خدايا! ستايش شايسته توست بر هر خير و خوبى كه به ما عطا فرمودى، و ستايش شايسته توست براى هر بدى و شرى كه از ما بازداشتى، و ستايش شايسته توست بر آنچه آفريده و خلق فرمودى، و پديد آورده، و وجود دادى، و ستايش شايسته توست به تعداد آنچه آزموده و نعمت ارزانى داشتى، و نيازمند كرده و بى نياز نمودى، و گرفته و دادى، و ميرانده و زنده كردى، و همه آنها از آنِ تو و بازگشتش به سوى تو بود، بزرگى و برترى.
آنكه تو او را دوستش بدارى خوار نگشته، و آنكه تو دشمنش دارى عزت نيابد، آغاز كرده و بازگشت به سوى توست، و حكم فرموده و كسى نتواند بر تو حكم كند، بى نيازى و ديگران نيازمند توأند، پروردگارا تو را اجابت كرده و به ياريت برخيزم، و ستايش شايسته توست به شماره آنچه ارث مى برد و به ارث مى گذارد، و توئى آنكه زمين و هر كه بر آن است را به ارث مى برى و همه به سوى تو بازگشت مى كنند، و تو چنانى كه خود را ستوده اى، گفتار هيچ گوينده به وصف تو نرسد، و دادن جايزه از تو نكاهد، و هيچ خواننده اى درمانده ات نسازد.
خدايا! ستايش شايسته توست كه سرپرست ستايش و نهايت آن، شايسته آنى، ستايش شايسته توست ستايشى كه سزاوار جز تو نباشد.
خدايا! ستايش شايسته توست در شب آنگاه كه تاريكيش فراگير شود، و ستايش شايسته توست در روز آنگاه كه روشن گردد، و ستايش شايسته توست در دنيا و آخرت، و ستايش شايسته توست در آسمانهاى بلند، و ستايش شايسته توست در زمينهاى پست و آنچه در زير خاك است، و هر چيز جز ذات تو زوال پذيرد.
خدايا! ستايش شايسته توست در خوشى و بيمارى، و ستايش شايسته توست در آسانى و سختى، و ستايش شايسته توست در بلا و آسايش، و ستايش شايسته توست در دشواريها و نعمتها، خدايا ستايش شايسته توست آنچنانكه خود را در ام الكتاب و در تورات و در انجيل و در قرآن بزرگ ستوده اى، و ستايش شايسته توست ستايشى كه آغازش تمام نشود و پايانش منقطع نگردد.
خدايا! ستايش شايسته توست به خاطر اسلام، و ستايش شايسته توست به خاطر قرآن، و ستايش شايسته توست به خاطر خاندان و مال، و ستايش شايسته توست به خاطر تندرستى، خدايا ستايش شايسته توست و از تو آغاز گشته و به سوى تو بازمى گردد، شريكى براى نيست.
خدايا! ستايش شايسته توست بر بردباريت پس از دانستنت، و ستايش شايسته توست بر گذشتت با وجود قدرتت، و ستايش شايسته توست بر نعمت بخشيت بر ما، و ستايش شايسته توست براى آن فضلى كه بر ما كردى.
خدايا! ستايش شايسته توست بر آن نعمتهايت كه جز تو كسى آن را به شماره در نياورد، خدايا تو را ستايش چنانچه نعمتت بر ما آشكار ساخته و مخفى نيست، و ستايش شايسته توست چنانچه عطاهايت بر ما بسيار و به شماره در نيايد، و ستايش شايسته توست چنانچه هر چيز را به شمارش درآورد، و دانشت بهر چيز احاطه دارد، و بينشت به هر چيز نفوذ دارد، و هر چيز را در نامه اى شمارش كرده اى.
خدايا! ستايش شايسته توست چنانچه تو شايسته آنى، جز تو معبودى نيست، شب تار و آسمان برج دار و زمين شكافدار و درياى موج دار، و كوههاى قله دار و تاريكيهايى كه روى هم قرار دارد چيزى را از تو نمى پوشانند.
