عن قتيبة بن الجهم قال: لمّا دخل عليّ عليه السلام الى بلاد صفين - الى ان قال: - فاحتفرنا فاذا نحن بصخرة سوداء عظيمة فيها حلقة تبرق كاللّجين، فلم نستطع ان نزيلها، فقال علي عليه السلام:
اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْأَلُكَ اَنْ تُمِدَّني بِحُسْنِ الْمَعُونَةِ.
و تكلّم بكلام حسبناه سريانيّاً، ثم اخذها فرمى بها، فظهر لنا ماء عذب طيّب - الحديث.
دعاى آن حضرت در استمداد از خدا
قتيبة بن جهم گويد: هنگاميكه على - كه بر او درود باد - وارد شهر صفين شد: - تا آنجا كه مى گويد: - چاهى را حفر كرديم، ناگهان به صخره سياه بزرگى كه در داخل آن حلقه اى فلزى قرار داشت رسيديم و قدرت برداشتن آنرا نداشتيم، امام فرمود:
خدايا! از تو مى خواهم كه مرا به يارى نيكو كمك نمائى.
و سخنى گفت كه گمان كرديم به زبان سريانى باشد، آنگاه آنرا برداشت و پرتاب نمود و در آنجا آب گوارا و پاكى برايمان نمودار گشت - تا آخر حديث.