ، وَ لا قُوَّةَ لَهُ عَلَى الْفَقْرِ وَ الْفاقَةِ.

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ لا تَحْظُرْ عَلى فُلانِ بْنِ فُلانٍ رِزْقَكَ، وَ لاتُقِّتِرْ عَلَيْهِ سَعَةَ ما عِنْدَكَ، وَ لاتَحْرِمْهُ فَضْلَكَ، وَ لاتَحْسِمْهُ مِنْ جَزيلِ قِسَمِكَ، وَ لاتَكِلْهُ اِلى خَلْقِكَ وَ لا اِلى نَفْسِهِ فَيَعْجِزَ عَنْها، وَ يَضْعُفَ عَنِ الْقِيامِ فيما يُصْلِحُهُ، وَ يُصْلِحُ ما قِبَلَهُ، بَلْ تَفَرَّدْ بِلَمِّ شَعْثِهِ، وَ تَوَلّي كِفايَتِهِ، وَ انْظُرْ اِلَيْهِ في جَميعِ اُمُورِهِ، اِنَّكَ اِنْ وَكَلْتَهُ اِلى خَلْقِكَ لَمْ يَنْفَعُوهُ، وَ اِنْ اَلْجَاْتَهُ اِلى اَقْرِبائِهِ حَرَمُوهُ، وَ اِنْ اَعْطَوْهُ اَعْطَوْا
___________________________________
اعطوه، منعوه "خ ل".
قَليلاً نَكِداً، وَ اِنْ مَنَعُوهُ مَنَعُوا كَثيراً، وَ اِنْ بَخِلُوا فَهُمْ لِلْبُخْلِ اَهْلٌ.

اَللَّهُمَّ اَغْنِ فُلانَ بْنَ فُلانٍ مِنْ فَضْلِكَ، وَ لاتُخْلِهِ مِنْهُ، فَاِنَّهُ مُضْطَرٌّ اِلَيْكَ، فَقيرٌ اِلى ما في يَدَيْكَ، وَ اَنْتَ غَنِيٌّ عَنْهُ وَ اَنْتَ بِهِ خَبيرٌ عَليمٌ.

وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللَّهَ بالِغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ ءٍ قَدْراً، اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً، وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ.

دعاى آن حضرت براى كسى كه روزيش كم شده است

از آن حضرت روايت شده: هر كه روزيش تنگ شده و راههاى كسب معاش بر او بسته مى شود، اين دعا را در پوست آهو يا قطعه اى پوست نوشته و بر خود بياويزد، يا در يكى از لباسهايش كه همواره مى پوشد قرار دهد، خداوند روزيش را گسترانده و راههاى كسب روزى را از مواردى كه بگمانش نمى رسد بر او مى گشايد، و آن دعا اين است:

خدايا! فلانى پسر فلانى - و نام خود را مى گويد - تحمل سختى و شكيبائى بر بلا و گرفتارى، و توان صبر بر فقر و بيچارگى را ندارد.

خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و روزيت را بر فلانى پسر فلانى منع نكن، و گستردگى آنچه نزد توست را بر او تنگ مگير، و او را از فضلت محروم مكن، و از قسمتهاى بسيارت او را باز مدار، و او را به خلقت وامگذار و به خود نيز او را واگذار مكن، كه از اداره امورش عاجز گردد، و از اصلاح كار خود و آنچه در پيش دارد ناتوان شود، بلكه خود به تنهائى پريشانى امورش را بر طرف و كارش را سرپرستى كن، و تمامى امورش را زير نظر گير، بدرستيكه اگر او را به خلقت واگذار نمائى به او سودى ندهد، و اگر به نزديكانش واگذارش كنى او را محروم نموده، و اگر هم چيزى به او بدهند چيزى اندك و كم فائده به او بدهند، و اگر از او دريغ دارند منع بسيارى را اعمال مى كنند، و اگر بخل ورزند آنان شايسته بخل ورزى مى باشند.

خدايا! فلانى پسر فلانى را از فضلت بى نياز و او را از آن محروم منما، چرا كه درمانده درگاه تو بوده و به آنچه در دست توست فقير مى باشد، و تو از او بى نياز بوده و به او آگاه و دانائى.

و هر كه بر خدا توكل نمايد او را كفايت مى كند خداوند فرمانش را نافذ گردانده و براى هر چيز حد و اندازه اى قرار داده است، با هر سختى آسانى مى باشد، و هر كه تقواى الهى پيشه سازد خداوند براى او راه گشايشى قرار داده و او را از جائى كه به گمانش نمى رسد روزى مى دهد.