پروردگارا! منم آن كودكى كه پروراندى، پس ستايش شايسته توست، منم پستى كه برتريش دادى، پس ستايش شايسته توست، و منم بى ارزشى كه بزرگوارش كردى، پس ستايش شايسته توست، و منم خوارى كه عزيزش گرداندى، پس ستايش شايسته توست.
و منم خواهنده اى كه عطايش دادى، پس ستايش شايسته توست، و منم مشتاقى كه خشنودش نمودى، پس ستايش شايسته توست، و منم مستمندى كه توانگرش كردى، پس ستايش شايسته توست، و منم افتاده اى كه بلندش كردى، پس ستايش شايسته توست، و منم گمراهى كه هدايتش فرمودى، پس ستايش شايسته توست، و منم نادانى كه دانايش كردى، پس ستايش شايسته توست، و منم گمنامى كه شرافتش دادى، پس ستايش شايسته توست.
و منم خطا كارى كه او را بخشيدى، پس ستايش شايسته توست، و منم گنه كارى كه مشمول رحمتت قرار دادى، پس ستايش شايسته توست، و منم مسافرى كه همدمش بودى، پس ستايش شايسته توست، و منم غائبى كه نزديكش ساختى، پس ستايش شايسته توست، و منم شاهدى كه حفظش كردى، پس ستايش شايسته توست.
و منم بيمارى كه شفايش دادى، پس ستايش شايسته توست، و منم دردمندى كه بهبوديش بخشيدى، پس ستايش شايسته توست، و منم گرسنه اى كه سيرش نمودى، پس ستايش شايسته توست، و منم برهنه اى كه او را پوشاندى، پس ستايش شايسته توست، و منم آواره اى كه جايگاهش دادى، پس ستايش شايسته توست، و منم تنهايى كه پشتيبانيش كردى، پس ستايش شايسته توست.
و منم بى ياورى كه ياريش نمودى، پس ستايش شايسته توست، و منم اندوهناكى كه اندوهش را برطرف ساختى، پس ستايش شايسته توست، و منم غمزده اى كه غمش را زدودى، پس ستايش شايسته توست، اى معبودم ترا ستايش بسيار بسيار، همچنانكه بر من نعمتهاى بسيار ارزانى داشتى.
خدايا! اينها نعمتهايى بود كه مرا به آنها مخصوص گرداندى، از ميان نعمتهايى كه بر فرزندان آدم مبذول داشتى، آنچه را كه مسخرشان كردى و از آنها دفع نموده و نعمتشان دادى، پس اى پروردگار جهانيان تو را بسيار مى ستايم.
خدايا! هر چه از اينها كه به من دادى نه به خاطر عملى است كه انجام داده باشم، و نه بواسطه حقى بود كه از تو مستوجب آن باشم، و چنان نبود كه هيچ يك از اندوههاى دنيا و ناگواريها و گرسنگيها و بلاهاى گوناگون و بيماريها و دردهاى آن را كه از من دور كردى به خاطر عمل نيكى بود كه از من سر زده باشد و من به آن جهت شايسته آن الطاف گردم، بلكه همه اين گرفتاريهايى را كه از من دور كردى همه از روى محبتى بود كه نسبت به من داشتى، و حجتى بود كه از جانب تو بر من تمام گرديد، اى مهربانترين مهربانان پس تو را ستايش بسيار چنانچه بر من نعمت بسيار داده و بلاهاى زيادى را از من دور كردى.
اَللَّهُمَّ كَمْ مِنْ شَيْ ءٍ غِبْتُ عَنْهُ فَشَهِدْتَهُ، فَيَسَّرْتَ لي فيهِ الْمَنافِعَ، وَ دَفَعْتَ فيهِ السُّوءَ، وَ حَفِظْتَ عَنّي فيهِ الْغَيْبَةَ، وَ وَقَيْتَني فيهِ بِلا عِلْمٍ مِنّي، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاَّ بِكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى ذلِكَ وَ الْمَنُّ وَ الطَّوْلُ.
