خدايا! ستايش شايسته توست، ستايشى كه بوسيله آن به خشنوديت رسيده و شكر تو را بجاى آورده باشم، و سزاوار كرم و فضل بيشتر تو گردم، خدايا ستايش تو را سزاست بر بردباريت با وجود دانستن و علمت، و بر گذشتت با وجود قدرتت، ستايش تو را سزاست آنچنانكه نعمتى را پس از نعمتى بما ارزان داشتى.
خدايا! ستايش تو را سزاست بخاطر اسلام، و ستايش تو را سزاست بخاطر قرآن، و ستايش تو را سزاست به خاطر خاندان و مال، و ستايش تو را سزاست بخاطر تندرستى و سلامتى، و ستايش تو را سزاست در خوشى و ناخوشى، و ستايش تو را سزاست در آسايش و سختى، و ستايش تو را سزاست در هر حال، خدايا ستايش تو را سزاست آنچنانكه تو شايسته و سرپرست آنى، و آنچنانكه سزاوار ذات بزرگوار توست.
خدايا! ستايش تو را سزاست به شماره هر تار مو و كرك، و ستايش تو را سزاست به تعداد هر برگ و درخت، و ستايش تو را سزاست به شماره هر سنگريزه و كلوخ، و ستايش تو را سزاست به شماره هر تلّ و ريگ، و ستايش تو را سزاست به شماره روزهاى دنيا و آخرت، و ستايش تو را سزاست به تعداد ستاره هاى آسمان، خدا تو را سپاس مى گوئيم بخاطر آنچه در باره ما انجام دادى، ستايش تو را سزاست بخاطر هر كارى كه اگر اراده تحققش را نمائى با اراده ات تحقّق مى يابد.
ستايش خدائى را سزاست كه هر كه او را ياد كند فراموشش نكند، ستايش خدائى را سزاست كه هر كه او را بخواند نااميدش ننمايد، ستايش خدائى را سزاست كه هيچ چيز پنهانى در آسمانها و زمين بر او پوشيده نيست، و او بهر چيز دانا است، ستايش خدائى را سزاست كه هر كه بر او توكل كند كفايتش نمايد، ستايش خدائى را سزاست كه هر كه به او اعتماد كند او را به ديگرى واگذار ننمايد.
ستايش خدائى را سزاست كه نيكى را به نيكى، و صبر را به نجات پاداش دهد، و ستايش خدائى را سزاست كه رنج و گرفتارى را از ما برطرف ساخت، ستايش خدائى را سزاست كه در وقتى كه راههاى چاره جوئى از ما منقطع مى گردد تكيه گاه ماست، ستايش خدائى را سزاست كه در وقتى به اعمالمان بدگمان شويم مايه اميد ماست، ستايش خدائى را سزاست كه از او عافيت خواسته و تندرستيم بخشيد، گر چه كارهائى را انجام داده باشم كه موجب آزار من است، ستايش خدائى را سزاست كه از او يارى جسته و او كمكم نمايد.
ستايش خدائى را سزاست كه او را بخوانم و دعايم را اجابت كند، ستايش خدائى را سزاست كه ياريش را خواسته و او ياريم نمايد، ستايش خدائى را سزاست كه از وى درخواست كنم و او خواسته ام را عطا كند اگر چه در وقتى كه از من چيزى به عنوان قرض خواهد بخل ورزم، ستايش خدائى را سزاست كه هر زمان براى حاجتم او را صدا مى زنم.
ستايش خدائى را سزاست كه بر من رحم كند تا بدان حد كه گويا اصلاً گناهى ندارم، ستايش خدائى را سزاست كه نسبت به من محبت نمايد با اينكه از من بى نياز است، ستايش خدائى را سزاست كه مرا به مردم واگذار نكند تا مرا خوار كنند، ستايش خدائى را سزاست كه با بعثت پيامبر ما محمد - كه درود تو بر او و بر خاندانش باد -، بر ما منت گذارد، كه در خشكى و دريا ما را حمل كرد و از غذاهاى پاكيزه روزيمان داد، و بر بسيارى از مخلوقاتش ما را برترى داد.
