1475. Bölüm

Rızıklandıran

Kur’an:

“Şüphesiz rızıklandıran ve kuvvet sahibi olan da ancak Allah'tır.”[26]

7114. Eski vahiyde (önceki Peygamberlere vahyedilenler arasında) şöyle yer almıştır: “Ey Ademoğlu! Ben seni topraktan, sonra nutfeden yarattım ve seni yaratmakta aciz kalmadım. Sana bir parça ekmek vermekten mi aciz kalacağım?”[27]

7115. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Lokman oğluna şöyle öğüt vermiştir: “Ey oğulcağızım! Her kimin rızık elde etmekte yakini az ve niyeti gevşek olursa, hiç bir kazanç ve tedbiri olmaksızın Allah Tebarek ve Teala’nın kendisini, yaratılıştaki üç merhalede de rızıklandırması nüktesinden ibret almalıdır. O halde Allah Tebarek ve Teala dördüncü aşamada da ona rızkını verecektir... Annesinin rahminde, annesinin sütünden ve anne babasının kazancından rızkını tayin etti. Sonunda büyüdü, aklı kemale erdi ve bağımsız olarak kendi kazancını elde etmeye çalıştı. Bu durumda kendini sıkıntıya saldı, rabbine kötümser oldu; fakirlikten korktuğu ve Allah Tebarek ve Teala’nın vaadine yakini az olduğu için mali haklarını görmezlikten geldi, kendisini ve ailesini zorluğa düşürdü.”[28]

7116. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kızlarının durumunun ıslah olması için, iyiliklerinin kat kat artması ve kötülüklerinin ortadan kalkması için kendisine ümit bağladığın Allah’a ümit bağla.”[29]

1476. Bölüm

Rızkın Azalması ve Çoğalması

Kur’an:

“Doğrusu senin Rabbin dilediği kimsenin rızkını genişletir ve bir ölçüye göre verir. O kullarını gören ve haberdar olandır.”[30]

“Daha dün onun yerinde olmayı dileyenler: “Demek Allah kullarından dilediğinin rızkını genişletip bir ölçüye göre veriyor. Eğer Allah bize lütfetmiş olmasaydı, bizi de yerin dibine geçirirdi. Demek ki küfredenler başarıya eremezler” demeye başladılar.”[31]

“De ki: “şüphesiz Rabbim rızkı dilediğine genişletir ve bir ölçüye göre verir, fakat insanların çoğu bilmezler.”[32]

bak. Rad, 26; Ankebut, 62; Rum, 37. Zumer, 52; Şura; 12.

7117. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Gerçekten de rızık yağmur damlaları gibi gökyüzünden yere iner, herkese ayrılan miktar eksiksiz-artıksız gelir çatar. Dolayısıyla birinizin kardeşinizin aile veya malında, ya da bizzat kendi üzerinde bir fazlalık görmesi fitne-fesada düşmesine neden olmamalıdır.”[33]

7118. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızkı azaltmak veya çoğaltmak sadece rezzak olan Allah’ın elindedir.”[34]

7119. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah rızıklarını bölüştürdü; eserlerini, amellerini ve sayılarını saydı.”[35]

1477. Bölüm

Rızkın Azalma ve Çoğalma Hikmeti

Kur’an:

“Eğer Allah rızkı kullarının hepsine bol bol verseydi, yeryüzünde azgınlık ederlerdi. Ama O, dilediğini bir ölçüye göre indirir. Doğrusu O, kullarından haberdardır, onları görendir.”[36]

“Allah rızıkta kiminizi diğerlerine üstün tutmuştur. Üstün kılınanlar, emirleri altında bulunanların rızıklarını vermezler. Oysa rızıkta hepsi eşittir. Allah'ın nimetini bile bile inkar mı ediyorlar?”[37]

“Allah'ın sizi birbirinizden üstün kıldığı şeyleri temenni etmeyin. Erkeklere, kazandıklarından bir pay, kadınlara da kazandıklarından bir pay vardır. Allah'tan bol nimet isteyin. Doğrusu Allah her şeyi bilir.”[38]

7120. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “O, rızkı azaltıp çoğaltarak düzenlemiş; dar ve geniş olarak bölmüştür. Bu düzeni; kolayını ve zorunu isteyecek olanları tespit etmek, zengin ve fakirin şükrünü ve sabrını denemek için adalet üzere kurmuştur.”[39]

7121. İmam Ali (a.s), Allah-u Teala’nın, “Bilin ki mallarınız ve evlatlarınız ancak bir fitnedir” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Bu ayetin manası da şudur: Allah-u Teala, rızkına karşı çıkanlarla, kendi payına rızayet gösterenlerin açıkça ortaya çıkması için evlat ve mallarla insanları imtihan etmektedir.”[40]

bak. Bela, 396. Bölüm

1478. Bölüm

Rızkı Garantilemek

Kur’an:

“Nice canlılar vardır ki, rızıklarını kendileri elde edemezler. Sizin de onların da rızkını Allah verir. O, işiten ve bilendir.”[41]

“Yeryüzünde yaşayan bütün canlıların rızkı ancak Allah'a aittir. O, canlıları babaların sulbünde kararlaşmış ve anaların rahminde kararlaşmakta iken de bilir. Her şey apaçık bir kitaptadır.”[42]

7122. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her canlının rızkı vardır.”[43]

7123. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bir baksanıza şu karıncanın o küçücük cüssesine, şeklinin inceliklerine! Neredeyse gözler onu göremiyor... Oysa ki rızkı garanti altına alınmış, kendisine gereken uygun rızıklarla rızıklandırılmıştır. Bol bol veren ve mutlak kudret sahibi Allah, sarp bir kayanın içinde veya sert taşların üzerinde bile olsa onları ihmal etmez, mahrum bırakmaz.”[44]

7124. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İşte şu karga, şu kartal, şu güvercin, şu da devekuşu! Her kuşu bir isimle çağırdı ve her birinin rızkını üstlendi.”[45]

7125. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Yaratıkları, onun rızkını yiyenlerdir. Onların rızkını garantilemiş, yiyeceklerini takdir etmiştir.”[46]

7126. İmam Zeyn’ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Onlardan her bir ruh için paylaştırılmış belli bir rızk tayin etti. O, birine çok rızk verdi mi kimse onu azaltamaz; birine de az verdi mi kimse onu çoğaltamaz.”[47]

bak. el-Bihar, 103/36 ve 14/363

1479. Bölüm

Rızkı Arayana Rızkın Garantilenmesi

7127. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızkı taleb edin. Şüphesiz rızık, talibine garantilenmiştir.”[48]

7128. İmam Sadık (a.s), kendisine, “Dua et ki Allah rızkımı kullarının elinde karar kılmasın” diyen Ebu Ubeyde’ye şöyle buyurmuştur: “Allah böyle bir şey yapmaz, Allah kullarının rızkını birbirlerinin elinde karar kılmıştır. Ama Allah’tan rızkını hayırlı kimselerin elinde karar kılmasını dile. Şüphesiz bu da insanın saadetindendir.”[49]

7129. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Helal rızık taleb etmekten el çekme. Zira helal rızık taleb etmek, sana dininde yardım eder. Devenin ayağını bağla ve Allah’a tevekkül et.”[50]

1480. Bölüm

Garantilenmiş Rızık Sizi Farzlardan Alıkoymasın

7130. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Sakın garantilenmiş rızkı kazanmaya çalışmak seni farzlardan alıkoymasın. Zira nasibin olan rızkın sana ulaşır. Nasibin olmayan rızkın ise eline geçmez.”[51]

7131. İmam Askeri (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sakın garantilenmiş olan rızık seni farz olan amelden alıkoymasın.”[52]

7132. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah sizin rızkınızı üstlenmiştir. Sizler (farz kıldıklarıyla) amel etmekle emrolundunuz. Onun size üstlendiği şey için çalışmayı, size farz kılınanla amel etmekten daha üstün tutmayın. Bununla beraber Allah’a yemin olsun ki şüpheler doğmuş, kesin şeyleri bürümüştür. Hatta sanki, üstlenilen şey (rızık) size farzmış; farz kılınan (amel) da sizden kaldırılmış gibi telakki edilmeye başlanmıştır.”[53]

1481.Bölüm

Hırs ve Rızkın Artışı

7133. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müminlerin Emiri (a.s) defalarca şöyle buyurmuştur: “Yakin bir ilimle biliniz ki şüphesiz Allah-u Teala, her ne kadar çok sıkı çalışsa, bütün gücüyle çare bulmaya koşsa ve büyük düzenler de kursa, kulun hikmet dolu Kur’an’da kendisi için taktir edilenden öne geçmesine izin vermez… Ey insanlar! Hiç bir insan akıl ve zekasıyla rızkını arttırmada bir değişiklik icad edemez. Hiç bir fakirin rızkı aklı az olduğu için azalmaz. Bu nükteyi bilen ve bununla amel eden kimse herkesten çok huzur içinde yaşar ve faydalanır.”[54]

7134. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Nice insanlar kendisini zorluğa saldığı halde yine de zorluk ve fakirlik içinde yaşar. Nice kimseler de rızık taleb etmekte itidalli olduğu halde taktir eli kendilerine yardım eder.”[55]

7135. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bilin ki Allah’ın kula taktir ettiği her şey, her ne kadar çare bulması zayıf ve rızık kazanma yollarını bilmede hilesi gevşek olsa da hiç bir azalma ve eksiklik olmaksızın kendisine ulaşır. Her ne kadar kul çarecilikte ve düzeninde kuvvetli olsa da Allah’ın kendisi için taktir ettiğinden fazlası kendisine ulaşmaz.”[56]

7136. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz haris insanın hırsı rızkı kendine çekmez ve rızıktan hoşlanmayan kimsenin hoşnutsuzluğu rızkı geri çevirmez.”[57]

7137. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Oturduğu halde kendisine rızık bağışlamayan kimseye, ayakta olduğu halde de rızık bağışlanmaz.”[58]

7138. İmam Ali (a.s), Abdullah b. Abbas’a yazdığı mektubunda şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz sen ölümünden öne geçemez ve rızkın olmayan şeyden nasiplenemezsin.”[59]

1482. Bölüm

Rızkın Taktir Edildiğine İman Etmenin Faydası

7139. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer rızık taktir edilmişse o halde bu hırs niye? ”[60]

7140. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyaya ihtirasla bağlanmayı terk et ve hayata tamah ederek bağlanma. Zira rızık bölüştürülmüştür ve insanın çabası faydasızdır. Her kim ihtirasa kapılırsa fakirdir, her kim de kanaat ederse zengindir.”[61]

7141. İmam Hüseyin (a.s), Müslim’in şehadet haberini işittikten sonra şöyle buyurmuştur: “Eğer dünya değerli sayılırsa şüphesiz Allah’ın mükafat yurdu daha yüce ve daha değerlidir. Eğer rızıklar taktir edilmişse o halde insanın rızık hususunda ihtirasını azaltması daha güzeldir.”[62]

1483. Bölüm

Rızkın Genişliği ve Ahmaklık

7142. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah-u Teala, akıl sahipleri ibret alsınlar ve dünyanın çalışma ve hileyle elde edilmeyeceğini bilsinler diye ahmakların rızıklarını geniş kılmıştır.”[63]

7143. Allah-u Teala Peygamberlerinden birine şöyle vahyetmiştir: “Ahmak insana neden rızık verdiğimi biliyor musun?” O, “Hayır” deyince şöyle buyurdu: “Akıl sahibi kimse, rızık taleb etmenin çare bulmayla ilgisi olmadığını bilsin diye.”[64]

7144. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızık ahmaklığa, mahrumiyet akıllılığa ve bela sabra bağlıdır.”[65]

7145. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer rızıklar zeka ve akılla elde edilmiş olsaydı hayvanlar ve ahmaklar yaşayamazdı.”[66]

1484. Bölüm

Rızık Taleb Etmede Ilımlı Olmaya Teşvik

7146. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Cebrail kalbime şunu attı: “Herkes rızkını tümüyle elde etmedikçe ölmez. O halde Allah’tan korkun, rızık talep etmede ılımlı olun, rızkın gecikmesi sizi helal olmayan yoldan rızık aramaya sevketmesin. Zira Allah nezdinde olan şeyler sadece O’na itaat ile elde edilebilir.”[67]

bak. Kenz’ul Ummal, 9290, 9310, 9311, 9312, 9314, 9316

7147. İmam Ali (a.s), oğlu Hasan’a şöyle buyurmuştur: “Oğulcağızım! Benim dünyaya itina göstermeme hususundaki nasihatimi dinlemen, dünyadan gönlünü koparıp alman ve dünyadan uzak durman en doğru olanıdır. Eğer bu konudaki nasihatimi kabul etmezsen yakinen bil ki sen asla arzuna ulaşamaz ve ölümden kaçamazsın. Zira sende öncekilerin gittiği yoldan gidersin. O halde dünyayı talep etmekte sakin ol, rızık tahsili için itidalli davran. Nice çaba vardır, sermayeyi yok eder, her arayan kimse bulup mutlu olamaz. Her kim de itidal yolunda olursa asla muhtaç olmaz.”[68]

7148. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan sana geleni al; senden yüz çevirenden ise yüz çevir. Böyle yapmazsan, o halde (en azından) dünya talebinde itidalli davran.”[69]

7149. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünya elden ele gezer durur. O halde dünyadan nasibini en güzel şekilde dile.”[70]

Bak, el-Bihar, 103/18, 2. Bölüm; Vesail’uş Şia, 12/27, 12. Bölüm ve s. 30, 13. Bölüm

1485. Bölüm

Rızık Talebinde Ölçü

7150. İmam Hasan (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızık talep etmekte düşmana galip gelmeye çalışan savaşçı gibi çaba gösterme ve iş ve çabadan el çekecek kadar da kadere dayanma. Zira Allah’ın fazlını dilemek sünnettendir. Rızık talebinde itidal yolunu katetmek iffettendir. Ne iffet rızkı insandan uzaklaştırır ve ne de hırs rızkı fazlalaştırır! Çünkü rızık bölüştürülmüştür ve hırs insanın günah işlemesine sebep olur.”[71]

7151. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Geçimini talep etmen, geçimini terk eden kimsenin kazancından daha üstün ve dünyadan hoşnut olup ona güvenen ihtiraslı kimsenin talebinden daha aşağı olmalıdır. Ilımlı ol, iffetli ol, gevşeklik ve tembellikten uzak dur ve mümin için gerekli olan rızkı kazanmaya çalış.”[72]

1486. Bölüm

Rızık ve Rızkı Taleb Eden

7152. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızık, kendisini aramayan kimseyi arar.”[73]

7153. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İnsan ölümden kaçtığı gibi rızkından kaçsaydı, ölüm kendisine gelip çattığı gibi rızkı da kendisine gelip çatardı.”[74]

7154. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz rızık, ölümün kulu talep ettiği gibi kulu talep eder.”[75]

7155. İmam Ali (a.s), kendisine, “Eğer bir adamın kapısını kapatırlarsa, rızkı nereden gelir?” diye sorulduğunda şöyle buyurmuştur: “Ecelinin geldiği yerden.”[76]

7156. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Rızık kulu ecelinden daha şiddetli bir şekilde arar.”[77]

1487. Bölüm

Rızkın Çeşitleri

7157. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızık iki kısımdır: Birini sen istersin, diğeri ise seni ister; ardından gitmezsen peşinden gelir. O halde yılının hüznünü gününe yükleme. Her günün rızkı sana yeter. Eğer o yıl ömründen ise, Allah her yeni günde taksim ettiği rızkı sana verecektir. Yok eğer o yıl ömründen değilse, o halde senin olmayan şeyler için neden üzülüyorsun? Hiç bir isteyici, rızkını almadan senden öne geçemez ve hiç kimse bunda sana galip olamaz; sana takdir edilen şey, asla senden gecikmez.”[78]

7158. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızık iki kısımdır: Talep eden ve talep edilen. O halde kim dünyayı talep ederse, ölüm onu talep eder ve sonunda onu dünyadan çıkarır. Kim de ahireti talep ederse, dünya onu talep eder; öyle ki o rızkını tamamıyla dünyadan almış olur.”[79]

7159. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızık iki çeşittir: Bir rızkı sen talep edersin ve bir rızık ise seni talep eder. Eğer sen peşisıra gitmezse o senin peşinden gelir.”[80]

1488. Bölüm

Beklemediği Yerden Rızıklanan Kimse

7160. İmam Sadık (a.s), Allah-u Teala’nın, “Allah, kendisine karşı gelmekten sakınan kimseye kurtuluş yolu sağlar, ona beklemediği yerden rızık verir” ayetini soran Muhammed b. Müslim’e şöyle buyurmuştur: “Bu dünyadadır.”[81]

7161. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah müminlerin rızkını ancak beklemediği yerden taktir etmeyi dilemiştir.”[82]

7162. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah müminlerin rızkını beklemedikleri yerden karar kılmıştır. Sebebi ise kulun, rızkının nereden geldiğini bilmediği taktirde çok dua etmesidir.”[83]

7163. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Siz gerektiği şekilde Allah’a tevekkül ederseniz, Allah uçan kuşa rızık verdiği gibi size de rızık verir. Kuşlar aç gider tok dönerler.”[84]

7164. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Elde etmek için bir adım atmaksızın, elini uzatmaksızın, bir söz konuşmaksızın, teşebbüste bulunmaksızın ve meşgul olmaksızın aziz ve celil olan Allah’ın rızkını ulaştırdığı kimse aziz ve celil olan Allah’ın kitabında zikrettiği şu kimselerdendir: “Allah, kendisine karşı gelmekten sakınan kimseye kurtuluş yolu sağlar, ona beklemediği yerden rızık verir.”[85]

7165. İmam Sadık (a.s), Allah-u Teala’nın, “Allah, kendisine karşı gelmekten sakınan kimseye kurtuluş yolu sağlar...” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Bunlar zayıf Şialarımızdan (taraftarlarımızdan) bir gruptur. Onlar yanımıza gelip hadislerimizi duymaya ve ilmimizden istifade etmeye güç yetiremeyenlerdir. Dolayısıyla malları onlardan daha iyi olanlar yola düşüyor, büyük bir para harcıyor, yolun zorluklarına katlanarak yanımıza geliyor, hadislerimizi işitiyor, geri dönüyor ve öğrendiklerini onlara (zayıf taraftarlarımıza) naklediyorlar. Onlar hadislerimizi anlıyor, bunlar ise zayi ediyorlar. Bu grup aziz ve celil olan Allah’ın darlıktan kurtuluş yolu sağladığı ve beklemediği yerden rızık verdiği kimselerdir.”[86]

7166. İmam Sadık (a.s), Allah-u Teala’nın, “Ona beklemediği yerden rızık verir” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Yani kendisine bağışladığı şeye bereket ve artış verir.”[87]

7167. İmam Zeyn’ul Abidin (a.s) bir duasında şöyle buyurmuştur: “Allahım! Muhammed’e ve Ehl-i Beyt’ine selam gönder. Beni rızık elde etmenin zorluğundan müstağni kıl. Beni beklemediğim yerden rızıklandır. Böylece rızık talep etmekle ibadetinden mahrum kalmayayım ve tatsız olayların ağır yükünü yüklenmeyeyim.”[88]

bak. Tevekkul, 4187 ve 4288. Bölümler

1489. Bölüm

Yarının Rızkını Düşünmek

7168. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Rızık için endişelenme. Zira Allah-u Teala şöyle buyurmuştur: “Yeryüzünde bulunan tüm canlıların rızkını Allah üstlenmiştir.” Hakeza şöyle buyurmuştur: “Sizin rızkınız ve size vadedilen her şey göklerdedir.” Hakeza şöyle buyurmuştur: “Eğer Allah sana bir zorluk vermek isterse O’ndan başka hiç kimse onu defedemez. Eğer sana bir hayır vermek isterse şüphesiz O her şeye gücü yeter.”[89]

7169. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Yarınki rızkının gamını yeme. Şüphesiz her yarın kendi rızkını getirir.”[90]

7170. Mirac hadisinde şöyle yer almıştır: “Ey Ahmed! Üç kula şaşarım...Bir günlük sebze veya benzeri yiyeceği olduğu halde yarını dert eden kula.”[91]

7171. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim rızkı için üzülürse kendisine günah yazılır.”[92]

1490. Bölüm

Rızkın Ertelenmesi

7172. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim Allah’ı tanırsa rızkın ulaşmasında onu yavaş görmemeli, kaza ve kaderine kötümser olmamalıdır.”[93]

7173. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Münezzeh olan Allah, “Rızık vermede beni yavaş gören kulum beni gazaplandırmaktan ve yüzüne dünyadan bir kapı açmamdan korkmalıdır” diye buyurmuştur.”[94]

7174. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah’ın hakkında, “Altında onlar için bir hazine vardı” diye buyurduğu hazinede şöyle yazılıydı: “Her kim Allah’ı tanırsa kaza ve kaderine kötümser olmamalı ve rızık vermede O’nu yavaş saymamalıdır.”[95]

1491. Bölüm

Rızkın Ertelenmesi Esnasında Yapılması Gereken Şey

7175. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah-u Teala her kime bir nimet verirse Allah’a hamd etmelidir. Her kimin de rızkı ertelenirse Allah’tan bağışlanma dilemelidir.”[96]

7176. İmam Ali (a.s) Kumeyl’e yaptığı vasiyetinde şöyle buyurmuştur: “Rızkın ertelenip geciktiğinde, rızkının genişlemesi için Allah’tan mağfiret dile.”[97]

7177. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızkın ertelenip geciktiğinde çok istiğfar et. Şüphesiz aziz ve celil olan Allah şöyle buyurmuştur: “Rabbinize istiğfar edin. Şüphesiz rabbiniz çok bağışlayıcıdır ve gökten üzerinize yağmur gönderir ve sizlere mal ve çocuklarla yardım eder.” Yani dünyada (yardım eder.) “Sizlere cenneti takdir eder” Yani ahirette (taktir eder)”[98]

7178. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim rızkının ertelendiğini görürse çok tekbir getirmelidir. Kimin de hüznü ve gamı çok olursa, çok bağışlanma dilemelidir.”[99]

bak. el-İstiğfar, 3086. Bölüm

1492. Bölüm

Rızık Talebinde Dua

Kur’an:

“Gece ve gündüzü (varlığımıza) birer delil (ayet) kıldık. Bir delil olan geceyi kaldırıp yine bir delil olan gündüzü Rabbinizin bol nimetini aramanız, yılların sayısını ve hesabını bilmeniz için aydınlık kıldık. Her şeyi uzun uzadıya açıkladık.”[100]

“Allah'ın lütfundan rızık aramak üzere yeryüzünde dolaşacak olan kimseleri...”[101]

bak. Nahl, 14; İsra, 66

7179. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Allah rızıkları kulları arasında bölüştürmüş, fazla gelen çok büyük miktarını ise hiç kimse arasında bölüştürmemiştir. Bu yüzden Allah şöyle buyurmuştur: “Allah’tan fazlını dileyin.”[102]

7180. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızıklar belirlenmiş ve bölüştürülmüştür. Allah’ın bir de şafak söktükten güneş doğuncaya kadar bölüştürdüğü fazlı vardır. Nitekim Allah şöyle buyurmuştur: “Allah’tan fazlını dileyin.” Şafaktan sonra Allah’ı zikretmek rızık elde etmek için yeryüzünü gezmekten daha etkilidir.[103]

1493. Bölüm

Rızkın Azına Kanaat Etmek

7181. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Geçim hususunda Allah’ın verdiği rızkın azına hoşnut olan kimsenin Allah da az amelinden hoşnut olur.”[104]

7182. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Tevrat’ta şöyle yazılmıştır: “Her kim Allah’ın az rızkından hoşnut olursa Allah da onun az amelini kabul eder, her kim az bir helal maldan hoşnut olursa zahmeti azalır, kazancı temizlenir ve kötülük sınırından çıkar.”[105]

7183. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim Allah’ın verdiği rızıktan hoşnut olursa gözleri aydın olur.”[106]