اَللَّهُمَّ
___________________________________
الهى "خ ل". وَ كَمْ مِنْ شَيْ ءٍ غِبْتُ عَنْهُ فَتَوَلَّيْتَهُ، وَ سَدَّدْتَ لي فيهِ الرَّأْيَ، وَ اَعْطَيْتَني فيهِ الْقَبُولَ، وَ اَنْجَحْتَ لي فيهِ الطَّلِبَةَ، وَ قَوَّيْتَ فيهِ الْعَزيمَةَ وَ قَرَنْتَ فيهِ الْمَعُونَةَ، فَلَكَ الْحَمْدُ يا اِلهي كَثيراً وَ لَكَ الشُّكْرُ يا رَبَّ الْعالَمينَ.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْاُمِّيِّ الرَّضِيِّ الْمَرْضِيِّ، الطَّيِّبِ التَّقِيِّ، الْمُبارَكِ النَّقِيِّ، الطَّاهِرِ الزَّكِيِّ، الْمُطَهَّرِ الْوَفِيِّ، وَ عَلى الِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبينَ الْاَخْيارِ، كَما صَلَّيْتَ عَلى اِبْراهيمَ وَ الِ اِبْراهيمَ اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ.
اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْأَلُكَ عَلى اَثَرِ مَحامِدِكَ وَ الصَّلاةِ عَلى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ اَنْ تَغْفِرَلي ذُنُوبي كُلَّها، قَديمَها وَ حَديثَها، صَغيرَها وَ كَبيرَها، سِرَّها وَ عَلانِيَتَها، ما عَلِمْتُ مِنْها وَ ما لَمْ اَعْلَمْ، وَ ما اَحْصَيْتَهُ عَلَىَّ وَ حَفِظْتَهُ وَ نَسيتُهُ اَنَا مِنْ نَفْسي، يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ، يا رَحْمانُ يا رَحْمانُ، يا رَحيمُ يا رَحيمُ.
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ، اَنْتَ اِلهي مَوْضِعُ كُلِّ شَكْوى وَ مُنْتَهَى الْحاجاتِ وَ اَنْتَ اَمَرْتَ خَلْقَكَ بِالدُّعاءِ، وَ تَكَفَّلْتَ لَهُمْ بِالْاِجابَةِ، اِنَّكَ قَريبٌ مُجيبٌ، سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ ما اَعْظَمَ اسْمَكَ في اَهْلِ السَّماءِ وَ اَحْمَدَ فِعْلَكَ في اَهْلِ الْاَرْضِ، وَ اَفْشى خَيْرَكَ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ.
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ، اَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحيمُ، وَ اِلَيْكَ الْمَرْغَبُ، تُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ تُقَدِّرُ الْاَقْواتَ، وَ اَنْتَ قاسِمُ الْمَعاشِ، قاضِي الْاجالِ، رازِقُ الْعِبادِ، مُرَوِّي الْبِلادِ مُخْرِجِ الثَّمَراتِ عَظيمِ الْبَرَكاتِ.
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ، اَنْتَ الْمُغيثُ وَ اِلَيْكَ الْمَرْغَبُ، مُنَزِّلُ الْغَيْثِ، يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِكَ، وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خيفَتِكَ وَ الْعَرْشُ الْاَعْلى، وَ الْعَمُودُ الْاَسْفَلُ، وَ الْهَواءُ وَ ما بَيْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى، وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ، وَ النُّجُومُ وَ الضِّياءُ وَ الظُّلْمَةُ، وَ النُّورُ وَ الْفَىْ ءُ، وَ الظِّلُّ وَ الْحَرُورُ.
سُبْحانَكَ اَنْتَ تُسَيِّرُ الْجِبالَ وَ تُهِبُّ الرِّياحَ، سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ، سُبْحانَكَ اَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَرْهُوبِ حامِلِ عَرْشِكَ وَ مَنْ في سَماواتِكَ وَ اَرْضِكَ وَ مَنْ فِي الْبُحُورِ وَ الْهَواءِ وَ مَنْ فِي الظُّلْمَةِ وَ مَنْ في لُجَجِ الْبُحُورِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرى وَ مَنْ ما بَيْنَ الْخافِقَيْنِ.
سُبْحانَكَ ما اَعْظَمَكَ، سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ، سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْأَلُكَ اِجابَةَ الدُّعاءِ، وَ الشُّكْرَ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ.
