Alevi Mektebi Sitesi

 

 

Ana Sayfa

Hadisler



    

Tercüme: Hasan Eskiocak

 

 

GADİR GÜNÜNÜN FAZİLETİ HAKKINDA BİR HADİS

 

İmam Ali er-Rida (a.s.) şöyle buyurmuştur:

 

     Gelinin düğün günü özel odasına götürüldüğü gibi, Kıyamet günü geldiğinde dört gün, Allah’a götürülür. Ona “Bu günler hangileridir?” diye sorulunca O da şöyle buyurdu:

“Bunlar; Kurban, Ramazan, Cuma ve Gadir günleridir. Hiç şüphesiz ki bunlardan Gadir gününün; Kurban, Ramazan ve Cuma günlerine göre konumu, ayın yıldızlar arasındaki konumu gibidir.

O gün İbrahim (a.s.)ın ateşten kurtulduğu gündür. O günde (İbrahim) Allah’a şükür için oruç tutmuştur.

O gün Allah’ın dinini tamamladığı, Hz. Peygamber (s.a.a.)’in seçkin biri olarak Emirü’l-Müminin Ali’yi yukarı kaldırıp onun faziletini ve vasiliğini açıkladığı gündür. Bunun üzerine (Peygamber) o gün oruç tutmuştur.

O gün, kemal günüdür.

O gün, şeytanın isteksizlik ve iğrenme günüdür.

O gün, Şia’nın ve Âl-i Muhammed’i sevenlerin amellerinin kabul günüdür.

O gün; Allah’ın, muhaliflerin amellerine kastettiği gündür ve o gün onların amellerini boşa çıkaracaktır.

O gün; Cebrâil (a.s.)’a, Beyt-i Mâmur’un karşısında Allah’ın hürmeti adına bir taht kurulmasını emredeceği ve Cebrâil (a.s.)’ın oraya çıkacağı, bütün göklerden meleklerin toplanıp Hz. Muhammed’i övecekleri ve Ali ve İmamlar’(a.s.)ın taraftarlarına ve sevenlerine Âdem (a.s.)’ın oğlundan bağışlanma dileyecekleri gündür.

O gün Allah’ın değerli yazıcılara kalemlerini Gadir günlerinin üçünde Ehli Beyt’i sevenlerden ve onların şialarından kaldırmalarını emrettiği gündür. Muhammed (s.a.a.) ve İmamların hürmeti adına onlara hiçbir günah yazmazlar.

O gün Allah’ın Muhammed’e (s.a.a.), Âline ve akrabalarına onu (o günü) verdiği gündür.

O gün; Allah’ın, ibadet edenin konumunu yücelttiği ve onun ailesine, kendisine, kardeşlerine zenginlik vereceği gündür. Allah onu ateşten koruyacaktır.

O gün; Allah’ın, (Ali) taraftarlarının çalışmalarını, çabalarını ödüllendireceği, günahlarını affedeceği ve amellerini kabul edeceği gündür.

O gün; üzüntünün yatışacağı, günahın azaltılacağı gündür.

O gün; mükafat ve hediye günüdür.

O gün, ilmin yayılma günüdür.

O gün; müjde günü ve en büyük bayramdır.

O gün; duaların kabul günü ve büyük durak günüdür.

O gün elbiselerin giyildiği ve siyah elbiselerin çıkarılıp atıldığı gündür.

O gün şartlanmış şart günüdür.

O gün, kaygıların, tedirginliklerin çıkarılıp atılma günüdür.

O gün Emirü’l-Müminin şiasının  günahkarlarının bağışlanma günüdür.

O gün ödül günüdür.

O gün Muhammed’e ve Âl-i Muhammed’e salavatların çoğaldığı gündür.

O gün rıza günüdür, Muhammed’in Ehli Beyt’inin bayram günü, amellerin kabul günü, fazlayı isteme günü, müminlerin rahatlama günü, alış-veriş günü, sevgi günü, Allah’ın rahmetine kavuşma, temizlenme, günahlardan ve onların büyüklerinden arınma günü, ibadet günü ve oruçluların iftar günüdür o gün. Kim iman etmiş olarak o günde oruç tutup iftar ederse, -Fiem kelimesini on defa sayarak- Fiem kadar insanı doyurmuş olur. Sonra  “Fiem’in ne olduğunu biliyor musun” diye sordu? O da “hayır” diye cevap verince (İmam a.s.) “yüz bin kişi” buyurdu.

     (Sonra şöyle devam etti): O gün birbirinizi tebrik etme günüdür. Bir mümin, (din) kardeşiyle karşılaştığında ona: “Bizi Emirü’l-Müminin ve İmamların (a.s.) velayetiyle tutunanlardan kılan Allah’a hamd olsun” der.

     O gün, insanlardan iman sahibi olanların yüzlerine gülümseme günüdür. Kim Gadir gününde kardeşinin yüzüne gülümserse Allah da ona Kıyamet gününde rahmetle bakar, onun bin tane gereksinimini karşılar ve ona cennette beyaz inciden bir saray inşa eder ve yüzünü parlatır.