7184. Allah-u Teala Uzeyr’e (a.s) şöyle vahyetmiştir: “Sana benden bir rızık verildiğinde azlığına bakma, onu sana hediye edene bak.”[107]

1494. Bölüm

Rızkı Ulaştıran ve Arttıran Sebepler

7185. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim ailesine karşı iyi olursa rızkı artar.”[108]

7186. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz iyilik rızkı arttırır.”[109]

7187. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Güzel ahlak rızkı arttırır.”[110]

7188. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Rızıkların hazineleri ahlak genişliğindedir.”[111]

7189. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sıkı tutmak ahlakı bozar, kolaya almak ise rızkları akıtır.”[112]

7190. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Yemek yediren kimsenin rızkı, bıçağın devenin hörgücüne girmesinden daha hızlı bir şekilde ulaşır.”[113]

7191. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah için dini kardeşine mali yardımda bulunmak, rızkı artırır.”[114]

7192. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Emanete riayet rızkı artırır.”[115]

7193. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kardeşlerinin gıyabında dua et. Bu iş sana rızkı akıtır.”[116]

7194. Resulullah (s.a.a), kendisine, “Rızkımın artmasını istiyorum” denilince şöyle buyurmuştur: “Sürekli temizlik içinde ol ki rızkın genişlesin.”[117]

7195. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Çok sadaka verin ki rızıklanasınız.”[118]

7196. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sadaka vererek rızkı indirin.”[119]

7197. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zekat rızkı artırır.”[120]

7198. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kimin niyeti güzel olursa rızkı artar.”[121]

bak. ez-Zevac, 1636. Bölüm; es-Sadekat, 2226. Bölüm

1495. Bölüm

Rızkı Yok Eden Sebepler

7199. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kul günah işler ve bu sebeple de rızkı elinden alınır.”[122]

7200. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim Müslüman kardeşinin hakkından bir şeyi alıkoyarsa Allah da tövbe edinceye kadar rızkının bereketini haram kılar.”[123]

7201. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Çok haram yemek rızkı yok eder.”[124]

bak. el-Bereket, 353. Bölüm

1496. Bölüm

Helal Rızık Talep Etmek

7202. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İbadet on parçadır, dokuz parçası helal rızık talep etmektedir.”[125]

7203. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ailesinin geçimini kazanmak için zahmet çeken kimse Allah yolunda cihad eden kimse gibidir.”[126]

7204. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ailesinin geçimini sağlamak için Allah’ın fazlını talep eden kimsenin mükafatı, Allah yolunda cihad eden kimsenin mükafatından daha büyüktür.”[127]

7205. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim geçimini elde etmekten utanmazsa zahmeti azalır, rahata kavuşur ve ailesi nimete kavuşur.”[128]

7206. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Onurunu korumak ve borçlarını ödemek için helal mal elde etmeyi sevmeyen kimsede hayır yoktur.”[129]

7207. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim insanlardan müstağni olmak ve komşularına bakmak için dünyayı talep ederse Allah ile yüzü ayın ondördü gibi parlak bir halde görüşür.”[130]

7208. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim helal rızık elde etmek için kendini sıkıntıya koyarsa bağışlanmıştır.”[131]

7209. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah kulunu helal rızık elde etme yolunda yorgun görmek ister.”[132]

7210. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kul bir dirhem helal mal talep ettiği halde ona ulaşamazsa Allah katında büyük bir yüceliğe erişir.”[133]

1497. Bölüm

Helal Rızık Talep Etmek Farzdır

7211. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Helal rızık talep etmek, kadın ve erkek her müslümana farzdır.”[134]

7212. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Helal talep etmek farzlardan sonra farzdır.”[135]

7213. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Helal rızık talep etmek her müslümana farzdır.”[136]

7214. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Helal rızık talep etmek cihattır.”[137]

1498. Bölüm

Kendi Elemeğini Yemeye Teşvik

7215. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “El emeğini yiyen kimse şimşek gibi sırat köprüsünden geçer gider.”[138]

7216. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim el emeğini yerse Allah ona rahmet gözüyle bakar ve asla azap etmez.”[139]

7217. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim el emeğini yerse yüzüne cennet kapıları açılır ve istediği kapıdan girer.”[140]

7218. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim el emeğiyle geçinirse kıyamet günü Peygamberler arasında yer alır ve peygamberlerin sevabını elde eder.”[141]

7219. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Müminlerin Emiri (a.s) kürek salıyor ve çiftçilik yapıyor ve fidan ekiyordu. O kendi malıyla bin köleyi satın aldı ve özgür kıldı.”[142]

7220. Nakledildiği üzere efendimiz Müminlerin Emiri savaştan dönünce insanların eğitimine ve aralarında yargı işine bakıyordu. Bu işi bitirince de sahip olduğu bağında çalışıyor ve o halde azameti büyük Allah’ı zikrediyordu.[143]

7221. Fazl b. Ebi Kurre şöyle diyor: “Bağında çalıştığı bir esnada İmam Sadık’ın (a.s) yanına vardım ve şöyle arzettim: “Allah bizi sana feda etsin, izin verin de biz sizler için çalışalım veya köleler bu işi yapsınlar.” İmam şöyle buyurdu: “Hayır, beni bırakın. Zira aziz ve celil olan Allah’ın beni helal kazanç için zahmet çekerken ve çalışırken görmesini istiyorum.”[144]

bak. el-Kesb, 3484. Bölüm; Vesail’uş Şia, 12/22, 9. Bölüm

1499. Bölüm

Başkalarına Yük Olmak ve Ailesini Zayi Etmekten Sakınmak

7222. Mufazzal b. Ömer şöyle diyor: “Dünyanın bazı şeylerinden ahiret yolunda yardım alınız. Zira İmam Sadık’ın (a.s) şöyle buyurduğunu duydum: “Dünyanın bazı şeylerinden ahiret yolunda yardım alın ve insanlara yük olmayın.”[145]

7223. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ailesinin geçimini temin etmeyen kimse mel’undur, mel’undur!”[146]

7224. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanın, ailesini başsız bırakıp zayi etmesi kendisine günah olarak yeter.”[147]

bak. Vesail’uş Şia, 12/9, 4. Bölüm

1500. Bölüm

İnsanlardan Müstağni Olmak

7225. İmam Ali (a.s), oğlu Hasan’a (a.s) yaptığı vasiyetinde şöyle buyurmuştur: “Eğer güç yetirebilirsen, Allah’la aranda bir velinimetin olmamasını sağla. Çünkü sen, kısmetine ulaşacak, payını alacaksın. Hepsi de Allah katında olmakla beraber, Allah’tan gelen az şey halktan gelen çok şeyden daha büyük ve daha yücedir.”[148]

7226. Al-i Sam’ın kölesi Abdula’la şöyle diyor: “Çok sıcak bir yaz günü Medine yollarının birinde İmam Sadık (a.s) ile karşılaştım ve şöyle arzettim: “Fedan olayım, aziz ve celil olan Allah nezdindeki makamına ve Allah Resulü (s.a.a) ile olan yakınlığına rağmen böyle bir günde kendini neden zahmete atıyorsun?” Şöyle buyurdu: “Ey Abdula’la! Rızkımı elde etmek için dışarı çıktım ki senin gibilerden müstağni olayım.”[149]

1501. Bölüm

Rızıkların Takdiri Helal Yoldandır

7227. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah herkes için helal rızık taktir etmiştir ki afiyet içinde ona ulaşır. Öte yandan kendisine haram rızık da sunmuştur. Eğer insan rızkını haram yoldan elde ederse, buna karşılık kendisi için taktir ettiği helal rızkı Allah ondan geri alır. Bu iki rızkın dışında Allah nezdinde başka rızıklar da vardır.”[150]

7228. Ali (a.s) mescide girdi ve birine şöyle buyurdu: “Bu bineğime sahip çık.” Ama o şahıs bineğin gemini çıkararak götürdü. Ali (a.s) namazı kıldıktan sonra o şahsa mükafat olarak vermek için iki dirhemi elinde tuttuğu bir halde mescitten dışarı çıktı. Ama bineğin Salı verildiğini gördü. O iki dirhemi kölelerinden birine, bineğine gem alması için verdi. Köle pazara gitti ve orada çalınan gemi bir adamın iki dirheme aldığını gördü. Onu tekrar iki dirheme aldı ve efendisinin yanına geri döndü. Ali (a.s) şöyle buyurdu: “Kul sabırsızlık sebebiyle kendini helal rızıktan mahrum kılmaktadır, oysa kendisi için taktir edilen rızıktan fazlasını elde edemez.”[151]

7229. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Helaldan utanan her kulu Allah harama mübtela kılar.”[152]

7230. Mirac hadisinde şöyle yer almıştır: “Karşılarında temiz etten bir sofra ve kirli etten bir sofrada bulunan kimselerin karşısından geçtim. Onlar kirli etten yiyor, temiz ete karışmıyorlardı. “Ey Cebrail! Bunlar kimlerdir?” diye sorunca şöyle buyurdu: “Bunlar helal rızkı bırakıp haram yiyenlerdir.”[153]

1502. Bölüm

Helal Rızık Seçilmiş İnsanların Azığıdır

7231. Ahmed b. Muhammed b. Ebi Nasr şöyle diyor: “İmam Rıza’ya (a.s) şöyle arzettim: “Fedan olayım! Ben aziz ve celil olan Allah’a, bana helal rızık vermesi için dua ediyorum.” İmam şöyle buyurdu: “Helal rızkın ne olduğunu biliyor musun?” Ben, “Fedam olayım! Bildiğimiz kadarıyla temiz kazançtır.” İmam şöyle buyurdu: “Ali b. Hüseyin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Helal rızık, Allah’ın seçkin kullarının azığıdır.” Sen duanda şöyle de: “Allah’ım! Senin geniş rızkından dilerim.”[154]

1503. Bölüm

En İyi Rızık İnsana Yetendir

7232. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Müslüman olup yetecek kadarıyla yaşayan kimseye ne mutlu!”[155]

7233. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Muhammed’e ve Al-i Muhammed’e, Muhammed ve Al-i Muhammed’i sevene, iffet ve yeterli kadar rızık ver. Muhammed’e ve Al-i Muhammed’e düşman olana ise mal ve evlat ver.”[156]

7234. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ebuzer! Övgüsü yüce Allah’a beni seven kimseye yeterli kadar rızık vermesi ve düşmanıma ise çok mal ve evlat bağışlaması için dua ettim.”[157]

7235. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Sana iman eden ve benim senin resulün olduğuma şahadette bulunan kimseye seninle görüşmeyi sevdir. Kaza ve kaderini ona kolay tut. Dünyadan ona az bir şey bağışla. Sana iman etmeyip, benim resulün olduğuma şahadette bulunmayan kimseye görüşünü sevdirme, kaza ve kaderini kolay kılma ve ona dünyadan çok ver.”[158]

7236. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Yahudi ve Hıristiyan için dua etmek istediğinizde şöyle deyin: “Allah malını ve çocuklarını çoğaltsın.”[159]

7237. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “En hayırlı rızık yetecek kadar olanıdır.”[160]

7238. İmam Ali (a.s), bir duasında şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Beni güçlü kılmakla yüzsuyumu koru, yoksullukla saygınlığımı yok etme ki senin rızkını yiyenlerden rızık dileyeyim, kötü yaratıklarından merhamet dileyeyim, bana bir şey vereni övmek zorunda kalayım ve bağışlamayan kimseleri kınayayım. Oysa bütün bunların ötesinde bağışlamak veya bağışlamamak senin elindedir ve senin gücün her şeye yeter.”[161]

7239. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s), ahlaki yücelikler ve beğenilmiş fiiller ile ilgili bir duasında şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Beni müstağni kıl, bana rızkını geniş tut ve beni bekleyişle zorluğa düşürme.”[162]

7240. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) hakeza şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Başıma ihtiyaçsızlık tacını giydir ve bana güzel velayeti nasip eyle. Bana gerçek hidayeti ihsan et, imkanlarım sebebiyle beni saptırma. Bana rahat ve sıkıntısız bir hayat bağışla. Hayatımı sıkıntı ve zorluklar üzere karar kılma.”[163]

7241. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) hakeza bir duasında şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Beni güçlü kılmakla yüzsuyumu koru ve yoksullukla yüzsuyumu dökme ki bu sebeple senin rızkını yiyenlerden rızık dileyeyim, kötü ve aşağılık yaratıklarından bağış isteyeyim ve neticede bana bağışta bulunanı öveyim ve benden esirgeyeni kınayayım. Oysa bağışlamak veya bağışlamamak gerçekte senin elindedir.”[164]

7242. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Az ve yeterli rızık çok ve engelleyici rızıktan daha hayırlıdır.”[165]

bak. ed-Dunya, 1214-1216. Bölüm

1504. Bölüm

Yeteri Kadarıyla Kifayet Etmek

7243. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Yeteri kadarıyla kifayet eden kimse huzura kavuşur, kolay ve hoş bir hayat yaşar.”[166]

7244. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “İncil’de yer aldığına göre İsa (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Bana sabah ve akşam bir parça arpa ekmeği nasip et ve bundan daha fazlasını nasip etme ki tuğyan ve aşırılığa düşmeyeyim.”[167]

1609. Bölüm

Zühdün Fazileti

7675. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd insanın tanıdığı en değerli ve az bulunur bir şeydir. Herkes onu över, ama insanların çoğu onunla amel etmez.”[646]

7676. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah hiç bir peygamberi zahit olmaksızın seçmemiştir.”[647]

7677. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’a, zühd (dünyadan yüz çevirmek) gibi hiç bir şeyle ibadet edilmemiştir.”[648]

7678. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd takva sahiplerinin huyu ve tövbe edenlerin sürekli hasletidir.”[649]

7679. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Züht karlı bir ticarettir.”[650]

7680. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd bizzat servettir.”[651]

7681. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bütün hayırlar bir eve konulmuş ve anahtarı da zühd (dünyaya itinasızlık) olarak taktir edilmiştir.”[652]

7682. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ahiret mükafatına rağbet edenin nişanesi dünyanın debdebesine kapılmamaktır.”[653]

7683. Resulullah (s.a.a) “İbn-i Mes’ud’a şöyle buyurmuştur: “Ey İbn-i Mes’ud! Ateş haram işleyen kimsenindir, cennet ise helali terk eden kimsenindir. O halde sen zühtten ayrılma, zira zühd Allah’ın kendisiyle meleklere karşı övündüğü şeylerdendir. Allah zühd sebebiyle sana yönelir ve cebbar olan Allah sana selam gönderir.”[654]

7684. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah’a zühtten (dünyaya itinasızlıktan) daha yüce bir şeyle ibadet edilmemiştir.”[655]

7685. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Zikri yüce Allah için tevazu gösteren, kendisine helal kıldığı şeylerden sünnetimden yüz çevirmeksizin uzak duran ve sünnetimden sapmadan, dünyanın debdebesini bir kenara iten kimseye ne mutlu!”[656]

1610. Bölüm

Zühd İle Süslenmek

7686. Resulullah (s.a.a), Allah-u Teala’nın, “Ona çocuklukta bilgi verdik” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Yani zühd (dünyaya itinasızlık). Allah-u Teala Musa’ya (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ey Musa! Süslenenler gözüme güzel görünen züht gibi başka bir süsle süslenmemişlerdir.”[657]

7687. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah Musa’ya (a.s) şöyle buyurmuştur: …“Süslenenler müstağni oldukları şeylerde dünyadan yüz çevirmek gibi bir süsle benim için süslenmemişlerdir.”[658]

7688. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Allah seni kendi nezdinde kulların süslendiği en sevimli süsüyle süslemiştir. Allah seni dünyadan yüz çevirmekle süslemiş ve ne senin ondan ve ne de onun senden nasip elde etmeyeceğiniz bir şekilde karar kılmıştır.”[659]

7689. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Allah-u Teala seni kendi nezdinde kulların süslendiği en güzel süsle süslemiştir. Seni dünyaya itinasız kılmış ve ondan nefret ettirmiştir. Kalbine fakirlerin sevgisini yerleştirmiştir. Sen onlar gibi takipçilerin olduğu için mutlusun ve onlar da senin gibi bir imamları olduğu için hoşnutturlar.”[660]

bak. ez-Zinet, 1697. Bölüm

1611. Bölüm

Zühd ve Din

7690. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd dinin köküdür.”[661]

7691. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd dinin meyvesidir.”[662]

7692. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd yakinin temelidir.”[663]

7693. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühtten ayrılma. Şüphesiz zühd dinin yardımcısıdır.”[664]

7694. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dine en çok yardım eden huylardan biri de dünyadan yüz çevirmektir.”[665]

bak. ed-Din, 1294. Bölüm

1612. Bölüm

Gerçek Zühd

Kur’an:

“Hani Peygamber arkanızdan sizi çağırırken, kimseye bakmadan (kaçarak dağa) çıkıyordunuz; kaybettiğinize ve başınıza gelene üzülmeyesiniz diye Allah sizi kederden kedere uğrattı. Allah, işlediklerinizden haberdardır.” [666]

“Bu, kaybettiğinize üzülmemeniz ve Allah'ın size verdiği nimetlerle şımarmamanız içindir. Allah, kendini beğenip öğünen hiç kimseyi sevmez.”[667]

7695. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün tümü Kur’an’da iki cümlede taktir edilmiş ve Allah-u Teala şöyle buyurmuştur: “Bu kaybettiğiniz şeyler için üzülmemeniz ve elde ettiğiniz şeyler için sevinmemeniz içindir.” O halde her kim geçmişine üzülmez ve elde ettiği şey için sevinmezse zahittir.”[668]

7696. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Züht iki cümle arasındadır. Allah-u Teala şöyle buyurmuştur: “Bu kaybettiğiniz şeyler için üzülmemeniz...” O halde her kim geçmişine üzülmez ve geleceğiyle sevinmezse şüphesiz zühdü iki tarafıyla elde etmiştir.”[669]

7697. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) bir duasında şöyle buyurmuştur: “Allah’ım! Muhammed’e ve Ehl-i Beyt’ine selam gönder. Her haletimde övgümü, methimi ve hamdımı yalnız sana taktir et ki, dünyadan bana verdiğinle sevinmeyeyim ve dünyadan benden esirgediğin sebebiyle üzülmeyeyim.”[670]

7698. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar! İnsanlar üç kısımdır: Dünyadan kaçan (zahid), dünyayı isteyen ve sabırlı kimse. Dünyadan kaçan kimse, dünyadan bir şey elde edince sevinmez ve dünyadan bir şeyi kaybedince üzülmez. Sabreden kimse kalbinde dünyayı arzu eder, ama dünyada bir şeye ulaşınca onun kötü akıbetini bildiği için ondan yüz çevirir. Dünyayı isteyen kimse ise, dünyanın helal yoldan mı yoksa haram yoldan mı eline ulaştığına önem vermez.”[671]

7699. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ey Ademoğlu! Elinden kaybettiğin ve bir daha geri dönmeyecek olan şey için üzülme, elinde olan ama ölümün elinde baki bırakmayacağı şey için de sevinme.”[672]

7700. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyada züht içinde yaşamak; arzuları kısaltmak, her nimete şükretmek ve Allah’ın haram kıldığı her şeyden sakınmaktır.”[673]

7701. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Zühd helal bir şeyi kendine haram kılmak değildir. Aksine insanın kendi elinde olana itminan etmekten çok, Allah’ın elinde olana itminan etmesidir.”[674]

7702. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyada zühd içinde yaşamak, mal veya servetten istifade etmemek veya helal olan bir şeyi kendine haram etmek değildir. Aksine zühd, elinde olan bir şeye, Allah’ın elinde olan bir şeyden daha fazla güvenmemendir.”[675]

7703. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyada züht içinde yaşamak helal olan bir şeyi kendine haram kılmak veya terk etmek değildir, aksine züht elinde olan bir şeye, Allah’ın elinde olan bir şeyden daha fazla itminan etmemendir ve sana ulaşan musibetin mükafatına, o musibetin senin için baki kalmasını arzu edecek şekilde rağbet etmendir.”[676]

7704. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müminlerin Emiri’ne (s.a), “dünyada züht içinde yaşamak nedir?” diye sorulunca şöyle buyurmuştur: “Haramları terk etmektir.”[677]

7705. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Züht, elinde olan şey henüz yok olmadan, sahip olmadığın şeyi talep etmemendir.”[678]

7706. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Züht, arzuları kısaltmak ve amelleri halis kılmaktır.”[679]

7707. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün kökü Allah nezdine olan şeye güzel rağbet etmektir.”[680]

7708. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ey insanlar! Züht arzuyu kısaltmak, nimetlere şükretmek ve haramlarla karşılaştığında onlardan sakınmaktır. Eğer bu züht ile amel edemezseniz, en azından haram sabrınıza galebe çalmamalı ve nimetlerin şükrünü unutmamalısınız.”[681]

7709. İmam Hasan (a.s), “Züht nedir?” diye sorulunca şöyle buyurmuştur: “Takvaya rağbet etmek ve dünyadan yüz çevirmek.”[682]

7710. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Züht ahiretin kapısının anahtarı ve ateşten beraattir. Züht seni Allah’tan alıkoyan her şeyi kaybettiğin şeylere üzülmemeksizin terketmen, onu terk ettiğin için gurur ve kendini beğenmişliğe düşmemen, dünyadan bir genişlik gözetmemen, bu iş karşısında ne bir övgü, ne bir mükafat beklentisi içinde olmamandır. Aksine onu kaybetmeyi rahatlık ve varlığını kendin için bir afet bilmen ve sürekli afetten kaçarak huzura sarılmandır.”[683]

bak. er-Rıza, 1521. Bölüm; el-Meheccet’ul Beyza, 7/345. Bölüm

1613. Bölüm

Zahit İnsanın Sıfatları (1)

7711. İmam Sadık (a.s), kendisine, “Dünyadan kaçan kimdir?” diye sorulunca şöyle buyurmuştur: “Hesap korkusundan dünyanın helalini terk eden ve azap korkusundan haramından uzaklaşan kimsedir.”[684]

7712. İmam Zeyn’ul Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan kaçanların ve ahireti isteyenlerin nişanesi her birlikteliği ve dostluğu terk etmek ve kendisiyle aynı istekleri paylaşmayan her arkadaşı bırakmaktır. Bilin ki ahiret sevabı için çalışan kimse dünyanın debdebesine asla rağbet etmeyendir.”[685]

7713. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyada züht içinde yaşayan kimse haramların sabrına galebe çalmadığı ve helal şeylerin kendisini şükrü eda etmekten alıkoymadığı kimsedir.”[686]

7714. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben, “Ey Cebrail! Zühdün anlamı nedir?” diye sorunca şöyle buyurdu: “Zahit, yaratıcısının sevdiğini seven ve yaratıcının sevmediğini sevmeyen, dünyanın helalından sakınan ve haramına teveccüh etmeyen kimsedir. Zira dünyanın helalinin de bir hesabı ve haramının da bir cezası vardır. Zahit insan kendisine merhamet ettiği gibi bütün Müslümanlara da merhamet eder. Kötü kokan bir leşten kaçındığı gibi (gereksiz) sözden de kaçınır. Ateşten kendisini yakmasın diye kaçındığı gibi dünyanın kırıntılarından ve süslerinden kenara çekilir, arzuları kısadır ve ecelini gözünün önünde tutar.”[687]

7715. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyaya itinasız olan kimse dünya her ne kadar kendisini süslese de ondan daha fazla yüz çeviren kimsedir.”[688]

7716. İmam Rıza (a.s), zahidin sıfatı hakkında şöyle buyurmuştur: “Zahit az yiyeceği ile kanaat eden, ölüm gününe hazırlanan ve hayatta kalmaktan sıkılan kimsedir.”[689]

7717. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zahit, ahireti dünyaya seçen, düşüklüğü büyüklüğe; çalışmayı rahatlığa, açlığı tokluğa ve ahiretin neticesini dünya muhabbetine, Allah’ı ve ahireti zikretmeyi gaflete tercih eden kimsedir. Bedeni dünyada ama kalbi ahirettedir.”[690]