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ نَظَرْتَ اِلَى السَّماواتِ الْعُلى
___________________________________
فطرت السماوات العلى "خ ل". فَاَوْثَقْتَ اَطْباقَها، سُبْحانَكَ وَ نَظَرْتَ اِلى عِمادِ الْاَرَضينَ السُّفْلى فَزَلْزَلْتَ اَقْطارَها، سُبْحانَكَ وَ نَظَرْتَ اِلى ما فِي الْبُحُورِ وَ لُجَجِها فَتَمَحَّضَ ما فيها، سُبْحانَكَ فَرَقاً مِنْكَ وَ هَيْبَةً لَكَ.
سُبْحانَكَ وَ نَظَرْتَ اِلى ما اَحاطَ بِالْخافِقَيْنِ وَ ما بَيْنَ ذلِكَ مِنَ الْهَواءِ، فَخَضَعَ لَكَ خاشِعاً وَ لِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَريمِ اَكْرَمِ الْوُجُوهِ خاضِعاً، سُبْحانَكَ مَنْ ذَا الَّذي اَعانَكَ حينَ سَمَكْتَ السَّماواتِ وَ اسْتَوَيْتَ عَلى عَرْشِ عَظَمَتِكَ، سُبْحانَكَ مَنْ ذَا الَّذي حَضَرَكَ حينَ بَسَطْتَ الْاَرْضَ فَمَدَدْتَها ثُمَّ دَحَوْتَها فَجَعَلْتَها فِراشاً، فَمَنْ ذَاالَّذي يَقْدِرُ عَلى قُدْرَتِكَ.
سُبْحانَكَ مَنْ ذَاالَّذي رَاكَ حينَ نَصَبْتَ الْجِبالَ فَاَثْبَتَّ اَساسَها بِاَهْلِها رَحْمَةً مِنْكَ لِخَلْقِكَ، سُبْحانَكَ مَنْ ذَاالَّذي اَعانَكَ حينَ فَجَّرْتَ الْبُحُورَ، وَ اَحَطْتَ بِهَاالْاَرْضَ.
سُبْحانَكَ لا اِله اِلاَّ اَنْتَ وَ بِحَمْدِكَ، مَنْ ذَا الَّذي يُضادُّكَ وَ يُغالِبُكَ اَوْ يَمْتَنِعُ مِنْكَ اَوْ يَنْجُو مِنْ قَدَرِكَ، سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ وَ بِحَمْدِكَ، فَالْعُيُونُ تَبْكي لِغَفْلَةِ الْقُلُوبِ اِذا ذُكِرْتَ
___________________________________
و العيون تبكى لعقابك و القلوب ترجف اذا ذكرت "خ ل". مِنْ مَخافَتِكَ، سُبْحانَكَ ما اَفْضَلَ حِلْمَكَ وَ اَمْضى حُكْمَكَ وَ اَحْسَنَ خَلْقَكَ.
سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ وَ بِحَمْدِكَ مَنْ يَبْلُغُ مَدْحَكَ اَوْ يَسْتَطيعُ اَنْ يَصِفَ كُنْهَكَ اَوْ يَنالَ مُلْكَكَ، سُبْحانَكَ حارَتِ الْاَبْصارُ دُونَكَ، وَ امْتَلَأَتِ الْقُلُوبُ فَرَقاً مِنْكَ وَ وَجَلاً مِنْ مَخافَتِكَ، سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ وَ بِحَمْدِكَ ما اَحْكَمَكَ
___________________________________
احلمك "خ ل". وَ اَعْدَلَكَ، وَ اَرْأَفَكَ وَ اَرْحَمَكَ، وَ اَسْمَعَكَ وَ اَبْصَرَكَ.
سُبْحانَكَ اَنْتَ الْحَىُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ تَبارَكْتَ وَ تَعالَيْتَ عَمَّا يَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً كَبيراً، سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ لاتَحْرِمْني رَحْمَتَكَ وَ لا تُعَذِّبْني، وَ اَنَا اَسْتَغْفِرُكَ، امينَ امينَ رَبَّ الْعالَمينَ.