     O gün ziynet (süs) günüdür, kim o günde Gadir günü için süslenirse Allah da onun işlediği bütün günahları -ister büyük, ister küçük olsun- bağışlar ve ona, kendisine sevaplar yazan melekler gönderir. ve onun derecelerini bir sonraki yılın aynı gününde tekrar geri verirler. Ölürse şehit olarak ölür; yaşarsa mutlu olarak yaşar. Kim bir mümini doyurursa bütün peygamberleri ve sıddıkları (doğru insanları) doyurmuş gibi olur. Kim bir mümini ziyaret ederse, Allah onun mezarına yetmiş nur indirir, mezarını ona genişletir ve her gün onun mezarını yetmiş bin melek ziyaret ederek onu cennetle müjdelerler.

 

     Gadir gününde Allah, velayeti yedi gök ehline sundu. Onlardan yedinci gök ehli önce davrandı, bunun üzerine onu Arş’la süsledi. Ondan sonra dördüncü gök ehli erken davranan oldu, böylelikle onu Beyt’il-Mâmur’la süsledi. Sonra dünya göğü ehli ona vardı, bundan dolayı onu yıldızlarla süsledi.

     Sonra onu iki yere sundu. Mekke önce davrandı ve onu Kâbe ile süsledi. Sonra onu Medine izledi, onu seçkin olan Hz. Muhammed’le süsledi. Ondan sonra onları Kûfe izledi, onu da Emirü’l-Müminin ile süsledi.

     Sonra (velayeti) dağlara sundu. Onu ilk olarak üç dağ kabul/tasdik etti: Atik, Firuzc ve Yakut dağları. Bu dağlar onların dağları ve en üstün kıymetli taşlar oldu. Sonra onları diğer dağlar izledi, onlar da altın ve gümüş madenleri oldular. Bunu kabul ve tasdik etmeyenler ise hiçbir şeyin bitip yeşermediği bir yer oldular.

     Bugünde (velayet) sulara sunuldu, kabul edenler tuzlu/acı oldular. Yine bugünde (velayet) bitkilere sunuldu, kabul edenler tatlı ve lezzetli oldular; etmeyenler ise acı oldular. Bugünde (velayet) kuşlara sunuldu, kabul edenler güzel sesli olurken, reddedenler konuşamayan dilsiz gibi oldular.

Gadir Hum gününde kalplerinde Emirü’l-Müminin’e bağlılık olan müminler Âdem’e secde eden melekler gibidirler. Kim Gadir gününde Emirü’l-Müminin’in velayetini tanımayıp inkar ederse İblis gibi olur.

     Bugünde şu ayet inmiştir: “Bugün size dininizi tamamladım”(Maide 3). Allah hiçbir peygamberi göndermemiştir ki onun indinde onu gönderdiği gün Gadir günü gibi olmasın ve o da bu günün kutsallığını bilmesin (Yani Allah bütün peygamberleri Gadir gününün rastladığı bir günde göndermiştir ve onlar da o günün hürmetini bilmişlerdir.). Zira bugünde kendisinden sonra ümmetine bir vasi, halife tayin etmiştir.

 

 

(Şeyh Azizullah Atardi “Müsned el-İmam er-Rıza” Sayfa: 17-20  / Es-Seyyid bin Tavus el-Husni “el-İkbâl’ul Amâl” S.17-20 / Hüccetü-l İslam El Mirza Muhammed Takiy Şerif  “Sahifet’ül Ebrâr” C.1, S.251-253 / Meleki et-Tebrizi Zevil Kurba “el-Mürakibât” S.318-320  / Kitab’un Neşr ve at-Tay )

 

 

 