7718. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan kaçan kimseler kendilerine öğüt verilince öğüt alan, korkutulunca sakınan, öğretilince öğrenen bir rahatlığa erince şükreden ve bir sıkıntıya düşünce sabreden kimselerdir.”[691]

7719. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsan, mütevazi olmadıkça asla zahit olamaz.”[692]

1614. Bölüm

Zahitlerin Sıfatları (2)

7720. İmam Ali (a.s), zahitlerin sıfatı hakkında şöyle buyurmuştur: “Onlar dünya insanlarından bir gruptur, ama dünya ehli değillerdir. Onlar bu dünyada ondan olmayan kimseler gibidir. Basiret üzere amel eder ve korktukları şeyden öne geçerler. Bedenleri ahiret ehli arasında dönüp dolaşır. Dünya ehlinin, bedenlerinin ölmesine önem verdiklerini görürler, oysa onlar dostlarının kalplerinin ölümüne daha fazla önem verirler.”[693]

7721. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zahitler, dünyada gülseler bile kalpleri ağlar, sevinçli olsalar da üzülür ve gıpta edilecek kadar lütfe erseler de az kulluk ettikleri için kendilerine kızarlar.”[694]

7722. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz zahitler celal ve azamet nuruyla nurlanmışlardır. Alınlarında hizmet nişanesi açıktır. Nasıl böyle olmasınlar ki, insan kendisini dünya hükümdarlarından bir hükümdarın hizmetçisi kılarsa yüzünde etkileri gözükür. O halde kendisini Allah-u Teala’ya hizmete vakfeden kimsenin yüzünde etkisi nasıl görülmesin?”[695]

1615. Bölüm

Zühdün İlk Adımı

7723. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühde alışmaya çalışmak, gerçek zühdle sonuçlanır.”[696]

7724. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün başlangıcı kendini zühde zorlamaktır.”[697]

1616. Bölüm

Zühdün Kökü

7725. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün kökü yakindir, meyvesi ise saadettir.”[698]

7726. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün kökü Allah nezdinde olan her şeye güzel iştiyak duymaktır.”[699]

7727. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah Musa (a.s) ile yaptığı bir münacaatında şöyle buyurmuştur: “Benim salih kullarım, hakkımdaki marifetleri miktarınca dünyadan kalplerini çekip alırlar. Diğer yaratıklarım ise benim hakkımdaki cehaletleri ölçüsünce dünyaya yönelirler. Yaratıklarımdan hiç birisi dünyanın kendisini yüce tutmasına sevinmemiştir. Kullarımdan hiç birisi dünyayı ululadığı için sevinmemiştir.”[700]

7728. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanın fani olan şeylerden yüz çevirmesi kalıcı olan şeylere yakini miktarıncadır.”[701]

7729. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ahiretin değerini bilmeyen kimse dünyaya nasıl sırt çevirsin?”[702]

bak. el-Yakin, 4258. 1629. Bölümler

1617. Bölüm

Zühdün Sebepleri

7730. İmam Ali (a.s), oğlu Hasan’a (a.s) yaptığı tavsiyelerin birinde şöyle buyurmuştur: “Ahireti anmayı, içindeki nimetleri ve acı azabı hatırlamayı çoğalt. Şüphesiz bu sana dünyadan yüz çevirtir ve dünyayı nezdinde küçük kılar. Şüphesiz Allah sana dünyayı haber vermiş ve dünya da kendisini sana nitelendirmiştir.”[703]

7731. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ölümü fazla an, zira ölümü fazla anan her insan dünyaya itinasız olur.”[704]

7732. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim ölümü göz önünde bulundurursa, dünya işi kendisine kolaylaşır.”[705]

7733. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanların züht içinde yaşamaya en çok layık olanı, dünyanın ayıp ve noksanlıklarını tanıyandır.”[706]

7734. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyanın en az tatsızlıklarını ve zorluklarını müşahade etmek, insanı dünyayı terk etmeye çağırır ve kendisine zühdü emreder.

O halde çalış ve gafil olma ki sen de gidicisin ve ölüm yurduna göçeceksin.

Dünyayı talep etme. Zira eğer dünyadan bir şeye ulaşırsan sonunda senin zararına tamamlanır.”[707]

7735. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Akıllı insanlar dünyaya rağbet etmez ve ahirete iştiyak duyarlar. Zira dünyanın isteyen ve istenilen olduğunu ve ahiretin de isteyen ve istenilen olduğunu bilirler. Her kim ahireti talep ederse, dünya da onu talep eder. Böylece ondaki rızkını tümüyle elde eder. Her kim de dünyayı talep ederse, ahiret onu talep eder ve hemen ölümü gelip çatar. Böylece dünya ve ahiretini zayi eder.”[708]

7736. İmam Askeri (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünya ehli aklını kullanacak olsaydı, dünya viran olurdu.”[709]

7737. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sizlerin en uzak görüşlüsü, sizlerin en zahit olanıdır.”[710]

7738. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Fani ve yok olacak hiç bir şeye gönül bağlamayın ki zarar verici olarak bu yeter.”[711]

7739. İmam Kazım (a.s), bir mezarın başına vararak şöyle buyurdu: “Sonu bu olan bir şeye başta da bağlanılmaması gerekir. Başı bu olan şeyin akıbetinden de korkulması gerekir.”[712]

bak. el-Mevt, 3728, 3729. Bölümler

1618. Bölüm

Züht Yolu

7740. Mirac hadisinde şöyle yer almıştır: “Ey Ahmet! Eğer insanların en çok günahtan kaçınanı seviyorsan, dünyaya sırt çevir ve ahirete yönel.” Peygamber (s.a.a) şöyle arzetti: “Allah’ım! Dünyaya nasıl sırt çevirip ahirete yöneleyim?” Allah şöyle buyurdu: “Dünyadan az bir yiyecek, giyecek ve içecek al ve yarının için bir şey biriktirme.”[713]

bak. 1615, 1616, 1617. Bölümler

1619. Bölüm

Zühdün Engelleri

7741. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ahiretin değerini bilmeyen kimse dünyaya nasıl sırt çevirsin?”[714]

7742. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şehvetini öldürmeyen kimse zühdün gerçeğine nasıl ulaşsın?”[715]

7743. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyaya olan rağbetini kesmeyen ve dünyada dünyevi şehvetleri sona ermeyen kimse ahiret için nasıl amel etsin?”[716]

1620. Bölüm

Zühdün Dereceleri

7744. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün on derecesi vardır. Zühdün en üstün derecesi, sakınmanın en alt derecesidir. Sakınmanın en üst derecesi yakinin en alt derecesidir. Yakinin en üst derecesi ise hoşnutluğun en alt derecesidir.”[717]

7745. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühdün on mertebesi vardır: Zühdün en üst derecesi, hoşnutluğun en alt derecesidir. Biliniz ki zühd Allah’ın kitabında bir ayette şöyle yer almıştır: “Bu kaybettiğinize üzülmeyesiniz...”[718]

bak. el-Yakin, 4247. Bölüm

1621. Bölüm

Zühd ve Zati Olan İlim

7746. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ebu Zer! Dünyadan yüz çeviren bir kulun kalbinde Allah hikmet bitirir, dilini hikmetle konuşturur. Ona dünyanın ayıplarını, hastalığını ve ilacını tanıtır ve onu dünyadan esenlik yurduna salim bir şekilde götürür.”[719]

7747. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyaya yönelir ve arzusu uzun olursa, Allah dünyaya olan rağbeti miktarınca kalbini köreltir. Her kim dünyaya sırt çevirir ve dünyadaki arzusu kısa olursa Allah ona hiç kimseden öğrenmediği bir ilim ve hiç kimsenin göstermediği bir hidayet bağışlar. Kalbinden körlüğü çıkarır ve onu basiretli kılar.”[720]

7748. Resulullah (s.a.a), bir gün evinden çıkarak şöyle buyurmuştur: “Sizden aziz ve celil olan Allah’tan vasıtasız olarak ilim öğrenmek ve gösterilmeksizin hidayet bulmak isteyen kimse var mıdır? Sizden Allah’ın kalbinden körlüğü gidermesini ve kendisini basiretli kılmasını isteyen kimse var mıdır? Biliniz ki her kim dünyada züht içinde yaşar ve arzusu kısa olursa Allah kendisine ders almaksızın bir ilim ve gösterilmeksizin bir hidayet bağışlar.”[721]

7749. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ebu Zer! Kardeşinin dünyaya sırt çevirdiğini görünce ona kulak ver! Zira o hikmet öğretmektedir.”[722]

7750. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyadan yüz çevirir, horluğuna tahammülsüzlük etmez ve yüceliğine erişmek için yarışmazsa, Allah onu bir yaratığın hidayeti olmaksızın hidayet eder, bir kimse öğretmeksizin ona ilim öğretir, göğsünde hikmeti güçlendirir ve hikmeti dilinde cari kılar.”[723]

7751. Bir duasında şöyle yer almıştır: “Allah’ım! Kendilerine zühdü şart koştuğun, onların da bu şartı kabul ettiği o şarta vefa edeceğini bildiğin, böylece kendilerini kabul ettiğin, kendilerine melekleri indirdiğin, vahy ile yücelttiğin ve kendilerine ilminden bağışladığın, dostlarına cari kıldığın kaza ve kaderin sebebiyle sana hamdolsun.”[724]

bak. el-İlm, 292. Bölüm

1622. Bölüm

Zühd ve Göğüs Genişliği

7752. Resulullah (s.a.a), Allah-u Teala’nın “Allah’ın göğsünü İslam için açtığı ve neticede rabbinden bir nur üzere olan kimse” ayeti hakkında şöyle buyurmuştur: “Bu nur, bir kalbe düşünce kalp o nur için açılır ve genişler.” Kendisine, “Ey Allah'ın Resulü! Bu işi tanımanın bir nişanesi var mıdır?” diye sorulunca şöyle buyurmuştur: “Aldanma yurdundan uzak durmak, ebedi yurda yönelmek ve ölüm gelip çatmadan, ölüme hazırlıklı olmak.”[725]

bak. el-Kalb, 3394, 3389. Bölümler

1623. Bölüm

Zühd ve Mükaşefe

7753. Sellam şöyle diyor: “İmam Bakır’ın (a.s) huzurundayken, Humran b. E’yen geldi ve bir takım sorular sordu. Kalkınca İmam’a (a.s) şöyle arzetti: “Allah sizlere uzun ömür versin ve bizleri sizlerden faydalandırsın. Size bir şey sormak istiyorum. Sizin huzurunuza varınca, huzurunuzda olduğumuz müddetçe kalbimiz incelmekte, nefislerimiz dünyaya rağbetsiz olmakta ve insanların elinde olan malları değersiz görmekteyiz. Ama yanınızdan ayrılıp insanların arasına, tüccarların yanına dönünce yeniden dünya sevgisine kapılmaktayız.” Sellam şöyle diyor: “İmam Bakır (a.s) şöyle buyurdu: “Evet kalpler böyledir. Bazen, işler kendisine zor gelmekte ve bazen de kolaylaşmaktadır.” İmam Bakır (a.s) daha sonra şöyle buyurdu: “Allah Resulü’nün (s.a.a) ashabı da kendisine şöyle arzetmişti: “Ey Allah’ın Resulü! Kendimiz hususunda nifaktan korkuyoruz.” Allah Resulü şöyle buyurdu: “Neden nifaktan korkuyorsunuz?” Onlar şöyle dediler: “Biz, sizin huzurunuzdayken ve bize öğüt verirken, kalbimizi korku sarmaktadır. Dünyayı unutuyor ve ona karşı rağbetsiz oluyoruz. Adeta ahireti, cenneti ve cehennemi gözlerimizle görüyoruz, ama evimize dönüp çocuklarımızı koklayıp, aile, çocuk ve mallarımızı görünce huzurunuzda sahip olduğumuz halden neredeyse tümüyle dönüyoruz. Adeta o halete sahip olmamış bir duruma düşüyoruz. Bu durum karşısında nifaka düşmemizden korkuyor musun?” Allah Resulü (s.a.a) onlara şöyle buyurdu: “Asla! Bu şeytanın attığı adımlardandır. O sizi dünyaya rağbet ettirmek istemektedir. Allah’a andolsun ki eğer huzurumda sahip olduğunuz haleti evlerinizde de sürdürecek olsaydınız, meleklerle tokalaşır ve suyun üstünde yürürdünüz.”[726]

bak. 6098. hadis

7754. Peygamber’in (s.a.a) katiblerinden biri olan Hanzala Katib Useydi şöyle diyor: “Allah Resulü’nün (s.a.a) huzurundaydık. O bizlere cenneti ve cehennemi anlatıyordu. Öyle ki adeta onları gözlerimizle görüyorduk. Toplantının sonunda ben kalktım. Kadın ve çocuklarımın yanına gittim. Yeniden konuşmaya, gülmeye, şakalaşmaya başladım. Aniden Peygamber’in sözlerini ve huzurundayken elde ettiğim haleti hatırladım. Evden çıktım, Ebu Bekir’i gördüm ve ona şöyle dedim: “Ey Ebubekir! Nifaka düştüm!” Ebu Bekir, “Hangi nifak?” diye sordu. Ben şöyle dedim: “Allah Resulü’nün (s.a.a) huzurundayken, bizlere cennet ve cehennemi anlatınca adeta cennet ve cehennemi görür bir halete bürünüyoruz, ama huzurundan ayrılıp, kadın, çocuk ve mallarımızla uğraşınca, tümünü unutuyoruz.” Ebu Bekir şöyle dedi: “Biz de aynı halet içindeyiz.” Ben Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına vardım olanları anlattım ve o bana şöyle buyurdu: “Ey Hanzala! Eğer ailenizin yanında da benim yanımda olduğunuz halet üzere olsaydınız, şüphesiz melekler yataklarınızda, sokaklarda ve geçitlerde sizlerle tokalaşırdı. Ey Hanzala! İnsanın her anda bir haleti vardır.”[727]

7755. Havariler Hz. Mesih’e (a.s) şöyle arzetti: “Neden sen suyun üstünde yürüyorsun da biz bunu beceremiyoruz?” Mesih (a.s) şöyle buyurdu: “Size göre dirhem ve dinar nasıldır?” Onlar, “Güzeldir” dediler. Mesih (a.s) şöyle buyurdu: “Ama bana göre onların değeri, çamurun değeriyle birdir.”[728]

bak. el-Kalb, 339. Bölüm; el-Yakin, 4260. Bölüm

1624. Bölüm

Zühdün Meyveleri

7756. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Züht, bedenleri eskitir, arzuları sınırlar, ölümü yakınlaştırır, arzuları uzaklaştırır. Her kim züht elde ederse (ahiret için) sıkıntıya düşer, her kim de zühtü kaybederse (dünya için) sıkıntı ve zorluğa düşer.”[729]

7757. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zühd, doğruluk ve sakınmanın anahtarı, kurtuluşun meşalesidir.”[730]

7758. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İlim seni Allah’ın emirlerine hidayet eder. Zühd ona ulaşma yolunu sana kolaylaştırır.”[731]

7759. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan yüz çevir ki Allah sana ayıplarını ve çirkinliklerini göstersin. Gafil olma ki zira Allah senden gafil değildir.”[732]

7760. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyaya karşı züht içinde yaşa ki sana rahmet insin.”[733]

7761. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer züht içinde yaşarsanız dünyanın mutsuzluğundan kurtulur ve ebedi yurda erişirsiniz.”[734]

7762. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyadan yüz çevirirse kendini özgür kılmış ve rabbini razı etmiş olur.”[735]

7763. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Onlar dünyadan yüz çevirmek istiyorlar ki kalplerini ahiret için boş tutsunlar.”[736]

7764. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan yüz çeviren kimse kurtuluşa ermiştir. Böyle bir kimse hem dünyanın yüceliğinden nasiplenir ve hem de ahiretin mükafatından.”[737]

7765. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kalpleriniz dünyadan yüz çevirmedikçe imanın tatlılığını tatmak, kalplerinize haram kılınmıştır.”[738]

7766. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyadan yüz çevirirse musibetler ona kolay olur.”[739]

7767. İmam Seccad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyadan yüz çevirirse musibetler ona kolay olur ve ondan rahatsız olmaz.”[740]

7768. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyaya itina göstermezse musibetleri küçük görür.”[741]

7769. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan yüz çevirmek büyük bir rahatlıktır.”[742]

7770. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Güvenlik yalnızlıktadır. Rahatlık ise zühttedir.”[743]

7771. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim züht içinde yaşarsa, asla fakir olmaz.”[744]

7772. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Hikmet züht ile meyve verir.”[745]

7773. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah insanları yarattı ve onlara olan lütfünden dolayı dünyayı dar kıldı. Böylece onları dünyaya ve dünyanın kırıntılarına rağbetsiz kıldı ve neticede onlar da kendilerini davet ettiği esenlik yurduna yöneldiler.”[746]

7774. İmam Ali (a.s), oğlu Hasan’a (a.s) yaptığı vasiyetinde şöyle buyurmuştur: “Kalbini öğüt ve nasihatla dirilt ve dünyaya itinasızlıkla öldür.”[747]

bak. el-Musibet, 2344. Bölüm

1625. Bölüm

Dünyayı Talep Etmenin Zararları

7775. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyaya rağbet etmek sıkıntıların anahtarıdır.”[748]

7776. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan yüz çevirmek beden ve kalbe huzur verir, dünyaya rağbet etmek ise beden ve kalbi sıkıntıya düşürür.”[749]

7777. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dünyaya meyletmek hüzün ve gam verir. Dünyaya itinasız olmak ise beden ve ruhun rahatlığıdır.”[750]

7778. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyadan yüz çeviren kimse ümitli olur. Kalp ve bedenini dünya ve ahirette rahatlığa erdirir. Her kim de dünyaya rağbet ederse kalp ve bedenini dünya ve ahirette sıkıntıya düşürmüş olur.”[751]

bak. er-Rahat, 1567. Bölüm

1626. Bölüm

İnsanların En Zahidi

7779. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İnsanların en zahidi haramlardan uzak durandır.”[752]

7780. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Hiç bir züht haramlardan yüz çevirmek gibi değildir.”[753]

7781. İmam Seccad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah şöyle buyurmuştur: “Ey Ademoğlu! Sana verdiğim şeylerden hoşnut ol ki insanların en zahitlerinden olasın.”[754]

7782. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz sizlerin belalar karşısında en sabırlı olanı dünyaya karşı en zahit olanınızdır.”[755]

7783. Resulullah (s.a.a), kendisine, “İnsanların en zahidi kimdir?” diye soran Ebu Zer’e şöyle buyurmuştur: “Mezarları ve çürümeyi unutmayan, dünyanın fazla süslerini terk eden, kalıcı şeyleri fani olan şeylere tercih eden, yarını ömrünün günlerinden saymayan ve kendini ölülerden bilen kimsedir.”[756]

1627. Bölüm

Zühdü Kabul Etmeyene Bir Öğüt

7784. İmam Ali (a.s), oğlu Hasan’a (a.s) yaptığı vasiyetinde şöyle buyurmuştur: “Ey oğulcağızım! Eğer seni kendisinden yüz çevirmeye çağırdığım şeylerden yüz çevirir ve sakınırsan çok uygun bir şey yapmış olursun. Eğer dünya hakkındaki nasihatımı kabul etmezsen, yakinen bil ki sen asla arzuna ulaşamazsın ve ecelinden ileri gidemezsin. Çünkü sen de öncekilerin gittiği yoldan gidiyorsun. O halde dünyayı talep hususunda sakin ol ve rızık elde etme hususunda ılımlı ol.”[757]

1628. Bölüm

Züht Rızkı Azaltmaz

7785. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim dünyaya itinasız olursa, dünyayı kaybetmez ve her kim de dünyaya yönelirse dünya onu sıkıntıya ve zorluğa düşürür.”[758]

7786. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zahidin bu dünyaya itinasızlığı, her ne kadar dünyadan yüz çevirtse de aziz ve celil olan Allah’ın kendisi için taktir ettiği rızıktan bir şey eksiltmez. Her ne kadar hırslı olsa da bu geçici dünya hakkında ihtiraslara kapılanın ihtirası da, kendisi için taktir edilen rızkı arttırmaz. O halde gerçek hüsrana uğramış kimse ahiret nasibinden mahrum kalan kimsedir.”[759]

bak. ed-Dunya, 1217. Bölüm

1629. Bölüm

Zühd ve Marifet

Kur’an:

“Ona değer vermedikleri için ucuz bir fiyata, bir kaç dirheme sattılar.”[760]

7787. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bir şeyi tanımadıkça o şeye itinasız olma.”[761]

7788. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Marifetin azı bile dünyaya itinasızlığa sebep olur.”[762]

7789. İmam Ali (a.s), aniden ölümün pençesine düşen kimseler hakkında şöyle buyurmuştur: “Ölüm anında kendisine açığa çıkan işlerden dolayı pişmanlık duyarak ellerini ısırmaktadır. Hayattayken istediklerinden vaz geçer, başkalarının gıpta ettiği ve kıskandığı şeylerinin kendisinin değil de onların sahip olmasını arzu eder.”[763]

bak. 1616. Bölüm

7790. Resulullah (s.a.a), duasında “Allah’ım! Bana dünyayı gördüğün gibi göster” diyen birisine şöyle buyurmuştur: “Böyle söyleme, aksine şöyle söyle: “Allah’ım! Kullarından salih kimselere dünyayı gösterdiğin gibi bana da göster!”[764]

bak. en-Nur, 3960. Bölüm

1630. Bölüm

Züht (Çeşitli)

7791. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sakın ahireti dünya ameliyle isteyen kimselerden olma… O, dünyada zahitler gibi konuşur ve dünyayı talep eden kimseler gibi davranır.”[765]

7792. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “En üstün züht, zühdü gizlemektir.”[766]

7793. Mesih (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ey İsrailoğulları! Dininiz salim olduğunda dünyayı kaybettiğiniz için üzülmeyin. Nitekim dünyaya tapanlar da dünyaları salim olduğu takdirde dinlerini kaybettikleri için üzülmezler.”[767]

7794. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bu kaç günlük dünyada sabreden yüce bir insan var mıdır?”[768]

7795. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zahit insan halktan kaçınca sen onu talep et. Zahit insan halkı talep edince sen ondan kaç.”[769]

1631. Bölüm

Evlenmeye Teşvik

Kur’an:

“İçinizdeki bekarları, kölelerinizden ve cariyelerinizden salih olanları evlendirin. Eğer yoksul iseler, Allah onları lütfü ile zenginleştirir. Allah lütfü bol olandır, bilendir.”[770]

“İçinizden, kendileriyle huzura kavuşacağınız eşler yaratıp; aranızda muhabbet ve rahmet var etmesi, O’nun varlığının belgelerindendir. Bunlarda, düşünen Kavim için dersler vardır.”[771]

“Andolsun ki, senden önce nice peygamberler gönderdik; onlara eşler ve çocuklar verdik. Allah'ın izni olmadan hiç bir peygamber bir ayet getiremez. Her şeyin vakti ve süresi yazılıdır.”[772]

bak. Al-i İmran suresi, 39. ayet, Nahl suresi, 72. ayet, Furkan suresi, 74. ayet

7796. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer evlilik ve damatlık hususunda muhkem bir ayet ve uyulan sünnet (Allah Resulü’nden) olmasaydı bile, yine de Allah’ın bu işte karar kıldığı akrabalara iyilik etmek ve yabancılarla kaynaşmak konusu, kalp ve gönül sahibi kimselerin evliliğe rağbet etmesine ve doğru düşünen akıl sahibinin evliliğe yönelmesine yeterli bir sebep sayılırdı.”[773]

7797. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim Allah ile tertemiz bir şekilde görüşmek istiyorsa, eşiyle (evli bir halde) birlikte mülakatetmelidir.”[774]

7798. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah nezdinde evlilikten daha sevimli ve değerli bir bina inşa edilmemiştir.”[775]

7799. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlenin ki sayınız artsın. Şüphesiz ben kıyamet günü diğer ümmetlere karşı düşük yapılanlar da dahil sizinle övünürüm.”[776]