ستايش خدائى را سزاست كه ترسمان را ايمنى بخشيد، ستايش خدائى را سزاست كه گرسنگيمان را برطرف كرد، ستايش خدائى را سزاست كه از لغزشمان چشم پوشى كرد، ستايش خدائى را سزاست كه روزيمان داد، ستايش خدائى را سزاست كه به ما ايمنى بخشيد، ستايش خدائى را سزاست كه دشمن ما را خوار و ذليل ساخت.
ستايش خدائى را سزاست كه ميان دلهايمان انس و الفت ايجاد كرد، ستايش خدائى را سزاست كه مالك ملك وجود و سير دهنده كشتى هاست، ستايش خدائى را سزاست كه پراكنده كننده بادها و شكافنده سپيده صبح است، ستايش خدائى را سزاست كه از برترى بر همه غالب است، ستايش خدائى را سزاست كه درون اشياء است و بر آنها آگاه، ستايش خدائى را سزاست كه علمش به همه چيز نفوذ كرده، و شمارش هر چيز را مى داند.
ستايش خدائى را سزاست كه ديد او در هر چيز نفوذ كرده، ستايش خدائى را سزاست كه آگاهيش همه چيز را فرا گرفته، ستايش خدائى را سزاست كه برترين شرف و نامهاى نيكو از آنِ اوست، ستايش خدائى را سزاست كه از فرمانش نجات بخشى نيست، ستايش خدائى را سزاست كه از وى پناه دهنده اى نبوده و بازگشتگاهى غير او نيست بلكه بازگشتگاه و محل گرد آمدن به سوى اوست.
ستايش خدائى را سزاست كه از چيزى غافل نشده و چيزى سرگرمش نسازد، ستايش خدائى را سزاست كه ساختمانها چيزى را از وى مستور نكرده و پرده ها موجودى را از او نپوشاند، و درياها از او پنهان نسازد و هر چيزى به سوى او باز مى گردد، ستايش خدائى را سزاست كه وعده اش راست است و بنده اش را يارى كرد و گروههاى باطل را به تنهايى فرارى داد.
ستايش خدائى را سزاست كه مردگان را زنده و زندگان را بميراند، و او بر هر چيز تواناست، ستايش خدائى را سزاست كه عطايش بزرگ، حكمش قاطع، و نعمتهايش فراوان، و معبود زمين و آسمان است، ستايش خدائى را سزاست كه از هر كس كه به ثنا و بزرگى ستوده شود شايسته تر است.
ستايش خدائى را سزاست كه پادشاهيش زوال نپذيرد و در قدرتش تزلزل راه نيابد، ستايش خدائى را سزاست كه به نيرويش دست اندازى نگردد، خدايا ستايش تو را سزاست در شب آنگاه كه فراگير شود، و ستايش تو را سزاست در روز آنگاه كه روشن گردد، و ستايش تو را سزاست در دنيا و آخرت، و ستايش تو را سزاست در آسمانهاى بلند، و ستايش تو را سزاست در زمينها و آنچه در زير خاك است.
خدايا! ستايش تو را سزاست ستايشى كه پيوسته رو به فزونى رود و پايان نپذيرد، و ستايش تو را سزاست ستايشى كه بالا رود و تمام نشود، و ستايش تو را سزاست ستايشى كه باقى بمانى و فانى نگردد، و ستايش تو را سزاست ستايشى كه آسمان براى تو خاضع گردد، و ستايش تو را سزاست ستايشى جاودانه، توئى آنكه زمين و هر كه بر آن است تو را تسبيح گويد، اى بزرگوار.
اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لا يَنْفَدُ اَوَّلُهُ، وَ لايَنْقَطِعُ اخِرُهُ، وَ لا يَقْصُرُ دُونَ عَرْشِكَ مُنْتَهاهُ.
اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لايُحْجَبُ عَنْكَ،وَ لايَتَناهى دُونَكَ، وَ لايَقْصُرُ عَنْ اَفْضَلِ رِضاكَ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لايُطاعُ اِلاَّ بِاِذْنِهِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لايُعْصى
___________________________________
لا يقضى "خ ل". اِلاَّ بِعِلْمِهِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لايُخافُ اِلاَّ مِنْ عَدْلِهِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لا يُرْجى اِلاَّ فَضْلُهُ.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لَهُ الْفَضْلُ عَلى مَنْ اَطاعَهُ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لَهُ الْحُجَّةُ عَلى مَنْ عَصاهُ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي مَنْ رَحِمَ مِنْ جَميعِ خَلْقِهِ كانَ فَضْلاً مِنْهُ، وَ الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذي مَنْ عَذَّبَ مِنْ جَميعِ خَلْقِهِ كان عَدْلاً مِنْهُ.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لا يَفُوتُهُ الْقَريبُ وَ لا يَبْعُدُ عَنْهُ
___________________________________
عليه "خ ل". الْبَعيدُ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي حَمِدَ نَفْسَهُ وَ اسْتَحْمَدَ اِلى خَلْقِهِ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي افْتَتَحَ بِالْحَمْدِ كِتابَهُ، وَ جَعَلَهُ اخِرَ دَعْوى اَهْلِ جَنَّتِهِ، وَ خَتَمَ بِهِ قَضائَهُ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لايَزالُ وَ لا يَزُولُ.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي كانَ قَبْلَ كُلِّ كائِنٍ، فَلا يُوجَدُ لِشَيْ ءٍ مَوْضِعٌ قَبْلَهُ، وَ الْحَمْدُلِلَّهِ الْاَوَّلِ فَلا يَكُونُ كائِنٌ قَبْلَهُ، وَ الْاخِرِ فَلا شَيْ ءَ بَعْدَهُ، وَ هُوَ الْباقِى الدَّائِمُ بِغَيْرِ غايَةٍ وَ لا فَناءٍ.
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لا تُدْرِكُ الْاَوْهامُ صِفَتَهُ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي ذَهَلَتِ الْعُقُولُ عَنْ مَبْلَغِ عَظَمَتِهِ، حَتَّى يَرْجِعُوا اِلى مَا امْتَدَحَ بِهِ نَفْسَهُ، مِنْ عِزِّهِ وَ جُودِهِ وَ طَوْلِهِ، وَ الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذي سَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ، وَ دَحَى الْاَرْضَ عَلَى الْماءِ، وَ اخْتارَ لِنَفْسِهِ الْاَسْماءَ الْحُسْنى.
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْواحِدِ بِغَيْرِ تَشْبيهٍ، الْعالِمِ بِغَيْرِ تَكْوينٍ، الْباقي بِغَيْرِ كُلْفَةٍ، الْخالِقِ بِغَيْرِ مَنْصَبَةٍ، الْمَوْصُوفِ بِغَيْرِ غايَةٍ، الْمَعْرُوفِ بِغَيْرِ مُنْتَهى، اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ، وَ رَبِّ الْاَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ، وَ رَبِّ الْاَوَّلينَ وَ الْاخِرينَ، اَحَداً صَمَداً لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ.
مَلَكَ الْمُلُوكَ بِقُدْرَتِهِ، وَ اسْتَعْبَدَ الْاَرْبابَ بِعِزَّتِهِ، وَ سادَ الْعُظَماءَ بِجَبَرُوتِهِ، وَ اصْطَنَعَ الْفَخْرَ و اَلْاِسْتِكْبارَ لِنَفْسِهِ، وَ جَعَلَ الْفَضْلَ وَ الْكَرَمَ وَ الْجُودَ وَ الْمَجْدَ لَهُ، جارُ الْمُسْتَجيرينَ، وَ لَجَأُ الْمُضْطَرّينَ وَ مُعْتَمَدُ الْمُؤْمِنينَ، وَ سَبيلُ حاجَةِ الْعابِدينَ.
اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِجَميعِ مَحامِدِكَ كُلِّها، ما عَلِمْنا مِنْها وَ ما لَمْ نَعْلَمْ، وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يُوافي نِعَمَكَ وَ يُوافي مَزيدَ كَرَمِكَ، اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَزيدُ عَلى حَمْدِ جَميعِ خَلْقِكَ.
اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً اَبْلُغُ بِهِ رِضاكَ وَ أُؤَدّي بِهِ شُكْرَكَ، وَ اَسْتَوْجِبُ بِهِ الْمَزيدَ مِنْ عِنْدِكَ، اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى عَفْوِكَ بَعْدَ قُدْرَتِكَ، يا خَيْرَ الْغافِرينَ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.