حديث في فضل يوم الغدير من كتاب النشر والطى


رواه عن الرضا عليه السلام قال : إذا كان يوم القيامة زفت أربعة  أيام إلى الله كما تزف العروس إلى خدرها ، قيل : ما هذه  الأيام ؟ قال : يوم الأضحى ويوم الفطر ويوم الجمعة ويوم الغدير ، وان يوم الغدير بين الأضحى والفطر والجمعة كالقمر بين الكواكب ، وهو اليوم الذي نجا فيه إبراهيم الخليل من النار ، فصامه شكرا لله ، وهو اليوم الذي أكمل الله به الدين في إقامة النبي عليه السلام عليا أمير المؤمنين علما وأبان فضيلته ووصايته ، فصام ذلك اليوم ، وانه اليوم الكمال ويوم مرغمة الشيطان ، ويوم تقبل أعمال الشيعة ومحبي آل محمد ، وهو اليوم الذي يعمد الله فيه  إلى ما عمله المخالفون فيجعله هباء منثورا .  وهو اليوم الذي يأمر جبرئيل عليه السلام أن ينصب كرسي كرامة الله بازاء بيت المعمور ويصعده جبرئيل عليه السلام وتجتمع إليه الملائكة من جميع السماوات ويثنون على محمد ويستغفرون لشيعة أمير المؤمنين والأئمة عليه السلام ومحبيهم من ولد آدم عليه السلام ، وهو اليوم الذي يأمر الله فيه الكرام الكاتبين أن يرفعوا القلم عن محبي أهل البيت وشيعتهم ثلاثة أيام من يوم الغدير ، ولا يكتبون عليهم شيئا من خطاياهم كرامة لمحمد وعلى والأئمة . وهو اليوم الذي جعله الله لمحمد وآله وذوى رحمه ، وهو اليوم  الذي يزيد الله في حال من عبد فيه ووسع على عياله ونفسه وإخوانه ويعتقه الله من النار ، وهو اليوم  الذي يجعل الله فيه سعى الشيعة مشكورا وذنبهم مغفورا وعملهم مقبولا . وهو يوم تنفيس الكرب ويوم تحطيط الوزر ويوم الحباء والعطية ويوم نشر العلم ويوم البشارة والعيد الأكبر ، ويوم يستجاب فيه الدعاء ، ويوم الموقف العظيم ، ويوم لبس الثياب ونزع السواد ، ويوم الشرط المشروط  ويوم نفى الهموم ويوم الصفح عن مذنبي شيعة أميرا لمؤمنين . وهو يوم السبقة ، ويوم إكثار الصلاة على محمد وآل محمد ، ويوم الرضا ، ويوم عيد أهل بيت محمد ، ويوم قبول الأعمال ، ويوم طلب الزيادة ويوم استراحة المؤمنين ويوم المتاجرة ، ويوم التودد ، ويوم الوصول إلى رحمة الله ، ويوم التزكية ، ويوم ترك الكبائر والذنوب ويوم العبادة ويوم تقطير الصائمين ، فمن فطر فيه صائما مؤمنا كان كمن أطعم فئاما وفئاما - إلى أن عد عشرا ، ثم قال : أو تدرى ما  الفيام ؟ قال : لا ، قال : مائة ألف . وهو يوم التهنئة ، يعنى بعضكم بعضا ، فإذا لقي المؤمن أخاه يقول : الحمد لله الذي جعلنا من المتمسكين بولاية أمير المؤمنين والأئمة عليهم السلام ، وهو يوم التبسم في وجوه الناس من أهل الإيمان ، فمن تبسم في وجه أخيه يوم الغدير نظر الله إليه يوم القيامة بالرحمة وقضى له ألف حاجة ، وبنى له قطرا في الجنة من درة بيضاء ، ونضر وجهه . وهو يوم الزينة ، فمن تزين ليوم الغدير غفر الله له كل خطيئة عملها ، صغيرة أو كبيرة ، وبعث الله إليه ملائكة يكتبون له الحسنات ويرجعون له الدرجات إلى قابل مثل ذلك اليوم ، فان مات مات شهيدا وان عاش عاش سعيدا ، ومن أطعم مؤمنا  كان كمن أطعم جميع الأنبياء والصديقين ، ومن زار فيه مؤمنا ادخل الله قبره سبعين نورا ووسع في قبره ويزور قبره كل يوم سبعون ألف ملك ويبشرون بالجنة . وفى يوم الغدير عرض الله لولاية على أهل السماوات السبع فسبق إليها  أهل السماء السابغة فزين بها العرش ، ثم سبق إليها  أهل السماء الرابعة فزينها بالبيت المعمور ، ثم سبق إليها أهل السماء الدنيا فزينها بالكواكب ، ثم عرضها على الأرضين فسبقت مكة فزينها بالكعبة ، ثم سبقت إليها المدينة فزينها بالمصطفى محمد صلى الله عليه وآله ، ثم سبقت إليها الكوفة فزينها بأمير المؤمنين عليه السلام ، وعرضها على الجبال فأول جبل اقر بذلك ثلاثة جبال : جبل العتيق وجبل الفيروزج وجبل الياقوت ، فصارت هذه الجبال جبالهن وأفضل الجواهر ، ثم سبقت إليها جبال آخر ، فصارت معادن الذهب والفضة ، وما لم يقر بذلك ولم يقبل صارت لا تنبت شيئا . وعرضت في ذلك اليوم على المياه فما قبل منها صار ملحا  أجاجا ، وعرضها في ذلك اليوم على النبات فما قبله صار حلوا طيبا ، وما لم يقبل صار مرا ، ثم عرضها في ذلك اليوم على الطير فما قبلها صار فصيحا مصوتا وما  انكرها صار أخرس مثل اللكن ، ومثل المؤمنين في قلوبهم ولاء أمير المؤمنين في يوم غدير خم كمثل الملائكة في سجودهم لآدم ، ومثل من أبى ولاية أمير المؤمنين في يوم الغدير مثل إبليس ، وفى هذا اليوم  أنزلت هذه الآية : (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا)، وما بعث الله نبيا  إلا وكان يوم بعثه مثل يوم الغدير عنده وعرف حرمته إذ نصب لامته وصيا وخليفة من بعده في ذلك اليوم .

 

(السيد ابن طاووس الحسني في إقبل الأعمال ص 464-465 / الشيخ عزيزالله عطاردي في مسند الامام الرضى  ص: 17-20 / حجة الإسلام الميرزا محمد تقي شريف في صحيفة الأبرار ج: 1, ص: 351-353)