7800. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim Allah için evlenir ve Allah için birini evlendirirse Allah’ın dostluğuna layıktır.”[777]

1632. Bölüm

Evlilik Sünnettir

7801. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlenmek benim sünnetimdir. Her kim benim sünnetimle amel etmezse benden değildir. Evleniniz, zira ben diğer ümmetlere karşı sizin çokluğunuzla övünürüm.”[778]

7802. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlilik benim sünnetimdir. O halde her kim sünnetimden yüz çevirirse benden değildir.”[779]

7803. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Evleniniz, zira Allah Resulü bir çok defa şöyle buyurmuştur: “Her kim sünnetime uymak istiyorsa evlenmelidir. Zira evlenmek benim sünnetimdendir.”[780]

7804. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlenmek benim sünnetimdir. Her kim benim dinimi seviyorsa, sünnetimle amel etmelidir.”[781]

1633. Bölüm

Genç Yaşta Evlenen Kimse

7805. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Genç yaşta evlenen gencin şeytanı şöyle feryat eder: “Vay olsun ona! Dininin benden korudu.”[782]

7806. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Genç yaşta evlenen her gencin şeytanı şöyle feryat eder: Vay olsun ona, vay olsun ona! Dinini üçte ikisini benden korudu.” O halde kul dinin diğer üçte birisi için de Allah’tan korkmalıdır.”[783]

1634. Bölüm

Evlenen Kimse Dininin Yarısını Korumuştur

7807. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kul evlendiği zaman dininin yarısını kemale erdirmiş olur. Dininin diğer yarısını korumak için de Allah’tan korkmalıdır.”[784]

7808. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim evlenirse kendisine ibadetin yarısı verilmiş olur.”[785]

7809. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim evlenirse, dininin yarısını sağlam kılmış olur. Diğer yarısı için de Allah’tan korkmalıdır.”[786]

bak. ed-Din, 1300. Bölüm

1635. Bölüm

Namaz ve Evli İnsanın Uykusu

7810. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Evli insanın kıldığı iki rekat namaz, geceyi ibadetle geçiren ve gündüz oruç tutan bekar kimseden daha hayırlıdır.”[787]

7811. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Evli insanın kıldığı iki rekat namaz, bekar insanın kıldığı yetmiş rekat namazından daha hayırlıdır.”[788]

7812. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Uyuyan evli kimse Allah nezdinde, oruç tutup gece ibadetle sabahlayan bekardan daha üstündür.”[789]

1636. Bölüm

Rızkın Evlilikle Artması

Kur’an:

7813. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlenin, zira evlenmek rızkınızı artırır.”[791]

7814. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bekarlarınızı evlendirin, zira bu işle Allah onların ahlakını güzelleştirir, rızıklarını artırır ve mürüvvetlerini çoğaltır.”[792]

7815. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim fakirlik korkusuyla evlenmeyi terk ederse bizden değildir.”[793]

7816. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim kendini Allah’ın haram kıldığı şeylerden temiz tutmak için evlenirse, ona yardım etmesi Allah’a bir haktır.”[794]

7817. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim fakirlik korkusuyla evlenmezse aziz ve celil olan Allah’a kötü zanda bulunmuştur. Oysa aziz ve celil olan Allah şöyle buyurmuştur: “Eğer yoksul iseler Allah onları lütfü ile zengin kılar.”[795]

7818. Resulullah (s.a.a), ashabından birine şöyle buyurmuştur: “Evlendin mi?” O, “Hayır, evlenecek bir şeyim yok” deyince Peygamber şöyle buyurdu: “Kul huvallahu Ahad” ayetine sahip değil misin?” O, “Evet” deyince Peygamber şöyle buyurdu: “Kur’an’ın dörtte birine sahipsin?” Daha sonra şöyle buyurdu: “Kul ya eyyuhel kafirun” suresine sahip değil misin?” O, “Evet sahibim” deyince Peygamber şöyle buyurdu: “Kur’an’ın diğer dörtte birine sahipsin?” Daha sonra şöyle buyurdu: “İza zulziletil arzu” suresine sahip değil misin?” O, “Evet sahibim” deyince Peygamber şöyle buyurdu: “Kur’an’ın diğer dörtte birine sahipsin?” Daha sonra şöyle buyurdu: “Evlen! Evlen! Evlen!”[796]

bak. Vesail’uş Şia, 14/2410. Bölüm 25, 11. Bölüm; er-Rizk, 1494. Bölüm

1637. Bölüm

Evliliği Terk Etmekten Sakındırmak

7819. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bir kadın İmam Bakır’a (a.s) şöyle arzetti: “Allah beni sana feda etsin, ben dünyayı terk eden bir kadınım.” İmam şöyle buyurdu: “Dünyayı terk etmekten maksadın nedir?” O, “Asla evlenmek istemiyorum.” İmam, “Neden?” diye sorunca o şöyle dedi: “Ben fazilet elde etmek istiyorum.” İmam şöyle buyurdu: “Bundan el çek, eğer bu bir fazilet olsaydı, Fatıma (a.s) ona daha müstahak olurdu. Hiç kimse fazilet hususunda ondan öne geçemez.”[797]

7820. Resulullah (s.a.a) Akkaf adında birisine şöyle buyurdu: “Eşin var mıdır?” O, “Hayır, ey Allah’ın Resulü” dedi. Peygamber, “Bir cariyen var mıdır?” diye sordu. O, “Hayır, ey Allah’ın Resulü!” dedi. Peygamber, “Mali imkanın var mıdır?” diye sordu. O, “Evet” dedi. Peygamber şöyle buyurdu: “Evlen, aksi takdirde günahkarlardan olursun.”[798]

1638. Bölüm

Bekarlar

7821. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ölülerinizin en kötüsü bekarlardır.”[799]

7822. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Aşağılık ölüleriniz, bekarlarınızdır.”[800]

7823. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “En kötüleriniz bekarlarınızdır. En aşağılık ölüleriniz, bekarlarınızdır.”[801]

7824. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “En kötüleriniz, bekarlarınızdır. Evli insanın iki rekat namazı, evli olmayan insanın kıldığı yetmiş rekat namazdan daha hayırlıdır.”[802]

1639. Bölüm

Dini Kardeşleri Evlendirmenin Sevabı

7825. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim bir bekarı evlendirirse, aziz ve celil olan Allah kıyamet günü ona lütfüyle bakar.”[803]

7826. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim mümin kardeşini bir kadınla evlendirirse, o kadın onun arkadaşı, desteği ve huzur kaynağı olduğu müddetçe Allah onu hur’ul-ayn ile evlendirir, ailesi ve kardeşlerinin doğru olanlarından sevdiği kimselerle onu arkadaş ve dost kılar. Onları da kaynaştırır.”[804]

7827. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Üç kimse, Allah’ın arşının gölgesinden başka hiç bir gölgenin olmadığı günde, arşın gölgesi altında olur: Müslüman kardeşini evlendiren, ona hizmet eden ve sırrını örten kimse.”[805]

7828. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “En iyi aracılık evlilik hususunda düzene girsinler diye iki kişi arasında aracılık etmektir.”[806]

1640. Bölüm

Kızları Çabuk Evlendirmeye Teşvik

7829. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Cebrail Peygamber’e (s.a.a) nazil oldu ve şöyle buyurdu: “Ey Muhammed! Rabbin sana selam gönderdi ve şöyle buyurdu: “Bakire kızlar, ağaç üzerindeki meyveler gibidir. Meyve yetişince, onu toplamaktan başka bir ilaç yoktur. Aksi takdirde güneş ve rüzgar sebebiyle bozulur. Bakire kızlar da ergenlik çağına erince onlara kocadan (evlendirmekten) başka ilaç yoktur. Aksi takdirde, sapıklık ve fesattan güvende olamazlar.” Daha sonra Allah Resulü (s.a.a) minbere çıktı, insanları topladı, aziz ve celil olan Allah’ın emrettiği şeyi onlara bildirdi.”[807]

bak. Vesail’uş Şia, 14/38, 23. Bölüm

1641. Bölüm

Evlilikte Kadının Dindar Olmasına Önem Vermek

7830. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim helal bir malla bir kadınla evlenmek ister, ama onunla evlenmekten hedefi, böbürlenmek veya gösteriş yapmak olursa, aziz ve celil olan Allah onun ancak horluğunu ve zilletini arttırır.”[808]

7831. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim bir kadınla güzelliği sebebiyle evlenirse onda istediğini bulamaz. Her kim bir kadınla malı için evlenirse, Allah onu o mala havale eder. O halde dindar kadınlarla evlenin.”[809]

7832. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Adamın biri Peygamber’in (s.a.a) huzuruna vardı ve evlilik hususunda kendisinden izin istedi. Peygamber ona şöyle buyurdu: “Evet evlen, dindar kadınlarla evlen ki ellerin hayır görsün.”[810]

7833. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kadınlarla güzellikleri için evlenmeyin, zira bazen güzellikleri onların helak oluşuna sebep olur. Malları için de kadınlarla evlenmeyin, zira bazen malları onları isyana sürükler. O halde onlarla dindarlıkları sebebiyle evlenin.”[811]

7834. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim dindarlığı ve güzelliği sebebiyle bir kadınla evlenirse bu iş onun fakir düşmesine engel olur.”[812]

7835. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kadının yüz güzelliğini, din güzelliğine tercih etmemek gerekir.”[813]

7836. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bir kadınla dört şey sebebiyle evlenilir: Mal, güzellik, dindarlık ve soy. Sen dindar kadınlarla evlen.”[814]

bak. Vesail’uş Şia, 14/30, 14. Bölüm

1642. Bölüm

Evlilikte Dindar Erkekle Evlenmenin Önemi

7837. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Birisi sizden kız istemeye gelir ve onun dindarlık ve emanetçiliğini beğenirseniz ona kız verin. Eğer böyle yapmazsanız yeryüzünde bir çok fesat vücuda gelir.”[815]

7838. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer birisi senden kız istemeye gelir de din ve ahlakını beğenirsen kızını onunla evlendir, fakirliği senin bu işi yapmana engel olmasın. Allah-u Teala şöyle buyurmuştur: “Eğer ayrılırlarsa Allah her ikisine de genişliğinden zenginlik verir.” Hakeza şöyle buyurmuştur: “Eğer fakir olurlarsa Allah onları kendi fazlından zengin kılar.”[816]

7839. İmam Hasan (a.s), kendisiyle kızının evliliği hususunda meşveret eden birine şöyle buyurmuştur: “Kızını takvalı biriyle evlendir. Zira eğer kızını severse, onu yüce tutar. Eğer sevmezse ona zulmetmez.”[817]

Bak Vesail’uş Şia, 14/50, 28. Bölüm

1643. Bölüm

Mehirin Hikmeti

Kur’an:

“Kadınlara mehirlerini cömertçe verin, eğer ondan gönül hoşluğu ile size bir şey bağışlarlarsa onu afiyetle yiyin.” [818]

7840. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Mehiri erkeğin üzerine farz kılmanın ve kadınların kocalarına mehir vermesinin farz olmamasının sebebi, kadının masraflarının erkeğin sorumluluğunda olmasıdır. Çünkü kadın kendisini veren, erkek ise onu alandır. Satış bir paha karşısında, alış ise o pahayı ödemek suretiyle gerçekleşir. Ayrıca kadınlar, ticaret edemezler ve benzeri bir çok nedenleri vardır.”[819]

7841. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “İşleri bir olduğu halde mehirin kadına değil de erkeğin sorumluluğunda olmasının sebebi şudur: Erkek ihtiyacını giderip tatmin olunca kalkar ve kadının tatmin olmasını beklemez. İşte bu yüzden mehir kadının değil de erkeğin sorumluluğundadır.”[820]

bak. Vesail’uş Şia, 15/1 Ebvab’ul-Muhur

1644. Bölüm

Mehiri Fazla Tutmayı Kınamak

7842. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadının uğursuzluğu mehirinin çok oluşu ve eşine itaatsizliğidir.”[821]

7843. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ümmetimin kadınlarından en üstünü en güzel yüzlü olan ve mehri en az olan kadındır.”[822]

7844. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “En hayırlı mehir en hafif olanıdır.”[823]

7845. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kadının kolay istenmesi, mehirinin hafif oluşu ve rahat doğum yapması onun uğurlu oluşundandır.”[824]

7846. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mehiri kolay tutun. Zira ağır mehir kadını meşru kılar, ama erkeğin kalbinde ona karşı bir kin ve düşmanlık meydana getirir.”[825]

1645. Bölüm

Kadın Seçimine Önem Vermek

7847. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz kadın boyuna asılan bir halkadır. O halde boynuna neyi astığına iyi bak. Kadın için bir değer ve paha tayin etmek mümkün değildir; ne iyileri için ve ne de kötüleri için! İyi kadının değeri altın ve gümüş değildir. İyi kadın altın ve gümüşten daha değerlidir. Kötü kadının değeri ise toprak değildir. Toprak bile kötü kadından daha hayırlıdır.”[826]

1646. Bölüm

Nutfeleriniz İçin İyi Seçim Yapın

7848. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İyi ve salih bir aileyle evlilik yapın. Zira kanın etkisi vardır.”[827]

7849. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Nutfeleriniz için iyi yer seçin. Size denk olan kimselerle evlenin. Denklerine kız verin.”[828]

7850. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Nutfeniz için iyi bir yer seçin. Zira kadınlar, erkek ve kız kardeşlerine benzer çocuklar doğururlar.”[829]

7851. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Nutfeleriniz için iyi bir yer seçin ve eşlerinizi seçerek alın. Kalçalı kadınlarla evlenin, zira onlar daha çok doğururlar.”[830]

1647. Bölüm

Mümin Kadın Mümin Erkeğin Dengidir

7852. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ben, kölem Zeyd b. Harise’yi, Zeyneb binti Cahş ve Mikdad’ı ise Zübeyr’in kızı Zebaa ile evlendirdim ki Allah nezdinde en değerli olanınızın en iyi Müslüman olduğunu bilesiniz.”[831]

7853. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Zeyd b. Harise’yi Zeyneb binti Cahş ve Mikdad’ı Zübeyr b. Abdulmuttalib’in kızı Zebaa ile evlendirdim ki en büyük şerafetin İslam olduğunu bilesiniz.”[832]

bak. Vesail’uş Şia, 14/43, 25. Bölüm

1648. Bölüm

Evlenilmemesi Gereken Erkek

7854. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şarap içen kimseye kız vermeyin. Eğer ona kız verecek olursan zinaya aracılık etmiş gibi olursun.”[833]

7855. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlilik kölelik halkasıdır. O halde kızını evlendiren kimse onu köle vermiş olur. Dolayısıyla sizden her biriniz kızını kime köle ettiğine iyi bakmalıdır.”[834]

7856. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “(Hakkaniyetiniz hakkında) şek içinde olan aileden kız alın, ama onlara kız vermeyin. Zira kadın, erkeğin ahlakını alır ve erkek onu kendi dininin tesiri altına alır.”[835]

7857. Hüseyin b. Beşşar şöyle diyor: “Ebu’l Hasan’a (a.s) şöyle yazdım: “Akrabamdan biri kızımı istiyor, ama kötü ahlaklıdır.” İmam şöyle buyurdu: “Eğer ahlakı kötü ise ona kızını verme.”[836]

bak. Vesail’uş Şia, 14/53-54, 29-31. Bölümler

1649. Bölüm

Evlenilmemesi Gereken Kadınlar

7858. Resulullah (s.a.a) halka hitaben şöyle buyurmuştur: “Hezra ed-Demen’den sakının.” Kendisine, “Ey Allah’ın Resulü! Hezra ed-Demen ne demektir?” diye sorduklarında ise şöyle buyurdu: “Kötü bir ailede büyüyen güzel yüzlü kadın.”[837]

7859. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ahmak kadınla evlenmekten sakının, zira onunla oturmak insanı zayi eder ve çocuğu sırtlan sıfatlı olur.”[838]

7860. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şehbere, lehbere, nehbere, heydere ve lefut kadınlarla evlenmeyin... Şehbere, kötü dilli mavi gözlü kadındır lehbere, uzun boylu ve zayıf kadındır, nehbere çirkin ve kısa boylu kadındır, heydere ölümün eşiğinde bulunan yaşlı kadındır lefut ise önceki eşinden çocuk sahibi olan kadındır.”[839]

bak. Vesail’uş Şia, 14/56, 32. bölüm; s. 57; 34. Bölüm

1650. Bölüm

Kadınların Çeşitleri

7861. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadınlar üç kısımdır: Biri tümüyle senin lehinedir, biri ise hem senin lehine hem de senin aleyhinedir, diğeri ise hem senin aleyhinedir ve hem de senin için bir faydası yoktur. Senin lehine olan kadın, bakire kadındır. Hem senin lehine ve hem de aleyhine olan kadın, dul kadındır. Senin aleyhine olup, sana hiç bir faydası olmayan kadın ise, önceki eşinden çocuk sahibi olan kadındır.”[840]

7862. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadınlar üç kısımdır: Birisi eşine dünya ve ahiret işlerinde yardımcı olan ve eşinin aleyhine olan zamana karşı ona destek olan, sevgi dolu doğurgan kadın. Diğeri kocasına hayırlı işlerde yardım etmeyen kısır kadındır, Diğeri ise güzellikten nasibi olmayan, çok bağırıp duran, bir ayağı dışarıda olan, ayıplayan, çoğu az bulan ve çoğu da kabul etmeyen kadındır. Böyle bir kadına bağlanmaktan sakın. Zira Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hezra ed-Demen’den sakının.” Kendisine, “Ey Allah’ın Resulü! Hezra ed-Demen kimdir?” diye sorulunca da şöyle buyurmuştur: “Kötü bir ailede yetişen güzel kadındır.”[841]

bak. Vesail’uş Şia, 14/13, 6. Bölüm, s. 18, 7. Bölüm

1651. Bölüm

Kocanın Hakları

7863. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kadın üzerinde en büyük hak kocasınındır. Erkek üzerinde en büyük hak ise annesinindir.”[842]

7864. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadın için Rabbi nezdinde kocasının hoşnutluğundan daha etkili şefaatçi yoktur. Fatıma (a.s) vefat ettiğinde, Müminlerin Emiri (a.s) baş ucunda ayağa kalkarak şöyle buyurdu: “Allah’ım! Ben Peygamber’inin kızından razıyım! Allah’ım o şu anda yalnızdır, o halde sen ona arkadaş ol.”[843]

7865. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kocasını sinirlendiren kadına eyvahlar olsun! Kocasının kendisinden razı olduğu kadına ne mutlu!”[844]

7866. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Eğer birinin birine secde etmesini emretseydim, kesinlikle kadının kocasına secde etmesini emrederdim.”[845]

7867. Kays b. Sa’d şöyle diyor: “Hire’ye vardım, insanların sınır korumaları karşısında secdeye kapandıklarını gördüm. Onlara şöyle dedim: “Allah Resulü, secde edilmeye daha layıktır.” Kays daha sonra şöyle diyor: “Bilahare Peygamber’in (s.a.a) yanına döndüm ve şöyle arzettim: Ben Hire’ye gittim ve insanların, sınır korumaları karşısında secde ettiğini gördüm. Oysa ki ey Allah’ın Resulü, sen bizim secde etmemize daha layıksın.” Peygamber şöyle buyurdu: “Eğer kabrimin önünden geçersen secde eder misin?” Kays şöyle diyor: “Ben, “Hayır” dedim. Peygamber şöyle buyurdu: “Bu işi yapmayın! Eğer birinin birine secde etmesini emretseydim, şüphesiz kadınlara Allah’ın eşleri için boyunlarına yüklediği haklar sebebiyle eşlerine secde etmelerini emrederdim.”[846]

bak. Et-Ta’zim, 2754. Bölüm

7868. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadın kocasına karşı üç hususa riayet etmelidir: Kendisini günahtan korumalıdır ki kocası sevdiği veya sevmediği hususlarda ona kalbinde itminan etsin. Kocasına ve yaşamına dikkat etmelidir ki bir hata yaptığı zaman ona merhametli davransın. Kadın kocasına işve yaparak, kendini sevdirerek uygun bir şekilde gözüne güzel gözükerek aşık olduğunu izhar etmelidir.”[847]

1652. Bölüm

Kadının Hakları

7869. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Cebrail bana sürekli kadını tavsiye etti. Öyle ki kötülüğü tespit edildiği hususlar dışında onu boşamanın caiz olmadığını zannettim.”[848]

7870. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kadının kocası üzerindeki hakkı, karnını doyurması, bedenini giydirmesi ve ona suratını asmamasıdır.”[849]

7871. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadının hakkı şudur: Bil ki aziz ve celil olan Allah onu senin huzurun ve kaynaşman için bir vesile kılmıştır. Bil ki kadın Allah’ın sana verdiği bir nimettir. O halde ona saygı göster, ona karşı yumuşak ol. Her ne kadar senin onun üzerinde hakkın daha da gerekliyse, ama onun senin üzerindeki hakkı kendisine merhametli olmandır.”[850]

7872. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Erkek evini ve ailesini geçindirmek için üç haslete muhtaçtır, eğer tabiatı bunlara sahip olmazsa elde etmek için kendini zorluğa salmalıdır: Güzel davranmak, ölçülü bir şekilde eli açık olmak ve onları korumak hususunda gayretli olmak.”[851]

7873. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Erkeğin kadına “Seni seviyorum” demesi asla kadının kalbinden çıkmaz”[852]

7874. İshak b. Ammar şöyle diyor: “İmam Sadık’a (a.s) şöyle arzettim: “Erkeğin yerine getirdiği taktirde iyilik sahibi olduğu kadının erkek üzerindeki hakkı nedir?” İmam şöyle buyurdu: “Kadının yiyeceğini ve giyeceğini temin etmesidir ve cahillik ettiğinde onu bağışlamasıdır.”[853]

7875. Hasan b. Cehm şöyle diyor: “Ebu’l-Hasan’ı (a.s) gördüm. Kına sürmüştü. Ona, “Fedan olayım! Kına mı sürdün?” dedim. O şöyle buyurdu: “Evet süslenmek, kadının iffetini artırır. Kadınlar kocaları süslenmeyi terk ettiği için iffeti terk etmişlerdir.” Daha sonra şöyle buyurdu: “Eğer süslenmezsen, eşinin de senin gibi süslenmemesinden hoşlanır mısın?” Ben, “Hayır” dedim. İmam şöyle buyurdu: “O halde o da işte böyledir.”[854]

7876. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Erkek eşi ile ilgili olarak üç şeyden müstağni değildir: İlgisini, muhabbetini ve uyumunu elde etmek için kendisiyle uyuşması, kendisine güzel ahlaklı davranması ve kendini onun için süsleyip refahı için gerekli imkanları temin ederek kalbini elde etmesi.”[855]

1653. Bölüm

Erkeğe Hizmet

7877. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ümmü Seleme, kadınların eşlerine hizmet etmesinin faziletini sorunca, Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Kadın, kocasının evinde düzenlemek maksadıyla bir şeyi bir yere nakledince Allah ona bakar ve her kime Allah bakarsa ona azap etmez.”[856]

7878. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kadının cihadı kocasına güzel eşlik etmesidir.”[857]

7879. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kocasına yedi gün hizmet eden kadına, Allah cehennemin yedi kapısını yüzüne kapatır ve cennetin sekiz kapısını yüzüne açar, böylece istediği yerden cennete girer.” Daha sonra şöyle buyurdu: “Kocasına bir yudum su içiren kadının bu ameli kendisi için gündüzleri oruç tuttuğu ve geceleri ibadetle geçirdiği bir yıldan daha hayırlıdır.”[858]

1654. Bölüm

Kadına Hizmet

7880. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Karısına bir su içiren erkek mükafata erişir.”[859]

7881. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Karısına sadece sıddık (doğru), şehit veya Allah’ın dünya ve ahiret hayrını dilediği kimse hizmet eder.”[860]

7882. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İki zayıf hakkında Allah’tan korkun: Yetim ve kadın. Şüphesiz en hayırlınız, ailesine en iyi olanınızdır.”[861]

7883. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ailesine iyilik eden kimsenin Allah ömrünü uzatır.”[862]

7884. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Erkeğin ailesinin yanında oturması Allah-u Teala’ya bu benim mescidimde itikafa girmesinden daha sevimlidir.”[863]

7885. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Eşinin ağzına doğru lokmayı kaldıran erkek sevap elde eder.”[864]

1655. Bölüm

Kocasına Eziyet Etmek

7886. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kocasına eziyet eden kadın mel’undur, mel’undur! Kocasına saygı gösteren, ona eziyet etmeyen ve her zaman emrine itaat eden ise, mutludur, mutludur!”[865]

7887. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kimin kendisine eziyet eden bir karısı olursa, Allah o kadının, bütün ömrü boyunca oruç tutsa bile, kocasına yardım edip onu hoşnut etmedikçe namazını ve güzel amelini kabul etmez... Erkek de karısına eziyet eder ve ona zulmederse aynı bu günah ve azabı görür.”[866]

1656. Bölüm

Kadına Eziyet Etmek

7888. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz aziz ve celil olan Allah ve Resulü kendisinden mehrini bağışlamak suretiyle boşanmasını sağlamak için karısına eziyet eden kimseden beridir.”[867]

7889. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kendisi dayak yemeye daha müstahak olduğu halde karısını döven kimseye şaşarım.”[868]

7890. İmam Ali (a.s) oğlu Hasan’a (a.s) yaptığı vasiyetinde şöyle buyurmuştur: “Ailen senin nezdinde yaratıkların en mutsuzu olmamalıdır.”[869]

1657. Bölüm

Kadının Kötü Ahlakına Sabretmek

7891. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah için ve mükafat ümidiyle karısının kötü ahlakına sabreden erkeğe Allah-u Teala sabrettiği her gece ve gündüz için Eyyub’a (a.s) gördüğü bela karşılığında verdiği mükafatı bağışlar. O kadının günahı da her gece ve gündüz çakıllıktaki çakıl taşları sayısınca olur.”[870]

1658. Bölüm

Erkeğin Kötü Ahlakına Sabretmek

7892. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kocasının kötü ahlakı karşısında sabreden kadına Allah Asiye binti Muzahim’in sevabını bağışlar.”[871]

1659. Bölüm

Saliha Kadın

7893. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Mümin aziz ve celil olan Allah’tan sakınmaktan sonra saliha kadından daha iyi bir şeyden hayır görmemiştir.”[872]

7894. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünyanın en hayırlı metası saliha kadındır.”[873]

7895. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Saliha kadın erkeğin saadetindendir.”[874]

7896. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dünya bir metadır. En hayırlı metası ise saliha kadındır.”[875]

7897. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Saliha kadın iki kazançtan biridir.”[876]

7898. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Mümin kul gördüğünde sevinen ve ondan ayrıldığında gıyabında kendisini ve malını koruyan saliha bir eşten daha hayırlı bir fayda elde etmemiştir.”[877]

7899. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Saliha kadın gurab’il e’sam gibi takriben çok az bulunur.” Kendisine, “Takriben az bulunan gurab’il e’sam nedir?” diye sorulunca şöyle buyurdu: “Ayaklarından biri beyaz olan kargadır.”[878]

7900. İmam Sadık (a.s), Sa’d’ın karısına şöyle buyurmuştur: “Sağlık olsun sana ey Hansa! Eğer Allah kızın Ümmü’l-Hüseyn’den başka bir şey sana vermeseydi yine de sana çok hayır vermiş olurdu. Şüphesiz saliha kadının kadınlar arasındaki misali, kargalar arasında e’sam kargası misalidir. E’sam karga, bir ayağı beyaz olan (ve çok nadir bulunan) kargadır.”[879]

7901. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Saliha bir kadın, salih olmayan bin erkekten daha hayırlıdır.”[880]

bak. el-Hayr, 1158. Bölüm

1660. Bölüm

Kötü Eş

7902. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “En kötü şey, kötü kadındır.”[881]

7903. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Müminlerin en galip düşmanı, kötü kadındır.”[882]

7904. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Müminin en galip düşmanı kötü kadındır.”[883]

7905. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah Resulü’nün (s.a.a) dualarından biri de şuydu: “Allahım! Yaşlılık çağım gelmeden beni yaşlatan kadından sana sığınırım.”[884]

1661. Bölüm

Allah’a Günah Hususunda Kadına İtaat

7906. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kötü kadından korkunuz, iyilerinden ise sakınınız. Eğer sizleri iyi bir şeye davet ederlerse kulak asmayın ki kötü işler de itaat etmenize tamah etmesinler.”[885]

7907. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim karısına itaat ederse Allah onu yüz üstü ateşe atar.” Kendisine, “İtaatten maksat nedir?” denilince şöyle buyurmuştur: “Kendisinden ince elbiseler ister ve erkek de bunu kabul eder.”[886]

7908. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bir kadının yönettiği erkek mel’undur!”[887]

1662. Bölüm

Ailesinin Geçimini Temin Etmekte Riayet Edilmesi Gerekenler

7909. İmam Seccad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah ailesini daha fazla nimet ve refah içinde yaşatan kimseden daha çok hoşnuttur.”[888]

7910. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz mümin, Allah’ın terbiye ettiği bir kimsedir. Allah ona genişlik verdiğinde eli açık olur. Allah ondan aldığında ise kendini tutar.”[889]

7911. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim pazara girer, bir hediye alır ve onu ailesine götürürse, bir grup aç insana sadaka götüren kimse gibidir ve hediye vermekte kızlardan başlamak gerekir.”[890]

bak. er-Rıza (2), 1523. Bölüm

1663. Bölüm

Çok Eşlilik

Kur’an:

“Eğer, yetimlere haksızlık yapmaktan korkarsanız onlarla değil, hoşunuza giden kadınlardan ikişer, üçer ve dörder evlenebilirsiniz; şayet, aralarında adaletsizlik yapmaktan korkarsanız bir tane alın veya sahip olduğunuz (cariye) ile yetinin. Doğru yoldan sapmamanız için en uygunu budur.” [891]

7912. Şöyle rivayet edilmiştir: “Zındık birisi Ebu Cafer Ehvel’e şöyle dedi: “Bana söyle bakayım, Allah-u Teala’nın, “Kadınlardan beğendiğinizi alın” ayeti ile surenin sonundaki, “Her ne kadar isteseniz de kadınlar arasında adalete güç yetiremezsiniz” ayeti arasında bir fark ve ihtilaf var mıdır? Ebu Cafer Ehvel şöyle diyor: “Ben bu soruya cevap veremedim. Bunun üzerine Medine’ye gittim ve İmam Sadık’ın (a.s) huzuruna vardım. Ona iki ayeti sordum. İmam bana şöyle buyurdu: “Eğer adaletle davranmamaktan korkarsanız o halde biriyle yetinin” ayetindeki adalete riayet nafaka ve masraflar ile ilgilidir. “Asla yapamazsınız” ayetinden maksat ise kadınları sevmekte eşitliğe riayet etmektir. Zira hiç kimse iki eşini eşit şekilde sevemez.[892]

7913. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kimin iki karısı olur ve kendisini bölüştürmede ve onlara harçlık vermede aralarında adaletli davranmazsa, kıyamet günü elleri bağlı, bedeninin yarısı bir tarafa eğrilmiş bir şekilde getirilir ve ateşe girer.”[893]

7914. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Birinin iki karısı olur ve onlar arasında adaletle davranmazsa, kıyamet günü bedeninin yarısı düşmüş olarak getirilir.”[894]

7915. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim kendileriyle cinsel ilişkiye giremeyeceği kadar kadın alır ve neticede onlardan biri zinaya düşerse günahı onun boynunadır.”[895]

1664. Bölüm

Adem’in İki Çocuğunun Evliliği

7916. İmam Rıza (a.s), kendisine Adem’in soyunun çoğalma şekli hakkında soran Ahmet b. Muhammed b. Ebi Nasır’a şöyle buyurmuştur: “Havva, Kabil ve kız kardeşine bir defasında hamile oldu. İkinci defasında ise, Habil ve kız kardeşine hamile kaldı. Habil, Kabil ile birlikte doğan kız kardeşiyle evlendi. Kabil ise Habil ile birlikte doğan kız kardeşiyle evlendi ve ondan sonra kız kardeşiyle evlenmek haram sayıldı.”[896]

bak. en-Nubuvvet (2), 3781. Bölüm

1665. Bölüm

Düğün Davetini Kabul Etmenin Adabı

7917. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Düğün merasimine davet edildiğinizde ağır davranın. Zira bu merasim insana dünyayı hatırlatmaktadır. Ama bir cenazeyi teşyii etmeye davet edildiğinizde acele davranın. Zira bu merasim insana ahireti hatırlatır.”[897]

7918. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Sizden birisi düğün yemeğine davet edildiğinde kabul etsin.”[898]

7919. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Düğün yemeği kötü bir yemektir, onda zenginler yedirilir, fakirlere engel olunur.”[899]

7920. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Düğünün ilk günü davet haktır, ikinci günü davet ihsan ve iyiliktir, üçüncü günü davet ise gösteriş ve şöhrettir.”[900]

1666. Bölüm

Evliliği İlan Etmeye Teşvik

7921. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bu evlilikleri açıkça yapın ve onları camilerde düzenleyin.”[901]

7922. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlilik merasimini açıkça yapın.”[902]

7923. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Evlilik merasimini açıkça, kız istemeyi ise gizlice yapın.”[903]

1708. Bölüm

İnsanlardan Bir Şey Dilemekten Sakınmak

Kur’an:

“(İnfaklarınızı) Allah yolunda mahsur kalanlara, yeryüzünde dolaşamayanlara, hayalarından dolayı, kendilerini tanımayanların zengin saydıkları yoksullara verin. Onları yüzlerinden tanırsın, insanlardan yüzsüzlük ederek bir şey istemezler. İnfak ettiğiniz iyi bir şeyi Allah şüphesiz bilir.”[1072]

8072. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ebuzer! Bir şey istemekten sakın, şüphesiz bu dünyada hazır bir zillet ve hızlandırdığın bir fakirliktir, kıyamet günü ise uzun süren bir hesabı vardır.”[1073]

8073. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İstemek, konuşanın dilini zayıflatır ve cesur insanın kalbini kırar. Hür ve aziz insanı zelil kul makamına düşürür, yüzsuyunu döker ve rızkı bereketsiz kılar.”[1074]

8074. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan ihtiyaçlarını dilemek, izzeti yok eder ve utanmayı giderir. İnsanların elinde olan şeylerden ümidini kesmek ise müminlerin izzetidir, tamah ise mevcut fakirliktir.”[1075]

8075. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan ihtiyacını dilemek hayat için zillettir, utanmayı giderir, vakarı düşürür, bu hazır bir fakirliktir. İnsanlardan ihtiyacını az taleb etmek ise hazır zenginliktir.”[1076]

8076. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemek zillet halkasıdır. İzzetli insandan izzetini giderir ve soylu insanın soyluluğunu yok eder.”[1077]

8077. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah’a yakınlaşmak, ondan bir şey dilemekle ve insanlara yakınlaşmak ise onlardan bir şeyi dilemeyi terk etmekledir.”[1078]

8078. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Ölüme evet, aşağılığa hayır, az istemeye evet, ona buna el uzatmaya hayır.”[1079]

8079. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Benim Şialarım açlıktan ölse dahi köpek gibi ulumayan, karga gibi tamaha kapılmayan ve insanlara el uzatmayan kimsedir.”[1080]

8080. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Şialarımız açlıktan ölse dahi insanlara ihtiyaç elini uzatmaz.”[1081]

8081. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Allah her kimi İslam’a hidayet eder ve ona Kur’an’ı öğretir, sonra buna rağmen insanlara el uzatırsa alnının üzerine, “Kıyamete kadar fakirdir” yazılır.”[1082]

bak. Besail’uş Şia, 6/305, 31. Bölüm; el-Ye’s, 4236. Bölüm

1709. Bölüm

Allah’tan Başkasından Bir Şey Dilemekten Sakınmak

8082. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ali! Eğer elimi dirseklerime kadar engerek yılanının ağzına koyacak olsam bu benim için sonradan görmüş birine el uzatmaktan daha sevimlidir.”[1083]

8083. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Sadece münezzeh olan Allah’tan dileyin. Şüphesiz sizlere bağışlarsa, ikramda bulunmuştur ve sizlerden esirgerse, hayrınızı dilemiştir.”[1084]

8084. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Aziz ve celil olan Allah İbrahim’i kendine Halil (dost) edindi. Çünkü o hiç kimseyi reddetmedi, aziz ve celil olan Allah’tan başka hiç kimseden bir şey dilemedi.”[1085]

8085. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah’tan başkasından bir şey dileyen insan mahrumiyete müstahaktır.”[1086]

8086. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Ey Ebuzer!... Bir şey dileyince aziz ve celil olan Allah’tan dile, yardım isteyince Allah’tan yardım dile.”[1087]

8087. İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Zaman sana sıkı tutunca insanlara yönelme. Rızkı bölüştüren Allah’tan başkasından dileme. Zira doğudan batıya gezecek kadar yaşasan bile mutlu veya mutsuz kılabilecek birine rastlayamazsın.”[1088]

1710. Bölüm

İstemeyi Terk Etmek ve Cenneti Garantilemek

8088. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Adamın biri Allah Resulü’ne (s.a.a) şöyle dedi: “Ey Allah Resulü! Bana kendisiyle cennet arasına hiç bir şeyin engel olmadığı bir amel öğret.” Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Öfkelenme ve insanlardan hiç bir şey isteme.”[1089]

8089. İmam Sadık (a.s), Allah Resulü’nün (s.a.a) Ensar’dan bir gruba hiç kimseden bir şey istememe şartıyla cenneti garantilediğini beyan ettikten sonra şöyle buyurmuştur: “İşte bu yüzden onlardan birisi bineğine bindiğinde kırbacı düşecek olursa birinden bir şey istemeyi hoş görmediğinden dolayı bineğinden iner ve bizzat kendisi alırdı. Birinin ayakkabı bağı yırtılacak olsa birinden ayakkabı bağı istemeyi bile hoş görmezdi.”[1090]

8090. Resulullah (s.a.a), bir gün ashabına şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilememek üzere bana biat ediniz.” O günden sonra birinin elinden sopası düşse bineğinden iniyor, bizzat alıyor ve hiç kimseye, “Onu bana ver” demiyordu.[1091]

8091. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kim bana insanlardan bir şey istemeyeceğine dair söz verir ki ben de kendisine cenneti söz vereyim.” Sevban, “Ben söz veriyorum” dedi. O günden sonra Sevban artık insanlardan hiç bir şey istemedi.”[1092]

8092. Resulullah (s.a.a), Ebu Zer’e cenneti bir takım şartlarla kendisine garantilediği bir esnada şöyle buyurmuştur: “Elbette insanlardan bir şey dilememen şartıyla. Hatta eğer kırbacın yere düşecek olursa, kendin in ve onu al.”[1093]

1711. Bölüm

İstemek Fakirliğin Anahtarıdır

8093. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dileme kapısını yüzüne açan kimseye Allah da kendisine fakirlik kapısını açar.”[1094]

8094. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kul kendi yüzüne insanlardan bir şey dileme kapısını açınca, Allah da onun yüzüne fakirlikten yetmiş kapı açar.”[1095]

8095. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim yüzüne insanlardan bir şey dileme kapısını açarsa, Allah da onun yüzüne fakirlikten yetmiş kapı açar ki en küçüğünü bile hiç bir şey kapatamaz.”[1096]

8096. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemek fakirliğin anahtarıdır.”[1097]

8097. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemek fakirliğin anahtarıdır.”[1098]

1712. Bölüm

Fakirliğini İzhar Etmeyi Kınamak

8098. İmam Sadık (a.s), bazı durumlarını şikayette bulunan Mufazzal b. Kays’a şöyle buyurmuştur: “(Cariyesine hitap ederek) Ey cariye! O para kesesini getir.” (Daha sonra şöyle buyurdu:) “Bu Ebu Cafer’in (Mensur Devaniki’nin) bana hediye olarak verdiği dört yüz dinardır. Bunu al ve hayatına genişlik kazandır.” Mufazzal şöyle diyor: “Ben İmam’a şöyle arzettim: “Fedan olayım! Allah’a and olsun ki maksadım bu değildi. Ben sadece aziz ve celil olan Allah’a benim için dua etmeni istiyordum.” Mufazzal şöyle diyor: “Bunun üzerine İmam şöyle buyurdu: “Bunu da yapacağım, ama sorunlarını sakın insanlara söyleme. Zira onlar nezdinde küçük düşersin.”[1099]

8099. Lokman oğluna şöyle buyurmuştur: “Oğulcağızım! Ben acı olan sarı sabır bitkisini tattım ve ağaçların kabuğunu yedim. Ama fakirlikten daha acı bir şey bulamadım. Lakin bir gün belaya düçar kalırsan bunu sakın insanlara söyleme. Zira sana aşağılık gözüyle bakarlar ve sana hiç bir fayda da vermezler.”[1100]

bak. Vesail’uş Şia, 6/311, 34. bölüm; el-Ye’s, 4236. Bölüm

1713. Bölüm

İstemenin Caiz Olduğu Hususlar

8100. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Öldürücü bir fakirlik veya bel kırıcı bir borç olmadıkça insanlardan bir şey istemek helal değildir.”[1101]

8101. İmam Hasan (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemek sadece şu üç hususta caizdir: Feci şekilde dökülen kan parası (diyet), dayanılmaz bir borç ve öldürücü fakirlik.”[1102]

8102. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemek sadece şu üç hususta caizdir: Çaresiz insanın boynunda olan kan parası (diyet), ağır bir borç veya insanı zillete düşüren bir ihtiyaç.”[1103]

8103. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemek sadece şu üç hususta caizdir: Fakir insanın boynunda olan kan parası (diyet), ağır bir borç veya insanı zillete sürükleyen bir ihtiyaç.”[1104]

8104. İmam Askeri (a.s) şöyle buyurmuştur: “Tahammül edebildiğin kadar insanlardan bir şey dileme, zira her günün yeni bir rızkı vardır. Bil ki insanlardan bir şey dilemekte ısrarcı olmak insanın azametini giderir ve insan için bir çok sıkıntılar vücuda getirir. O halde sabret ki Allah senin yüzüne rahatça girebileceğin bir kapı açsın. Zira hüzünlü ve dertli insana ihsan/iyilik ve kaçıp ürken insana güvenlik ne de yakındır! Nice değişiklikler ve dönüşümler Allah’ın bir tür edeplendirmesidir. Nasiplerin dereceleri varır. O halde olgunlaşmamış meyveleri toplama hususunda acele davranma. Böylece onu zamanı geldiğinde toplarsın. Bil ki seni idare eden kimse, hangi zamanın, senin haline daha uygun olduğunu şüphesiz daha iyi bilir. O halde tüm işlerinde onun seçimine itimad et ki halin düzelsin.”[1105]

1714. Bölüm

İhtiyacı Olmadığı Halde Bir Şey İstemekten Sakındırmak

8105. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim çoğaltmak için insanlardan az veya çok bir şey isterse avucuna ateşten bir kor almış olur. Az istesin çok istesin fakretmez.”[1106]

8106. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim ihtiyacı olmadığı halde insanlardan bir şey dilerse baş ve karın ağrısına düçar olur.”[1107]

8107. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “İhtiyacı olmadığı halde insanlardan bir şey dileyen kimsenin sonunda gerçekten de insanlardan bir şey dileyecek duruma düşeceğine dair Rabbimi kefil tutarım.”[1108]

8108. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kul, hiç bir ihtiyacı olmaksızın insanlardan bir şey isterse, Allah onu o şeye gerçekten muhtaç kılmadıkça ve kendisine ateşi farz kılmadıkça asla ölmez.”[1109]

8109. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kimin günlük yiyeceği olduğu halde insanlardan bir şey dilerse israf edenlerdendir.”[1110]

8110. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim ihtiyacı olmadığı halde insanlardan bir şey dilerse, kıyamet günü tırmalanmış bir yüzle Allah’la mülakateder.”[1111]

8111. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim fakir olmadığı halde insanlardan bir isterse, şarap içenlerdendir.”[1112]

8112. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah kıyamet günü şu üç kişiye rahmetiyle nazar etmez: ...İhtiyacı olmadığı halde insanlardan bir şey dileyen kimse”[1113]

8113. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim üç günlük yiyeceği olduğu halde insanlardan bir şey dilerse Allah’ı, yüzünde et olmadığı (sıyrılmış ve yüzsüz) bir halde mülakateder.”[1114]

8114. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İhtiyacı olmaksızın insanlardan bir şey dileyen kimse, eline ateşten bir kor almış gibidir.”[1115]

1715. Bölüm

İnsanlardan Müstağni Olmaya Teşvik

8115. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Her kim bizden bir şey isterse ona veririz. Her kim de bir şey istemezse Allah onu müstağni kılar.”[1116]

8116. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Allah Resulü’nün (s.a.a) ashabının birinin durumu çok kötüleşti. Eşi kendisine, “Keşke Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına gitseydin ve ondan bir şey isteseydin” dedi. O şahıs bunun üzerine Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına vardı. Peygamber onu görünce şöyle buyurdu: “Her kim bizden bir şey isterse ona veririz. Her kim de bir şey istemezse Allah da onu müstağni kılar.” Adam kendi kendine, “Peygamber şüphesiz beni kastetmiştir.” diyerek eşinin yanına dönü ve olayı kendisine aktardı. Karısı şöyle dedi: “Allah Resulü de (s.a.a) bir insandır. Git sorununu ona söyle.” O şahıs geri döndü. Peygamber onu görünce yine şöyle buyurdu: “Her kim bizden bir şey isterse...” O şahıs bu işi böylece, üç defa tekrarladı. Sonunda gitti ve bir balta ödünç alarak dağa çıktı. Bir miktar odun toplayıp getirdi ve onu yarım müd (yaklaşık 350 gr.) un karşılığında sattı ve eve döndü. Onu pişirip yediler. Ertesi gün yine dağa çıktı, daha fazla odun topladı ve sattı. O böylece çalışmaya devam etti ve sürekli para biriktirdi. Sonunda kendisine bir balta aldı. Yine biriktirdi ve kendisine iki deve ve bir köle satın aldı. Ondan sonra da zengin ve müreffeh bir hayata kavuştu. Daha sonra Allah Resulü’nün (s.a.a) huzuruna vardı ve kendisinin huzuruna bir şey dilemek için geldiğini ve Peygamber’den (s.a.a) neler duyduğunu kendisine aktardı. Peygamber (s.a.a) ona şöyle buyurdu: “Ben sana demiştim: “Her kim bizden bir şey dilerse ona veririz. Her kim bir şey dilemezse Allah onu müstağni kılar.”[1117]

8117. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Eğer sizden biri eline bir ip alır, bir bağ odun getirir, satar ve bu işle yüzünün suyunu korursa, bu insanlardan bir şey dilemesinden daha hayırlıdır.”[1118]

1716. Bölüm

Ehlinden İyilik Dilemek

8118. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “İhsan ve bağışı ümmetimin merhametlilerinden dileyiniz ki onların gölgesinde yaşayasınız.”[1119]

8119. İmam Ali (a.s), oğlu Hasan’a şöyle buyurmuştur: “Ey oğulcağızım! Zaman zorlaşıp kıtlığa düçar kalırsan, kökü sağlam, dalları gelişen (asil) kimselerden yardım al. Onlar bağışlayıcı, fedakar ve şefkatlidirler. Zira bu tür insanlar insanın ihtiyacını daha çabuk karşılar ve zorluklarını kaldırırlar.”[1120]

8120. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Yüzsuyu donmuş bir haldedir. İnsanlardan bir şey istemek onu damla damla akıtır. O halde yüzsuyunu kimin yanında döktüğüne dikkat et.”[1121]

bak. el-Hacet, 971. Bölüm

1717. Bölüm

Ehli Olmayandan Bir Şey Dilemek

8121. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İhtiyaç içinde kalmak ehli olmayandan bir şey dilemekten daha kolaydır.”[1122]

8122. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kurumuş (hayırsız) ellerden ve asık suratlardan bağış dilemekten ve kara para almaktan sakın. Zira bunlar sana bir şey verirlerse minnet ederler ve vermezlerse seni üzerler.”[1123]

8123. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanın sonradan görme kimselerden bir şey isteme zorunda kalmasından daha acı bir şey yoktur.”[1124]

bak. el-Hacet, 972. Bölüm

1718. Bölüm

Bir Şey Dilemenin Adabı

8124. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Birinin seni reddeceğinden korkuyorsan ondan bir şey dileme.”[1125]

8125. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İsteğinin karşılanmasını istiyorsan, gücün yetebileceği miktarda bir şey dile.”[1126]

8126. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Üç şey mahrumiyete sebep olur: İstemekte ısrar etmek, gıybet etmek ve alaya almak.”[1127]

8127. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Çok şey dilemek insanı usandırır.”[1128]

8128. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim haddinden fazla bir şey dilerse, mahrum kalmaya layıktır.”[1129]

8129. İmam Cevad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim kötü bir insana ümit bağlarsa, en küçük cezası mahrumiyettir.”[1130]

8130. İmam Cevad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim hangi yoldan gideceğini bilmezse çıkış yollarında sıkıntıya düşer.”[1131]

8131. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim layık olmadığı bir şeyi dilerse mahrumiyetle karşılaşır.”[1132]

8132. İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kim bir şeyi yolundan dilerse sürçmez. Eğer sürçse de çözüm bulma hususunda yardımsız kalmaz.”[1133]

8133. Ensar’dan bir şahıs Allah Resulü’nün (s.a.a) yanına vararak ondan bir şey diledi. Ardından Sakif kabilesinden biri geldi. Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurdu: “Ey Sakifli adam! Bu Ensar’dan olan şahıs senden önce gelip bir şey diledi. O halde otur, önce onun ihtiyacını karşılayayım, sonra senin!”[1134]

1719. Bölüm

Bir Şey Dileyen Kimseyi Reddetmekten Sakınmak (1)

Kur’an:

“Ve sakın bir şey isteyeni azarlama;” [1135]

8134. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bir şey isteyen kimseyi yarım üzüm veya hurma tanesiyle bile olsa reddetme.”[1136]

8135. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Yanmış bir nal ile yardım etmekle de olsa, bir şey isteyen kimseyi reddetmeyin.”[1137]

8136. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kendisinden bir şey dilenince, “Hayır” demesi insan için ne kadar çirkindir.”[1138]

8137. İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer bir şey dileyen kimse, dilemesinde nelerin gizli olduğunu bilseydi, asla insanlardan bir şey dilemezdi. Eğer kendisinden dilenilen kimse de reddetmekte nelerin gizli olduğunu bilseydi, asla kimseyi reddetmez, alıkoymazdı.”[1139]

8138. İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Muhtaç insan bir şey dilemekle hürmetini korumamıştır. O halde sen reddetmemekle kendi hürmetini koru.”[1140]

8139. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Sana ümit bağlayan kimseyi ümitsiz kılma. Aksi takdirde Allah’ın gazap ve öfkesine uğrarsın.”[1141]

1720. Bölüm

Bir Şey Dileyen Kimseyi Reddetmekten Sakınmak (2)

8140. İmam Kazım (a.s) şöyle buyurmuştur: “Her kimin yanına mümin kardeşi bir ihtiyacı için gelirse, bu kendisi için Allah Tebarek ve Teala’nın kendisine doğru sevkettiği bir rahmettir. O halde kardeşinin ihtiyacını karşılarsa Allah Tebarek ve Teala’nın velayetine bağlı olan velayetimize sarılmıştır.”[1142]

8141. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Birisi benden bir şey dileyince, onu karşılamaya koşarım. Zira iş işten geçmesinden ve teşebbüsümün ona yardım hususunda faydasız kalmasından korkarım.”[1143]

8142. İmam Ali (a.s), Peygamberin (s.a.a) yüce hasletleri hakkında şöyle buyurmuştur: “Peygamber hiç bir zaman kendisinden bir şey istenilince “Hayır!” dememiş ve hiç bir muhtacı reddetmemiştir. Ya insanların ihtiyacını karşılar ya da güzel bir dille cevap verirdi.”[1144]

8143. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Resulullah (s.a.a) asla bir şey dileyeni reddetmemiştir. Eğer bir şeyi varsa ona verir ve eğer yoksa şöyle derdi: “Allah ihtiyacını karşılasın.”[1145]

bak. Vesail’uş Şia, 6/290, 22. Bölüm

1721. Bölüm

Bir Şey Dileyen Kimseyi Reddetmekten Sakınmak (3)

8144. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bir şey dileyen kimseyi reddetmeyin. Zira dilencilerin yalan söylemesi olmasaydı, onları reddeden kimse kurtuluşa eremezdi.”[1146]

8145. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dilenciler/bir şey dileyenler yalan söylemeseydi onları reddeden kimse asla temizlenemezdi.”[1147]

8146. Masumlar’dan (a.s) şöyle nakledilmiştir: “Biz müstahak olanı reddetmiş olmak korkusuyla müstahak olmayana da bağışta bulunuruz.”[1148]

8147. İmam Seccad (a.s) şöyle buyurmuştur: “Bizlerden bir şey dileyen kimsenin müstahak olmasından, kendisine bir şey vermemekten, eli boş çevirmekten ve neticede de Yakup ve ailesinin başına gelenlerin biz Ehl-i Beyt’in başına gelmesinden korkuyorum.” İmam daha sonra o kıssayı anlattı.”[1149]

8148. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Adamın biri Allah Resulü’nün (s.a.a) huzuruna vardı ve şöyle dedi: “Ey Allah Resulü! Malda zekat dışında bir hak var mıdır?” Peygamber şöyle buyurdu: “Evet! Müslüman, aç bir kimse kendisinden yiyecek isterse ona yiyecek verir, çıplak bir kimse ondan elbise isterse onu giydirir.” Adam şöyle dedi: “Yalan söylemesinden korkulursa” Peygamber şöyle buyurdu: “Doğru söylemesinden korkulmaz mı?”[1150]

bak. ez-Zekat, 1584. Bölüm

1722. Bölüm

Reddedilmesi Doğru Olmayan Kimse

8149. Hellad birinden naklen şöyle demiştir: “İmam Sadık’ın (a.s) huzurunda otururken bir dilenci geldi. İmam ona bir dirhem verdi. Sonra başka biri geldi. İmam ona da bir dirhem verdi. Üçüncüsü geldi İmam ona da bir dirhem verdi. Dördüncüsü geldi İmam şöyle buyurdu: “Rızkını Allah versin.” Ardından bize dönerek şöyle buyurdu: “Eğer sizden biri yirmi bin dirheme sahip olsa, hepsini bu yolda harcamak isterse harcar ve kendisine bir şey kalmaz. Böyle bir kimse duası müstecap olmayan üç kişiden biridir.”[1151]

8150. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Birinci, ikinci ve üçüncü dilenciye veriniz. Ondan sonrası size kalmıştır.”[1152]

8151. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Üç dilenciye yiyecek verin. Ondan sonrası size kalmıştır. Eğer isterseniz onlara da veriniz. Eğer vermezseniz yine de o gün görevinizi yapmış olursunuz.”[1153]

1723. Bölüm

Beyt’ül-Mal’dan İnfak Etme Yolları

8152. Muhammed b. Ebi Hamza birinden naklen şöyle diyor: “Gözleri görmeyen yaşlı biri dilencilik yapıyordu. Müminlerin Emiri (a.s), “Bu kimdir?” diye sordu. Onlar, “Ey Müminlerin Emiri! O Hıristiyan bir adamdır” deyince Müminlerin Emiri (a.s) şöyle buyurdu: “Onu çalıştırdınız, şimdi de yaşlanıp aciz düşünde ona yardım etmiyor musunuz? Ona beytülmalden bir şey verin.”[1154]

1724. Bölüm

İnsanlardan Bir Şey Dilemek (Çeşitli)

8153. İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanın, insandan bir şey dilemesi bir fitnedir. Eğer ona verirse, o kendisine vermemiş bir kimseyi över. (Çünkü gerçek veren Allah’tır ve onu övmesi gerekir) Eğer onu reddederse, kendisini mahrum etmemiş bir kimseyi kınamış olur. (Çünkü ondan esirgeyen Allah’tır.)”[1155]

8154. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hakkını isteyen kimsenin mükafatı ona sadaka (ve hakkını) veren kimsenin mükafatı gibidir.”[1156]

8155. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Fakire bakınız, eğer kalbinizde ona karşı bir merhamet duyarsanız ona verin. Çünkü o doğru söylemektedir.”[1157]

8156. İmam Sadık (a.s), dilencinin doğru söyleyip söylemediği hakkında soru soran kimseye şöyle buyurmuştur: “Kalbinde kendisine karşı acıma hissini duyduğun kimseye bağışta bulun.”[1158]

8157. Abdullah b. Süleyman şöyle diyor: “İmam Bakır (a.s) Arefe günü hiç kimseyi reddetmezdi.”[1159]

8158. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) ağlayan bir dilenciyi görünce şöyle buyurmuştur: “Eğer bütün dünya bu adamın elinde olsaydı onu kaybetmiş olsaydı yine de onun için ağlamasına deymezdi.”[1160]

8159. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Az bağışlamaktan utanma. Zira mahrum kılmak bundan aha azdır.”[1161]

8160. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Eller üç çeşittir: En üstün el olan, aziz ve celil olan Allah’ın eli, ondan sonra gelen bağışlayan kimsenin eli ve onun altında dilenen el. O halde bağışlayıcı ol ve kendini zayıf/aciz kılma.”[1162]

8161. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Eğer güç yetirebilirsen verici/bağışlayıcı el ol.”[1163]

8162. İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “İnsanlardan bir şey dilemenin ağırlığı bağışlamaktan daha çoktur. O halde bağışladığın şeyi fazla görme. Zira o bir şey dilemenin ağırlığına denk değildir.”[1164]

8163. Allah-u Teala Musa’ya (a.s) şöyle vahyetmiştir: “Yanına bir dilenci gelince onu güzel şekilde geri çevirmekle veya az bir şey bağışlamakla yüce tut.”[1165]

8164. İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s) şöyle buyurmuştur: “Dilencinin hakkı kendisine ihtiyacı kadar bağışta bulunulmasıdır.”[1166]

8165. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Dilenen kimsenin şehadeti kabul olmaz.”[1167]

[1] Al-i İmran suresi, 144. ayet

[2][2] Kenz’ul-Ummal, 31113

[3] Sahih-u Muslim, 2294

[4] Nehc’ul-Belağa, 150. hutbe

[5] a.g.e. 32. mektup

[6] a.g.e. 58. hutbe

[7] Bakara Suresi, 217. ayet

[8] Mustedrek’ul-Vesail, 18/163/22394

[9] el-Kafi, 7/256/1

[10] el-El-Fakih, 3/152/3552

[11] Kenz’ul-Ummal, 1474

[12] Mustedrek’ul-Vesail, 17/145/20994

[13] a.g.e. 18/163/22395

[14] a.g.e. 17/145/20993

[15]a.g.e. 12/160/13778

[16] et-Tehzib, 5/459/1597

[17] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 1/114/1

[18] a.g.e. 1/115/3

[19] Cebir, insanın iradesinin olmadığını söyleyen, tefviz ise her şeyin insana bırakıldığını iddia eden ekoldür.

[20] a.g.e. s. 124/17

[21] a.g.e. 2/202/1

[22] Sevab’ul-A’mal, 255/2

[23] el-Kafi, 2/386/10

[24] a.g.e. 1/188/12

[25] el-Gaybet’un-Nu’mani, 86/17

[26] Zariyat Suresi, 58. ayet

[27] el-Bihar, 103/21/12

[28] el-Hisal, 122/114

[29] el-Bihar, 5/146/2

[30] İsra suresi, 30. ayet

[31] Kasas suresi, 82. ayet

[32] Sebe suresi, 36.ayet

[33] Nehc’ul-Belağa, 23. hutbe

[34] Gurer’ul-Hikem, 10383

[35] Nehc’ul-Belağa, 90. hutbe

[36] Şura suresi, 27. ayet

[37] Nahl suresi, 71. ayet

[38] Nisa suresi, 32. ayet

[39] Nehc’ul-Belağa, 91. hutbe

[40] a.g.e. 93. hikmet

[41] Ankebut suresi, 60. ayet

[42] Hud suresi, 6. ayet

[43] Emali es-Seduk, 264/9

[44] Nehc’ul-Belağa, 185. hutbe

[45] a.g.e.

[46] a.g.e. 91. hutbe

[47] Sahifet’us-Seccadiye, 19, 1. dua

[48] El-İrsad, 1/303

[49] Tuhef’ul-Ukul, 361

[50] Emali’el-Mufid, 172/1

[51] el-Bihar, 77/187/10

[52] a.g.e. 78/374/22

[53] Nehc’ul-Belağa, 114. hutbe

[54] el-Bihar, 103/33/63

[55] a.g.e. s. 35/69

[56] Emali’el-Mufid, 207/39

[57] el-Bihar, 77/68/7

[58] Nehc’ul-Belağa, 396. hikmet

[59] a.g.e. 72. mektup

[60] Emali’es-Seduk, 16/5

[61] Cami’ul-Ahbar, 294/802

[62] el-Bihar, 44/374

[63] a.g.e. 103/34/63

[64] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 3/160

[65] el-Bihar, 72/50/62

[66] Gurer’ul-Hikem, 7607

[67] el-Kafi, 2/74/2

[68] el-Bihar, 77/206/1

[69] Nehc’ul-Belağa, 393. hikmet

[70] el-Bihar, 103/26/32

[71] a.g.e. 78/106/4

[72] a.g.e. 103/33/63

[73] Gurer’ul-Hikem, 1408

[74] Mekarim’ul-Ahlak, 2/377

[75] Cami’ul-Ahbar, 294/799

[76] Nehc’ul-Belağa, 356. hikmet

[77] Kenz’ul-Ummal, 507

[78] Nehc’ul-Belağa, 379. hikmet

[79] a.g.e. 431. hikmet

[80] a.g.e. 31. mektup

[81] Nur’us-Sakaleyn, 5/355/36

[82] el-Kafi, 5/83/1

[83] Nur’us-Sakaleyn, 5/354/34

[84] Kenz’ul-Ummal, 5684

[85] el-Fakih, 3/166/3612

[86] Nur’us-Sakaleyn, 5/355/38

[87] a.g.e. s. 357/46

[88] Sahifet’us-Seccadiye, 87, 20. dua

[89] Mekarim’ul-Ahlak, 2/356

[90] el-Bihar, 77/67/6

[91] a.g.e. s. 22/6

[92] Emali et-Tusi, 300/593

[93] el-Bihar, 78/319/3

[94] a.g.e. 81/195/52

[95] el-Kafi, 2/59/9

[96] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/46/171

[97] el-Bihar, 77/270/1

[98] a.g.e. 78/201/29

[99] Kenz’ul-Ummal, 9325

[100] İsra suresi, 12. ayet

[101] Muzzemmil suresi, 20. ayet

[102] el-Bihar, 5/147/5

[103] a.g.e. 84/323/11

[104] el-Kafi, 2/138/3

[105] a.g.e. 2/138/4

[106] Emali’et-Tusi, 225/393

[107] el-Bihar, 78/452/20

[108] a.g.e. 69/408/117

[109] a.g.e. 74/81/84

[110] a.g.e. 71/396/77

[111] a.g.e. 77/287/1

[112] Gurer’ul-Hikem, 802-803

[113] el-Bihar, 74/362/17

[114] a.g.e. s. 395/22

[115] a.g.e. 75/172/8

[116] a.g.e. 76/60/14

[117] Kenz’ul-Ummal, 44154

[118] el-Bihar, 77/176/10

[119] Nehc’ul-Belağa, 137. hikmet

[120] el-Bihar, 96/14/27

[121] a.g.e. 103/21/18

[122] el-Kafi, 2/270/8

[123] Emali’es-Seduk, 350/1

[124] Tuhef’ul-Ukul, 372

[125] el-Bihar, 103/9/37

[126] a.g.e. s. 13/59

[127] a.g.e. 78/339/29

[128] Sevab’ul-A’mal, 200/1

[129] a.g.e. 215/1

[130] el-Bihar, 103/8/31

[131] Kenz’ul-Ummal, 9215

[132] a.g.e. 9200

[133] el-Bihar, 72/49/60

[134] Cami’ul-Ahbar, 389/1079

[135] Kenz’ul-Ummal, 9203

[136] a.g.e. 9204

[137] a.g.e. 9205

[138] Cami’ul-Ahbar, 390/1085

[139] a.g.e. h. 1087

[140] a.g.e. h. 1086

[141] a.g.e. h. 1088

[142] el-Kafi, 5/74/2

[143] el-Bihar, 103/16/70

[144] el-Fakih, 3/163/3595

[145] Bihar, 78/381/1

[146] a.g.e. 103/13/62

[147] a.g.e. h. 61

[148] Nehc’ul-Belağa, 31. mektup

[149] el-Kafi, 5/74/3

[150] el-Bihar, 5/147/6

[151] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 3/160

[152] Kenz’ul-Ummal, 9212

[153] el-Bihar, 75/172/9

[154] el-Kafi, 5/89/1

[155] a.g.e. 2/140/2

[156] a.g.e. 2/140/3

[157] Mekarim’ul-Ahlak, 2/369

[158] Kenz’ul-Ummal, 6096 ve bak. 6095

[159] a.g.e. 6097

[160] el-Bihar, 77/167/4

[161] a.g.e. 95/297/11

[162] Sahifet’us-Seccadiye, 81

[163] a.g.e. s. 86

[164] a.g.e. s. 87/20. dua

[165] Emali’es-Seduk, 395/1

[166] Nehc’ul-Belağa, 371. hikmet

[167] el-Bihar, 72/54/85

[168] Cami’ul-Ahbar, 391/1091

[169] a.g.e. h. 1092

[170] a.g.e. s. 392/1093

[171] Kenz’ul-Ummal, 38286

[172] Nehc’ul-Belağa, 301. hikmet

[173] Gurer’ul-Hikem, 5436

[174] a.g.e. 5437

[175] a.g.e. 4312

[176] Kenz’ul-Ummal, 14927

[177] Sunen-uEbi Davud, 2761

[178] Nehc’ul-Belağa, 79. mektup

[179] a.g.e., 131. hutbe

[180] Mekarim’ul-Ahlak, 2/327

[181] el-Bihar, 104/273/5

[182] a.g.e. 103/53/20

[183] el-Kafi, 7/409/2

[184] el-Bihar, 104/274/12

[185] Mean’il-Ahbar, 211/1

[186] Kenz’ul-Ummal, 15078

[187] a.g.e. 15079

[188] a.g.e. 15080

[189] a.g.e. 14495

[190] a.g.e. 15077

[191] Bakara suresi, 233. ayet

[192] Lokman suresi, 14. ayet

[193] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/34/69

[194] el-Kafi, 6/44/10

[195] Kurb’ul-İsnad, 93/312

[196] el-Kafi, 6/44/12

[197] a.g.e. h. 13

[198] el-Bihar, 103/323/9

[199] a.g.e. s. 324/20

[200] a.g.e. s. 323/13

[201] Mekarim’ul-Ahlak, 1/507/1760

[202] el-Kafi, 6/43/5

[203] a.g.e. 6/44/11

[204] a.g.e. h. 14

[205] Vesail’uş-Şia, 15/187/1

[206] Mucadele suresi, 22. ayet

[207] Beyine suresi, 8. ayet

[208] el-Bihar, 78/106/6

[209] a.g.e. 71/157/75

[210] Nehc’ul-Belağa, 4. hikmet

[211] Muheccet’ul-Beyza, 5/104

[212] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/53/204

[213] Nehc’ul-Belağa, 213. hikmet

[214] a.g.e. 69. hikmet

[215] Gurer’ul-Hikem, 4058

[216] el-Bihar, 82/133/16

[217] a.g.e. 71/139/28

[218] a.g.e. s. 158/75

[219] el-Kafi, 2/128/4

[220] et-Temhis, 60/131

[221] el-Bihar, 82/134/17

[222] a.g.e. 43/351/25

[223] a.g.e. 78/217/93

[224] Mişkat’ul-Envar, 18

[225] Gurer’ul-Hikem, 3247

[226] a.g.e. 3723

[227] a.g.e. 9901

[228] el-Bihar, 69/373/19

[229] a.g.e. 71/158/75

[230] Gurer’ul-Hikem, 3085

[231] a.g.e. 6993

[232] a.g.e. 728

[233] el-Bihar, 82/142/26

[234] Mustedrek’ul-Vesail, 2/412/2331

[235] el-Bihar, 71/159/75

[236] a.g.e. 102/168/6

[237] Emali’es-Seduk, 363/9

[238] el-Bihar, 77/169/6

[239] a.g.e. 78/192/6

[240] a.g.e. 69/368/4

[241] Gurer’ul-Hikem, 759

[242] el-Bihar, 71/139/27

[243] a.g.e. s. 159/75

[244] a.g.e. 78/54/99

[245] Gurer’ul-Hikem, 2243

[246] Nehc’ul-Belağa, 349. hikmet

[247] Gurer’ul-Hikem, 410

[248] a.g.e. 9909

[249] a.g.e. 3397

[250] a.g.e. 8960

[251] el-Bihar, 78/202/33

[252] a.g.e. 71/139/26

[253] Gurer’ul-Hikem, 3432

[254] Muheccet’ul-Beyza, 8/90

[255] Tevbe suresi, 72. ayet

[256] Al-i İmran suresi, 162. ayet

[257] el-Bihar, 78/81/74

[258] a.g.e. 70/78/13

[259] a.g.e. s. 312/11

[260] a.g.e. 78/136/13

[261] el-Hisal, 209/31

[262] Nehc’ul-Belağa, 183. hutbe

[263] a.g.e.

[264] Nehc’ul-Belağa, 129. hutbe

[265] Gurer’ul-Hikem, 5410

[266] el-Bihar, 82/134/17

[267] a.g.e. s. 143/26

[268] a.g.e. 70/26/29

[269] Tuhef’ul-Ukul, 40

[270] Gurer’ul-Hikem, 6344

[271] el-Bihar, 77/28/6

[272] el-Kafi, 2/372/2

[273] el-Bihar, 71/182/41

[274] a.g.e. s. 208/17

[275] Emali’et-Tusi, 29/31

[276] el-Bihar, 77/156/132

[277] a.g.e. s. 178/10

[278] a.g.e. 73/393/7

[279] a.g.e. 75/380/42

[280] Emali’es-Seduk, 91/3

[281] el-Bihar, 77/234/3

[282] Al-i İmran suresi, 159. ayet

[283] Hicr suresi, 88. ayet

[284] Furkan suresi, 63. ayet

[285] el-Kafi, 2/119/4

[286] a.g.e. h. 6

[287] Kenz’ul-Ummal, 5367

[288] el-Bihar, 71/349/19

[289] el-Kafi, 2/120/11

[290] a.g.e. h. 13

[291] Gurer’ul-Hikem, 1497

[292] el-Kafi, 2/120/15

[293] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 6/339

[294] a.g.e.

[295] Emali’es-Seduk, 28/4

[296] Emali’et-Tusi, 521/1150

[297] Gurer’ul-Hikem, 294

[298] a.g.e. 6114

[299] Nehc’ul-Belağa, 46. mektup, Gurer’de, 2385

[300] Nehc’ul-Belağa, 31. mektup

[301] Gurer’ul-Hikem, 3878

[302] a.g.e. 6473

[303] a.g.e. 7504

[304] a.g.e. 975

[305] a.g.e. 2302

[306] Nehc’ul-Belağa, 183. hutbe

[307] a.g.e.

[308] a.g.e. 23. hutbe

[309] el-Kafi, 2/120/14

[310] a.g.e. s. 119/5

[311] a.g.e. s. 120/12

[312] Kenz’ul-Ummal, 5363

[313] a.g.e. 5370

[314] el-Kafi, 2/118/2

[315] a.g.e. h. 1

[316] Gurer’ul-Hikem, 7296

[317] Nehc’ul-Belağa, 69. mektup

[318] el-Kafi, 2/87/5

[319] Kenz’ul-Ummal, 5348

[320] el-Kafi, 2/86/1

[321] a.g.e. s. 119/7

[322] a.g.e. s. 120/16

[323] el-Bihar, 78/128/11

[324] Gurer’ul-Hikem, 902

[325] a.g.e. 1746

[326] a.g.e. 1778

[327] a.g.e. 2187

[328] el-Bihar, 78/269/109

[329] a.g.e. 73/386/6

[330] a.g.e. 75/352/62

[331] Nehc’ul-Belağa, 31. mektup

[332] Ahzap suresi, 52. ayet

[333] Nisa suresi, 1. ayet

[334] Hud suresi, 93. ayet

[335] İkbal’ul-A’mal, 3/336

[336] Kaf suresi, 18. ayet

[337] Nehc’ul-Belağa, 157. hutbe

[338] el-Bihar, 5/329/27

[339] Gurer’ul-Hikem, 2429

[340] Kenz’ul-Ummal, 5709

[341] Gurer’ul-Hikem, 10947

[342] el-Kafi, 2/454/5

[343] el-Bihar, 14/289, 293/14

[344] Gurer’ul-Hikem, 5938

[345] el-Bihar, 77/87/3

[346] a.g.e. s. 349/30

[347] Gurer’ul-Hikem, 5205

[348] Nehc’ul-Belağa, 76. hutbe

[349] el-Bihar, 7/325/20

[350] el-Kafi, 455/12

[351] Tuhef’ul-Ukul, 220

[352] Gurer’ul-Hikem, 6540

[353] el-Kafi, 2/454/4

[354] el-Bihar, 78/277/113

[355] Emali’es-Seduk, 321/4

[356] el-Bihar, 78/327/5

[357] a.g.e. 77/267/1

[358] a.g.e. 78/140/32

[359] Muheccet’ul-Beyza, 8/162

[360] el-Bihar, 78/6/58

[361] el-Hisal, 525/13; Mean’il-Ahbar, 334

[362] el-Bihar, 78/321/18

[363] a.g.e. 16/150/4

[364] Emali’et-Tusi, 68/99

[365] Gurer’ul-Hikem, 7370

[366] Nehc’ul-Belağa, 390. hikmet

[367] Kenz’ul-Ummal, 5381

[368] Gurer’ul-Hikem, 3641

[369] Nehc’ul-Belağa, 53. mektup, bak. tüm söze

[370] es-Sahifet’us-Seccadiye, 41, 6. dua

[371] Kenz’ul-Ummal, 43081

[372] el-Bihar, 5/329/25

[373] a.g.e. 73/124/112

[374] el-Bihar, 77/266/1

[375] el-Kafi, 2/453/2

[376] Muheccet’ul-Beyza, 8/168

[377] a.g.e. s. 170

[378] Bakara suresi, 185. ayet

[379] Kenz’ul-Ummal, 23688

[380] a.g.e. 22743

[381] el-Bihar, 96/344/8

[382] a.g.e. s. 346/12

[383] a.g.e. 96/347/13

[384] a.g.e. s. 375/63

[385] es-Sahifet’us-Seccadiye, 165, 44. dua

[386] es-Sahifet’us-Seccadiye, 175, 45. dua

[387] Emali’es-Seduk, 84/4

[388] a.g.e. 44/1

[389] a.g.e. 56/2

[390] el-Bihar, 96/342/6

[391] a.g.e. s. 348/14

[392] Sevab’ul-A’mal, 90/5

[393] el-Bihar, 96/348/15

[394] bak. Bihar, 96/350, s. 360, s. 366, s. 372, 97/63

[395] bak. Kenz’ul-Ummal, 8/461 ve s. 467-470

[396] el-Bihar, 74/74/62

[397] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 1/295/53

[398] el-Bihar, 96/362/29

[399] Emali’es-Seduk, 52/2

[400] el-Bihar, 96/342/6

[401] a.g.e. s. 347/13

[402] a.g.e. s. 342/6

[403] Enfal suresi, 60. ayet

[404] Enfal suresi, 17. ayet

[405] Fil suresi, 4. ayet

[406] Sahih-i Muslim, 1917

[407] a.g.e. 1919

[408] Kenz’ul-Ummal, 10812

[409] a.g.e. 10841

[410] a.g.e. 10844

[411] a.g.e. 10847

[412] el-Kafi, 5/49/11

[413] a.g.e. s. 50/13

[414] Hadid suresi, 27. ayet

[415] el-Bihar, 8/170/112

[416] a.g.e. 83/381/49

[417] a.g.e. s. 382/53

[418] a.g.e. 70/115/2

[419] Kenz’ul-Ummal, 4496

[420] Bakara suresi, 283. ayet

[421] el-Bihar, 103/159/4

[422] a.g.e. s. 158/2

[423] el-Fakih, 3/313/4119

[424] Vesail’uş-Şia, 13/123

[425] Muddessir suresi, 38. ayet

[426] Tur suresi, 21. ayet

[427]- Muddessir suresi, 38. ayet

[428] Nehc’ul-Belağa, 343. hikmet

[429] a.g.e. 183. hutbe

[430] a.g.e. 190. Hutbe

[431] a.g.e. 89. hutbe

[432] a.g.e. 31. mektup

[433] a.g.e. 17. hutbe

[434] a.g.e. 13. hutbe

[435] a.g.e. 45. mektup

[436] a.g.e. 83. hutbe

[437] a.g.e. 226. hutbe

[438] a.g.e. 222. hutbe

[439] a.g.e. 16. hutbe

[440] İsra suresi, 85. ayet

[441] el-Bihar, 61/42/14

[442] a.g.e. s. 40/11

[443] a.g.e. 61/34/7

[444] a.g.e.

[445] et-Tevhid, 402/9

[446] Kenz’ul-Ummal, 24660

[447] a.g.e. 24740

[448] a.g.e. 24741

[449] a.g.e. 25560

[450] Emali’et-Tusi, 411/924

[451] Gurer’ul-Hikem, 2057

[452] Tuhef’ul-Ukul, 189

[453] el-Kafi, 1/271/1

[454] a.g.e. s. 272/2

[455] el-Bihar, 61/40/10

[456] Cami’ul-Ahbar, 488/1360

[457] el-Bihar, 61/43/19

[458] Mişkat’ul-Envar, 34

[459] a.g.e. 184

[460] Gurer’ul-Hikem, 8763

[461] Mişkat’ul-Envar, 184

[462] Gurer’ul-Hikem, 4852

[463] el-Bihar, 72/69/1

[464] Gurer’ul-Hikem, 1633

[465] Tuhef’ul-Ukul, 222

[466] Nehc’ul-Belağa, 5. hutbe

[467] a.g.e. 220. hutbe

[468] a.g.e. 371. hikmet

[469] Gurer’ul-Hikem, 8947

[470] a.g.e. 1316

[471] a.g.e. 1651

[472] a.g.e. 328-329

[473] a.g.e. 4618

[474] el-Hisal, 64/95

[475] Tuhef’ul-Ukul, 370

[476] el-Bihar, 78/453/21

[477] a.g.e. 81/195/52

[478] Gurer’ul-Hikem, 8305

[479] a.g.e. 7339

[480] Nehc’ul-Belağa, 45. mektup

[481] Nur’us-Sakaleyn, 4/553/65

[482] Gurer’ul-Hikem, 543

[483] a.g.e. 7625

[484] Nehc’us-Saade, 1/460

[485] el-İrsad’ul-Kulup, 201

[486] Gurer’ul-Hikem, 5098

[487] Nehc’ul-Belağa, 53. mektup

[488] el-Bihar, 1/226/17

[489] Kenz’ul-Ummal, 44176

[490] Gurer’ul-Hikem, 2497

[491] a.g.e. 10899

[492] Tenbih’ul-Havatir, 2/122

[493] Vakıa suresi, 63-67. ayetler

[494] el-Hisal, 323/9

[495] el-Bihar, 103/64/4, bak. Tüm hadis

[496] el-Kafi, 5/261/6

[497] a.g.e. s. 260/5

[498] a.g.e. s. 261/7

[499] el-Bihar, 103/66/16

[500] Kurb’ul-İsnad, 115/404

[501] Mustedrek’ul-Vesail, 13/460/15893

[502] a.g.e. 13/460/15892

[503] el-Kafi, 5/260/2

[504] a.g.e. h. 1

[505] Mustedrek’ul-Vesail, 13/461/15898

[506] Vesail’uş-Şia, 12/25/3

[507] Tevbe suresi, 103. ayet

[508] Emali’et-Tusi, 522/1157

[509] a.g.e. s. 693/1474

[510] Bakara suresi, 110. ayet

[511] el-Bihar, 96/12/17

[512] Mişkat’ul-Envar, 46

[513] Vesail’uş-Şia, 6/3/1

[514] el-Fakih, 2/8/1580

[515] İlel’uş-Şerayi, 369/2, bak. Vesail’uş-Şia, 6/3/2, 3

[516] İlel’uş-Şerayi’, 369/1

[517] el-Bihar, 96/28/57

[518] İlel’uş-Şerayi’, 368/1

[519] el-Fakih, 2/7/1579

[520] el-Bihar, 96/23/54

[521] a.g.e. 78/183/8

[522] Nehc’ul-Belağa, 252. hikmet

[523] el-Bihar, 96/23/56

[524] a.g.e. 78/381/1

[525] el-Kafi, 3/498/6

[526] Vesail’uş-Şia, 6/256/5

[527] el-Bihar, 69/393/73

[528] a.g.e. 96/28/57

[529] el-Kafi, 2/374/2

[530] el-Bihar, 73/373/8

[531] a.g.e. 78/60/138

[532] a.g.e. 96/21/50

[533] a.g.e. h. 48

[534] a.g.e. s. 12/15

[535] Fussilet suresi, 7. ayet

[536] el-Bihar, 96/29/57

[537] el-Hisal, 451/56

[538] el-Bihar, 77/58/3

[539] Sevab’ul-A’mal, 281/7

[540] el-Bihar, 96/8/3

[541] a.g.e. s. 15/29

[542] a.g.e. s. 21/49

[543] Nehc’ul-Belağa, 199. hutbe

[544] Mearic suresi, 24-25. ayetler

[545] el-Kafi, 3/498/8

[546] el-Kafi, 3/501/14

[547] Tevbe suresi, 60. ayet

[548] el-Kafi, 3/501/16

[549] Vesail’uş-Şia, 6/146/8

[550] el-Kafi, 3/500/13

[551] Gurer’ul-Hikem, 5448

[552] a.g.e. 5449

[553] a.g.e. 5450

[554] Nehc’ul-Belağa, 211. hikmet

[555] Gurer’ul-Hikem, 5453

[556] a.g.e. 5454

[557] a.g.e. 5455

[558] a.g.e.5457

[559] a.g.e. 5458

[560] el-Bihar, 78/247/77

[561] Gurer’ul-Hikem, 7301

[562] el-Bihar, 74/223/7

[563] a.g.e. 78/268/182

[564] a.g.e. 96/7/1

[565] a.g.e. 78/99/1

[566] a.g.e. 81/181/28

[567] a.g.e. 78/268/182

[568] Gurer’ul-Hikem, 5452

[569] el-Fakih, 2/183/2085

[570] Vesail’uş-Şia, 6/220/4

[571] Bakara suresi, 151. ayet

[572] Cuma suresi, 2. ayet ve bak. Al-i İmran suresi, 164. ayet

[573] Şems suresi, 9. ayet

[574] Naziat suresi, 18. ayet

[575] Fatır suresi, 18. ayet

[576] A’la suresi, 14. ayet

[577] Nur’us-Sakaleyn, 5/586/8

[578] Tenbih’ul-Havatir, 2/119

[579] Durr’ul-Mensur, 8/484

[580] a.g.e. s. 485

[581] Al-i İmran suresi, 77. ayet

[582] Nur’us-Sakaleyn, 1/356/200

[583] a.g.e. s. 357/205

[584] a.g.e. h. 207

[585] a.g.e. s. 356/201

[586] Tenbih’ul-Havatir, 2/121

[587] el-Bihar, 75/211/6

[588] Tuhef’ul-Ukul, 356

[589] el-Bihar, 78/80/66

[590] Gurer’ul-Hikem, 3252

[591] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/54/204

[592] Gurer’ul-Hikem, 8028

[593] el-Bihar, 77/213/1

[594] Gurer’ul-Hikem, 2093

[595] a.g.e. 7890

[596] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/53/204

[597] Gurer’ul-Hikem, 9054

[598] Tuhef’ul-Ukul, 85

[599] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/177/5

[600] İsra suresi, 32. ayet

[601] el-Bihar, 79/19/5

[602] a.g.e. s. 20/9

[603] a.g.e. s. 26/28

[604] Nehc’ul-Belağa, 305. hikmet

[605] el-Bihar, 76/366/30

[606] a.g.e. 79/19/6

[607] Sevab’ul-A’mal, 312/5

[608] el-Bihar, 79/26/27

[609] a.g.e. 76/366/30

[610] a.g.e. 79/24/19

[611] a.g.e. 103/368/2

[612] Nehc’ul-Belağa, 252. hikmet

[613] el-Bihar, 79/22/15

[614] a.g.e. s. 23/18

[615] a.g.e. h. 18

[616] a.g.e. s. 19/4

[617] el-Kafi, 2/374/2

[618] el-Bihar, 79/27/31

[619] et-Tehzib, 3/148/318

[620] Kenz’ul-Ummal, 13026 bak. Tüm söze

[621] Tenbih’ul-Havatir, 1/28

[622] a.g.e. s. 62

[623] Nur suresi, 2. ayet

[624] el-Bihar, 79/33/2

[625] a.g.e. h.

[626] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/97/1

[627] el-Kafi, 7/189/1

[628] a.g.e. h. 4

[629] Fatır suresi, 18. ayet

[630] Zumer suresi, 7. ayet

[631] İsra suresi, 15. ayet

[632] En’am suresi, 164. ayet

[633] Necm suresi, 36-38

[634] Kenz’ul-Ummal, 13091

[635] el-Bihar, 75/279/2

[636] a.g.e. 79/19/3

[637] a.g.e. s. 18/1

[638] el-Hisal, 217/40

[639] el-Bihar, 79/115/9

[640] a.g.e. s. 114/1

[641] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/11/24

[642] el-Bihar, 79/24/22

[643] Sevab’ul-A’mal, 265/12

[644] el-Bihar, 79/27/32

[645] Emali’es-Seduk, 238/6

[646] Gurer’ul-Hikem, 2021

[647] Mustedrek’ul-Vesail, 12/51/13488

[648] el-Bihar, 70/322

[649] Gurer’ul-Hikem, 1713

[650] a.g.e. 550

[651] Nehc’ul-Belağa, 4. hikmet

[652] el-Bihar, 73/49/20

[653] a.g.e. 73/52/24

[654] a.g.e. 77/96/1

[655] Mustedrek’ul-Vesail, 12/50/13488

[656] Tuhef’ul-Ukul, 30

[657] el-Bihar, 77/94/1

[658] a.g.e. 13/349/37

[659] Emali’et-Tusi, 181/303

[660] el-Bihar, 40/330/13

[661] Gurer’ul-Hikem, 487

[662] a.g.e. 412

[663] a.g.e. 516

[664] a.g.e. 6098

[665] el-Kafi, 2/128/3

[666] Al-i İmran suresi, 153. ayet

[667] Hadid suresi, 23. ayet

[668] el-Bihar, 78/70/27

[669] a.g.e. 70/317/23

[670] Sahifet’us-Seccadiye, 91, 21. dua

[671] el-Bihar, 10/120/1

[672] Tenbih’ul-Havatir, 2/114

[673] Tuhef’ul-Ukul, 58

[674] el-Bihar, 77/172/8/

[675] a.g.e. 70/310/4

[676] Kenz’ul-Ummal, 6059

[677] elBihar, 70/310/2

[678] Gurer’ul-Hikem, 1259

[679] a.g.e. 1844

[680] a.g.e. 3086

[681] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 6/230

[682] Tuhef’ul-Ukul, 225

[683] el-Bihar, 70/315/20

[684] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/52/199

[685] Tuhef’ul-Ukul, 272

[686] Bihar, 78/37/3

[687] a.g.e. 77/20/4

[688] El-İrsad, 1/298

[689] Bihar, 78/349/6

[690] a.g.e. 70/315/20

[691] Tenbih’ul-Havatir, 2/213

[692] Bihar, 78/8/64

[693] a.g.e. 70/320/36

[694] Nehc’ul-Belağa, 113. hutbe

[695] A’lam’ud-Din, 304

[696] Gurer’ul-Hikem, 1120

[697] a.g.e. 2922

[698] a.g.e. 3099

[699] Mustedrek’ul-Vesail, 12/47/13481

[700] Emali’es-Seduk, 531/2

[701] Gurer’ul-Hikem, 5488

[702] a.g.e. 6987

[703] Tuhef’ul-Ukul, 76

[704] Bihar, 73/64/31

[705] Gurer’ul-Hikem, 8604

[706] a.g.e. 3209

[707] Bihar, 78/159/19

[708] a.g.e. s. 301/1

[709] a.g.e. 377/3

[710] Gurer’ul-Hikem, 2832

[711] a.g.e. 10195

[712] Bihar, 78/320/9

[713] a.g.e. 77/22/6

[714] Gurer’ul-Hikem, 6987

[715] a.g.e. 7000

[716] A’lam’ud-Din, 340

[717] Bihar, 78/136/11

[718] a.g.e. 70/311/10

[719] a.g.e. 77/80/3

[720] a.g.e. s. 163/187

[721] Hilyet’ul-Evliya, 8/135

[722] Bihar, 77/80

[723] a.g.e. 78/63/155

[724] a.g.e. 102/104/2

[725] a.g.e. 73/122/110

[726] a.g.e. 70/56/28

[727] Kenz’ul-Ummal, 1696 ve bak. 1697, 1699, 1221

[728] Tenbih’ul-Havatir, 1/156

[729] Bihar, 70/317/23

[730] Gurer’ul-Hikem, 749-750

[731] a.g.e. 1835

[732] Nehc’ul-Belağa, 391. hikmet

[733] Gurer’ul-Hikem, 2275

[734] a.g.e. 3846

[735] a.g.e. 8816

[736] Bihar, 70/239/7

[737] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 6/231

[738] Bihar, 73/49/20

[739] a.g.e. 77/94/1

[740] Tuhef’ul-Ukul, 281

[741] Nehc’ul-Belağa, 31. hikmet

[742] Gurer’ul-Hikem, 1316

[743] a.g.e. 328-329

[744] Bihar, 77/212/1

[745] Gurer’ul-Hikem, 9734

[746] Bihar, 77/378/1

[747] Nehc’ul-Belağa, 31. mektup

[748] a.g.e. 371. hikmet

[749] Kenz’ul-Ummal, 6060

[750] Tuhef’ul-Ukul, 358

[751] A’lam’ud-Din, 343

[752] Emali’es-Seduk, 27/4

[753] Nehc’ul-Belağa, 113. hikmet

[754] Bihar, 78/139/22

[755] a.g.e. s. 308/1

[756] a.g.e. 77/80/1

[757] a.g.e. s. 206/1

[758] Gurer’ul-Hikem, 8480-8481

[759] el-Kafi, 2/129/6

[760] Yusuf suresi, 20. ayet

[761] Gurer’ul-Hikem, 10168

[762] a.g.e. 10984

[763] Nehc’ul-Belağa, 109. hutbe

[764] Muheccet’ul-Beyza, 7/347

[765] Bihar, 78/68/16

[766] Nehc’ul-Belağa, 28. hikmet

[767] Emali’es-Seduk, 401/2

[768] Bihar, 73/56/28

[769] Gurer’ul-Hikem, 4078-4079

[770] Nur suresi, 32. ayet

[771] Rum suresi, 21. ayet

[772] Ra’d suresi, 38. ayet

[773] Mekarim’ul-Ahlak, 1/449/1541

[774] Bihar, 103/220/18

[775] a.g.e. s. 222/40

[776] el-Muheccet’ul-Beyza, 3/53

[777] a.g.e. s. 54

[778] Kenz’ul-Ummal, 44407

[779] Bihar, 103/220/23

[780] a.g.e. 10/93/1

[781] Muheccet’ul-Beyza, 3/53

[782] Kenz’ul-Ummal, 44441

[783] Bihar, 103/221/34

[784] Kenz’ul-Ummal, 44403

[785] Bihar, 103/220/22

[786] Muheccet’ul-Beyza, 3/54

[787] Kurb’ul-İsnad, 20/67

[788] Bihar, 103/219/15

[789] a.g.e. s. 221/25

[790] Nur suresi, 32. ayet

[791] Bihar, 103/217/1

[792] a.g.e. s. 222/38

[793] Kenz’ul-Ummal, 44460

[794] a.g.e. 44443

[795] Nur’us-Sakaleyn, 3/597/141

[796] a.g.e. 5/699/3

[797] Bihar, 103/219/13

[798] a.g.e. s. 221/27

[799] a.g.e. s. 220/19

[800] a.g.e. h. 21

[801] Kenz’ul-Ummal, 44449

[802] a.g.e. 44448

[803] el-Kafi, 5/331/2

[804] Bihar, 77/192/11

[805] el-Hisal, 141/162

[806] Bihar, 103/222/41

[807] a.g.e. 16/223/22

[808] a.g.e. 76/362/30

[809] a.g.e. 103/235/19

[810] Vesail’uş-Şia, 14/21/2

[811] Sunen-uİbn-i Mace, 1859

[812] Kenz’ul-Ummal, 44588

[813] a.g.e. 44590

[814] a.g.e. 44602

[815] Bihar, 103/372/3

[816] a.g.e. h. 7

[817] Mekarim’ul-Ahlak, 1/446/1534

[818] Nisa suresi, 4. ayet

[819] Nur’us-Sakaleyn, 1/440/42

[820] a.g.e. h. 43

[821] Mean’il-Ahbar, 152/1

[822] Bihar, 103/237/25

[823] Kenz’ul-Ummal, 44707

[824] a.g.e. 44721

[825] a.g.e. 44731

[826] Mean’il-Ahbar, 144/1

[827] Kenz’ul-Ummal, 44559

[828] a.g.e. 44556

[829] a.g.e. 44557

[830] a.g.e. 44594

[831] Kenz’ul-Ummal, 313

[832] Mekarim’ul-Ahlak, 1/452/1546

[833] Bihar, 79/142/55

[834] a.g.e. 103/371/2

[835] a.g.e. s. 377/8

[836] Mekarim’ul-Ahlak, 1/443/1525

[837] Bihar, 103/232/10

[838] a.g.e. s. 237/35

[839] a.g.e. s. 231/6

[840] Tuhef’ul-Ukul, 317

[841] Bihar, 103/234/15

[842] Kenz’ul-Ummal, 44771

[843] Bihar, 103/256/1

[844] a.g.e. s. 246/24

[845] el-Kafi, 5/508/6

[846] Sunen-uEbi Davud, 2140

[847] Bihar, 78/237/70

[848] a.g.e. 103/253/58

[849] a.g.e. s. 254/60

[850] a.g.e. 74/5/1

[851] Tuhef’ul-Ukul, 322

[852] el-Kafi, 5/569/59

[853] a.g.e. s. 510/1

[854] a.g.e. s. 567/50

[855] Bihar, 78/237/70

[856] a.g.e. 103/251/49

[857] el-Kafi, 5/507/4

[858] El-İrsad’ul-Kulup, 175

[859] Kenz’ul-Ummal, 44435

[860] Bihar, 104/132/1

[861] a.g.e. 79/268/5

[862] el-Hisal, 88/21

[863] Tenbih’ul-Havatir, 2/122

[864] Muheccet’ul-Beyza, 3/70

[865] Bihar, 103/253/55

[866] Vesail’uş-Şia, 14/116/1

[867] Sevab’ul-A’mal, 338/1

[868] Cami’ul-Ahbar, 447/1259

[869] Bihar, 77/229/2

[870] Sevab’ul-A’mmal, 339/1

[871] Bihar, 103/247/30

[872] Kenz’ul-Ummal, 44410

[873] a.g.e. 44451

[874] el-Kafi, 5/327/4

[875] Bihar, 103/222/37

[876] a.g.e. s. 238/39

[877] a.g.e. s. 217/2

[878] el-Kafi, 5/515/4

[879] el-Kafi, 5/515/2

[880] El-İrsad’ul-Kulub, 175

[881] Bihar, 103/240/52

[882] a.g.e.h. 53

[883] El-Fakih, 3/390/4370

[884] el-Kafi, 5/326/3

[885] Bihar, 103/224/4

[886] a.g.e. s. 228/27

[887] el-Kafi, 5/518/10

[888] Bihar, 78/136/13

[889] a.g.e. 77/157/135

[890] a.g.e. 104/69/2

[891] Nisa suresi, 3. ayet

[892] Bihar, 10/202/6

[893] Sevab’ul-A’mal, 333/1

[894] Kenz’ul-Ummal, 44820

[895] el-Kafi, 5/566/42

[896] Nur’us-Sakaleyn, 1/433/10

[897] Bihar, 103/279/2

[898] Kenz’ul-Ummal, 44617

[899] a.g.e. 44625

[900] a.g.e. 44628

[901] a.g.e. 44536

[902] a.g.e. 44531

[903] a.g.e. 44532

[904] Gurer’ul-Hikem, 5491

[905] a.g.e. 5492-5493

[906] Bihar, 77/192/11

[907] a.g.e. 74/345/4

[908] a.g.e. 74/345/6

[909] el-Kafi, 2/188/7

[910] a.g.e. s. 175/1

[911] Bihar, 74/347/8

[912] a.g.e. s. 348/10

[913] Kenz’ul-Ummal, 24665

[914] el-Kafi, 2/186/2

[915] Bihar, 77/208/1

[916] a.g.e. 2/144/6

[917] a.g.e. 74/353/26

[918] el-Kafi, 2/179/16

[919] Bihar, 74/355/36

[920] a.g.e. 78/202/33

[921] a.g.e. 74/355/36

[922] Gurer’ul-Hikem, 3139

[923] Bihar, 77/237/1

[924] Gurer’ul-Hikem, 8004

[925] a.g.e. 4087

[926] Bihar, 100/142/18

[927] a.g.e. s. 182/4

[928] Kurb’ul-İsnad, 65/205

[929] İlel’uş-Şerayi’, 460/5

[930] Bihar, 100/116/1

[931] Kamil’uz-Ziyarat, 336

[932] Bihar, 100/124/34

[933] Kamil’uz-Ziyarat, 38

[934] Bihar, 100/258/3

[935] a.g.e. s. 262/14

[936] a.g.e. s. 259/7

[937] Keşf-Gumme, 2/98

[938] Mean’il-Ahbar, 267/1

[939] Bihar, 100/141/14

[940] Kurb’ul-İsnad, 139/492

[941] Bihar, 100/257/1

[942] a.g.e. 101/4/14

[943] a.g.e. s. 13/5

[944] a.g.e. s. 37/50

[945] Emali’et-Tusi, 55/74

[946] Bihar, 101/51/1

[947] Sevab’ul-A’mal, 114/21

[948] Bihar, 101/141/6

[949] Bihar, 101/142/11

[950] a.g.e. 100/145/34

[951] el-Kafi, 4/579/1

[952] Bihar, 102/1/3

[953] a.g.e. s. 2/4

[954] a.g.e. s. 31/1

[955] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/259/ 17

[956] a.g.e. s. 256/6

[957] a.g.e. s. 258/16

[958] a.g.e. 2/260/23

[959] a.g.e. s. 255/2

[960] el-Kafi, 4/583/3

[961] Bihar, 102/59/1

[962] a.g.e. s. 265/3

[963] a.g.e. s. 267/5

[964] Sevab’ul-A’mal, 124/1

[965] Bihar, 74/311/65

[966] Bihar, 74/354/29

[967] el-Hisal, 618/10

[968] Bihar, 102/296/6

[969] a.g.e. 78/71/35

[970] Nehc’ul-Belağa, 130. hikmet

[971] Mişkat’ul-Envar, 200

[972] Bihar, 93/203/41

[973] A’raf suresi, 31. ayet

[974] A’raf suresi, 32. ayet

[975] Bihar, 79/307/23

[976] el-Hisal, 268/3

[977] Bihar, 79/298/3

[978] a.g.e. s. 300/7

[979] El-Fakih, 1/123/283

[980] Nehc’us-Saade, 1/448

[981] Bihar, 46/324/1

[982] Kenz’ul-Ummal, 17357

[983] a.g.e. 17358

[984] a.g.e. 17365

[985] Hucurat suresi, 7. ayet

[986] Sahifet’us-Seccadiye, 83, 20. dua

[987] Gurer’ul-Hikem, 1745

[988] a.g.e. 5503

[989] a.g.e. 5466

[990] a.g.e. 5504

[991] a.g.e. 5471

[992] a.g.e. 5502

[993] Bihar, 71/391/51

[994] Gurer’ul-Hikem, 5461

[995] a.g.e. 5469

[996] a.g.e. 5462

[997] a.g.e. 5463

[998] a.g.e. 5465

[999] a.g.e. 5467

[1000] a.g.e. 5470

[1001] Bihar, 13/49/18

[1002] a.g.e. 77/131/41

[1003] a.g.e. 78/80/65

[1004] Gurer’ul-Hikem, 3470

[1005] Bihar, 71/337/2

[1006] Gurer’ul-Hikem, 9489

[1007] Bihar, 70/313/17

[1008] Tenbih’ul-Havatir, 2/229

[1009] Mustedrek’ul-Vesail, 12/44/13472

[1010] Neml suresi, 4. ayet

[1011] Fatır suresi, 8. ayet

[1012] Yunus suresi, 12. ayet

[1013] Ankebut suresi, 38. ayet

[1014] Nahl suresi, 63. ayet

[1015] Enfal suresi, 48. ayet

[1016] Nehc’ul-Belağa, 7. hutbe

[1017] a.g.e. 64. hutbe

[1018] A’raf suresi, 6. ayet

[1019] Saffat suresi, 24. ayet

[1020] Hicr suresi, 92-93. ayetler

[1021] Kenz’ul-Ummal, 12911

[1022] Emali’el-Mufid, 261/3

[1023] Nehc’ul-Belağa, 167. hutbe

[1024] el-Kafi, 2/606/9

[1025] et-Tehzib, 3/146/317

[1026] Sahih-i Muslim, 1829

[1027] Kenz’ul-Ummal, 14636

[1028] Gurer’ul-Hikem, 7254

[1029] İsra suresi, 36. ayet

[1030] Mişkat’ul-Envar, 255

[1031] El-Fakih, 1/80/177

[1032] Nahl suresi, 43. ayet

[1033] Enbiya suresi, 7. ayet

[1034] Gurer’ul-Hikem, 1426

[1035] Kenz’ul-Ummal, 28662

[1036] Tuhef’ul-Ukul, 41

[1037] Gurer’ul-Hikem, 5595

[1038] Bihar, 78/161/21

[1039] Kenz’ul-Ummal, 29260

[1040] a.g.e. 29262

[1041] Tuhef’ul-Ukul, 56

[1042] Gurer’ul-Hikem, 7933-674

[1043] a.g.e. 4147

[1044] Nehc’ul-Belağa, 320. hikmet

[1045] Kenz’ul-Ummal, 4740

[1046] Nehc’ul-Belağa, 343. hikmet

[1047] Maide suresi, 101. ayet

[1048] Bakara suresi, 108. ayet

[1049] Hud suresi, 46-47. ayetler

[1050] Kenz’ul-Ummal, 916

[1051] Emali’et-Tusi, 511/1116

[1052] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 18/267

[1053] Nur’us-Sakaleyn, 1/89/243

[1054] Durr’ul-Mensur, 1/189

[1055] Nur’us-Sakaleyn, 1/682/406

[1056] Nehc’ul-Belağa, 189. hutbe

[1057] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 13/106

[1058] Bihar, 10/117/1

[1059] a.g.e. s. 118/1

[1060] el-El-İrsad, 1/330

[1061] Nehc’ul-Belağa, 93. hutbe

[1062] Bihar, 10/126/6

[1063] el-Mehasin, 1/328/664

[1064] Nehc’ul-Belağa, 85. hikmet

[1065] Gurer’ul-Hikem, 6758

[1066] Bihar, 2/117/15

[1067] a.g.e. s. 123/50

[1068] Mekarim’ul-Ahlak, 2/364/2661

[1069] Bihar, 2/119/25

[1070] el-Kafi, 1/42/6

[1071] a.g.e. h. 5

[1072] Bakara suresi, 273. ayet

[1073] el-El-Fakih, 4/375/5762

[1074] Gurer’ul-Hikem, 2110

[1075] Bihar, 96/158/37

[1076] Tuhef’ul-Ukul, 279

[1077] Gurer’ul-Hikem, 2129

[1078] a.g.e. 1801

[1079] Nehc’ul-Belağa, 396. hikmet

[1080] Bihar, 78/28/95

[1081] Vesail’uş-Şia, 6/309/15

[1082] Tenbih’ul-Havatir, 1/9

[1083] Bihar, 77/59/3

[1084] Gurer’ul-Hikem, 10425

[1085] İlel’uş-Şerayi’, 34/2

[1086] Gurer’ul-Hikem, 7993

[1087] Bihar, 77/87/3

[1088] Keşf’ul-Gumme, 2/247

[1089] Emali’et-Tusi, 508/1110

[1090] Bihar, 96/157/34

[1091] Bihar, 96/158/37, bak. Vesail’uş-Şia, 6/306, 32. bölüm

[1092] Kenz’ul-Ummal, 17142

[1093] Kenz’ul-Ummal, 16730

[1094] Cami’ul-Ahbar, 379/1063

[1095] a.g.e. h. 1061

[1096] Bihar, 96/154/22

[1097] a.g.e. s. 157/25

[1098] Gurer’ul-Hikem, 1019

[1099] el-Kafi, 4/21/7

[1100] a.g.e. s. 22/8

[1101] Bihar, 96/156/29

[1102] a.g.e. s. 152/16

[1103] el-Hisal, 135/148

[1104] Tuhef’ul-Ukul, 414

[1105] Bihar, 78/378/4

[1106] a.g.e. 96/156/29

[1107] a.g.e. s. 29

[1108] a.g.e. s. 158/37

[1109] Sevab’ul-A’mal, 325/1

[1110] Bihar, 96/155/25

[1111] a.g.e. s. 26

[1112] a.g.e. s. 158/37

[1113] Tefsir-ul Ayyaşi, 1/178/67

[1114] Sevab’ul-A’mal, 325/1

[1115] Kenz’ul-Ummal, 16693

[1116] el-Kafi, 2/138/2

[1117] Mişkat’ul-Envar, 184

[1118] Bihar, 96/158/37

[1119] Bihar, 96/160/38

[1120] a.g.e. s. 159/38

[1121] Nehc’ul-Belağa, 346. hikmet

[1122] a.g.e. 66. hikmet

[1123] a.g.e. 96/160/38

[1124] Gurer’ul-Hikem, 10744

[1125] A’lam’ud-Din, 304

[1126] Gurer’ul-Hikem, 4051

[1127] Tuhef’ul-Ukul, 321

[1128] Gurer’ul-Hikem, 7094

[1129] A’lam’ud-Din, 303

[1130] Keşf’ul-Gumme, 3/140

[1131] Derret’ul-Bahire, 39

[1132] Gurer’ul-Hikem, 8538

[1133] Durret’ul-Bahire, 37

[1134] Bihar, 2/63/15

[1135] Zuha suresi, 10. ayet

[1136] Tuhef’ul-Ukul, 172

[1137] Cami’ul-Ahbar, 385/1074

[1138] Mişkat’ul-Envar, 230

[1139] Tuhef’ul-Ukul, 300

[1140] Keşf’ul-Gumme, 2/244

[1141] Emali’et-Tusi, 299/589

[1142] el-İhtisas, 250

[1143] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/179/2

[1144] Mekarim’ul-ahlak, 1/61/55

[1145] el-Kafi, 4/15/5

[1146] Bihar, 96/158/37

[1147] a.g.e. s. 170/2

[1148] a.g.e. s. 159/37

[1149] Kasas’ul-Enbiya, 126/127

[1150] Cami’ul-Ahbar, 378/1059

[1151] Emali’et-Tusi, 679/1445

[1152] İddet’ud-Dai, 91

[1153] a.g.e.

[1154] Vesail’eş-Şia, 11/49/1

[1155] Tuhef’ul-Ukul, 365

[1156] Bihar, 96/157/33

[1157] Nevadir’ur-Ravendi, 3

[1158] El-Fakih, 2/68/1743

[1159] Bihar, 96/180/21

[1160] a.g.e. 78/158/10

[1161] Nehc’ul-Belağa, 67. hikmet

[1162] el-Hisal, 133/144

[1163] Bihar, 78/9/64

[1164] Gurer’ul-Hikem, 3496

[1165] Tuhef’ul-Ukul, 492

[1166] el-Hisal, 570/1

[1167] Vesail’uş-Şia, 6/309/16

[1168] Kehf suresi, 84-93. ayetler

[1169] el-Kafi, 1/183/7

[1170] Metalib'us-Suul, 48

[1171] Gurer’ul-Hikem, 7281

[1172] a.g.e. 5510

[1173] a.g.e. 5511

[1174] a.g.e. 5512

[1175] a.g.e. 5513

[1176] a.g.e. 5514

[1177] a.g.e. 5515

[1178] a.g.e. 5516

[1179] a.g.e. 5517

[1180] a.g.e. 5518

[1181] a.g.e. 5519

[1182] a.g.e. 5520

[1183] a.g.e. 5521

[1184] a.g.e. 5522

[1185] a.g.e. 5523

[1186] a.g.e. 5524

[1187] a.g.e. 5525

[1188] a.g.e. 5526

[1189] a.g.e. 5527

[1190] a.g.e. 5528

[1191] a.g.e. 5529

[1192] a.g.e. 5530

[1193] a.g.e. 5531

[1194] a.g.e. 5533

[1195] a.g.e. 5532

[1196] a.g.e. 5534

[1197] a.g.e. 5535

[1198] a.g.e. 5536

[1199] a.g.e. 5537

[1200] a.g.e. 5538

[1201] a.g.e. 5541

[1202] a.g.e. 5539

[1203] a.g.e. 5540

[1204] a.g.e. 5542

[1205] a.g.e. 5543

[1206] a.g.e. 5544

[1207] a.g.e. 5545

[1208] a.g.e. 5546

[1209] a.g.e. 5547

[1210] a.g.e. 5548

[1211] a.g.e. 5549

[1212] Nehc’ul-Belağa, 192. hutbe

[1213] a.g.e. 31. mektup

[1214] Gurer’ul-Hikem, 1401

[1215] Nehc’ul-Belağa, 176. hutbe

[1216] Kenz’ul-Ummal, 8094

[1217] a.g.e. 8093

[1218] Bihar, 75/148/6

[1219] En’am suresi, 108. ayet

[1220] Nehc’ul-Belağa, 206. hutbe; Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 11/21

[1221] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 3/181, bak. Tüm söze

[1222] Emali’el-Mufid, 118/2

[1223] İlel’uş-Şerayi’, 577/1

[1224] Kenz’ul-Ummal, 8109

[1225] a.g.e. 2120

[1226] a.g.e. 8141

[1227] Nur’us-Sakeleyn, 5/4/12

[1228] el-Kafi, 2/360/3

[1229] Tuhef’ul-Ukul, 412

[1230] Tenbih’ul-Havatir, 1/111

[1231] el-Kafi, 2/360/4

[1232] Gurer’ul-Hikem, 9602

[1233] A’lam’ud-Din, 305

[1234] Tenbih’ul-Havatir, 1/111

[1235] Bihar, 74/46/6

[1236] Emali’et-Tusi, 365/769

[1237] el-Kafi, 7/259/21

[1238] Nehc’us-Saade, 2/698

[1239] Nehc’ul-Belağa, 57. hutbe; Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 4/54

[1240] Emali’el-Mufid, 120/4

[1241] Kenz’ul-Ummal, 31616

[1242] Nehc’ul-Belağa, 420. hikmet

[1243] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 4/56

[1244] Kenz’ul-Ummal, 8133

[1245] a.g.e. 8134

[1246] Saffat suresi, 159. ayet

[1247] Saffat suresi, 180. ayet

[1248] Durr’ul-Mensur, 1/269

[1249] Mean’il-Ahbar, 10/3

[1250] a.g.e. 9/2

[1251] İsra suresi, 44. ayet

[1252] Ra’d suresi, 13. ayet

[1253] Enbiya suresi, 79. ayet

[1254] Mehasin, 2/462/2597

[1255] Bihar, 60/177/5

[1256] a.g.e. h. 6

[1257] Bihar, 60/179/10

[1258] Nur’us-Sakaleyn, 3/444/119

[1259] a.g.e. s. 445/121

[1260] Dur’ul-Mensur, 1/26

[1261] Kenz’ul-Ummal, 10818

[1262] a.g.e. 10830

[1263] Bihar, 103/189/1

[1264] el-Kafi, 5/49/10

[1265] Hadid suresi, 21. ayet

[1266] Bakara suresi, 148. ayet

[1267] Maide suresi, 48. ayet

[1268] Nehc’ul-Belağa, 28. hutbe; Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 2/91

[1269] Nehc’ul-Belağa, 106. hutbe

[1270] Dur’ul-Mensur, 2/315

[1271] Nehc’ul-Belağa, 16. hutbe

[1272] a.g.e. 188. hutbe

[1273] Bakara suresi, 190. ayet

[1274] Bakara suresi, 195. ayet

[1275] Bakara suresi, 218. ayet

[1276] Al-i İmran suresi, 169. ayet

[1277] Sahih-i Muslim, 1904, bak. Sahih-i Muslim, 3/1512, 42. bölüm

[1278] Nur’us-Sakaleyn, 3/411/197

[1279] a.g.e. 5/311/9

[1280] Bihar, 78/58/128

[1281] Nehc’ul-Belağa, 220. hutbe

[1282] a.g.e. 87. hutbe

[1283] Dehr suresi, 3. ayet

[1284] Yusuf suresi, 108. ayet

[1285] Nehc’ul-Belağa, 157. hutbe

[1286] Gurer’ul-Hikem, 6150

[1287] a.g.e. 6674

[1288] a.g.e. 8749

[1289] a.g.e. 8774

[1290] a.g.e. 9240

[1291] Nehc’ul-Belağa, 30. mektup

[1292] Hac suresi, 77. ayet

[1293] ed-Deavet, Ravendi, 33/70

[1294] Ra’d suresi, 15. ayet

[1295] Rahman suresi, 6. ayet

[1296] Nahl suresi, 48-49. ayet

[1297] A’lak suresi, 19. ayet

[1298] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 2/7/15

[1299] Bihar, 85/131/6

[1300] Gurer’ul-Hikem, 10888

[1301] a.g.e. 2210-2211

[1302] Bihar, 85/139/24

[1303] Misbah’uş-Şeria, 108

[1304] el-Hisal, 616/10

[1305] Sevab’ul-A’mal, 56/1

[1306] İlel’uş-Şerayi’, 340/1

[1307] Emali’et-Tusi, 664/1389

[1308] Bihar, 85/164/12

[1309] a.g.e. s. 137/17

[1310] İlel’uş-Şerayi’, 233/1

[1311] Gerçekten de şehadet ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur, tam bir kulluk ve kölelik içinde diyorum ki, Allah’tan başka ilah yoktur. İman ve sadakatle itiraf ediyorum ki Allah’tan başka ilah yoktur.

[1312] Bihar, 85/166/17

[1313] Feth suresi, 29. ayet

[1314] Bihar, 71/344/4

[1315] İlel’uş-Şerayi’, 223/1

[1316] Bihar, 71/34/4

[1317] İlel’uş-Şerayi’, 341/1

[1318] Bihar, 85/153/14

[1319] Cin suresi, 18. ayet

[1320] Bakara suresi, 125. ayet

[1321] Bihar, 83/373/37

[1322] Emali’es-Seduk, 293/8

[1323] Bihar, 77/121/20

[1324] el-Kafi, 3/368/1

[1325] Bihar, 76/161/1

[1326] a.g.e. h. 2

[1327] a.g.e. 84/244/32

[1328] Bihar, 83/369/30

[1329] Tevbe suresi, 18. ayet

[1330] Mekarim’ul-Ahlak, 2/374/2661

[1331] Bihar, 83/349/2

[1332] Bihar, 76/336/1

[1333] a.g.e. 77/85/3

[1334] Emali’es-Seduk, 342/11

[1335] Bihar, 77/86/3

[1336] a.g.e. 83/348/1

[1337] el-Hisal, 142/163

[1338] Bihar, 83/354/7

[1339] a.g.e. s. 379/47

[1340] el-Hisal, 544/20

[1341] Bihar, 84/257/55

[1342] a.g.e. s. 9/83

[1343] Emali’es-Seduk, 344/1

[1344] Bihar, 83/373/40

[1345] Emali’es-Seduk, 318/16

[1346] Bihar, 84/3/73

[1347] Emali’et-Tusi, 47/57

[1348] Bihar, 100/215/6

[1349] a.g.e. s. 262/14

[1350] a.g.e. 11/58/59

[1351] el-Kafi, 3/495/3

[1352] Bihar, 100/434, 7. bölüm

[1353] Tevbe suresi, 107. ayet

[1354] Mecme’ul-Beyan, 5/110

[1355] Yusuf suresi, 33. ayet

[1356] Gurer’ul-Hikem, 1631

[1357] Nur’us-Sakaleyn, 2/432/97

[1358] a.g.e. s. 425/67

[1359] a.g.e. s. 473/224

[1360] Gurer’ul-Hikem, 1636

[1361] el-Kafi, 2/455/9

[1362] Maide suresi, 42. ayet

[1363] Kenz’ul-Ummal, 4358

[1364] a.g.e. 4357

[1365] el-Kafi, 5/127/2

[1366] Nur’us-Sakaleyn, 1/634/207

[1367] Yunus suresi, 81. ayet

[1368] Bihar, 79/210/2

[1369] Nehc’ul-Belağa, 400. hikmet

[1370] a.g.e. 79. hutbe

[1371] Bihar, 79/214/13

[1372] Mustedrek’ul-Vesail, 18/191/22476

[1373] a.g.e. s. 193/22479

[1374] Tefsir’ul-Mizan, 14/185

[1375] Bihar, 63/21/14

[1376] Durr’ul-Mensur, 1/244

[1377] Bihar, 79/75/2

[1378] a.g.e. s. 76/3

[1379] Nur’us-Sakaleyn, 4/19/61

[1380] Hucurat suresi, 11. ayet

[1381] Muminun suresi, 110. ayet

[1382] Sad suresi, 63. ayet

[1383] Bakara suresi, 14. ayet

[1384] Bihar, 77/102/1

[1385] Kenz’ul-Ummal, 8328

[1386] Nur’us-Sakaleyn, 1/35/22

[1387] Bihar, 75/144/9

[1388] Kenz’ul-Ummal, 15926

[1389] Bihar, 8/171/114

[1390] a.g.e. 71/355/17

[1391] a.g.e. 72/193/9

[1392] Emali’es-Seduk, 223/3

[1393] Bihar, 71/350/3

[1394] Gurer’ul-Hikem, 5602

[1395] a.g.e. 4511

[1396] Kenz’ul-Ummal, 16204

[1397] Gurer’ul-Hikem, 8

[1398] a.g.e. 61

[1399] a.g.e. 777

[1400] a.g.e. 1820

[1401] a.g.e. 2899

[1402] a.g.e. 3219

[1403] Bihar, 78/53/87

[1404] a.g.e. s. 7/59

[1405] Gurer’ul-Hikem, 2145

[1406] a.g.e. 914

[1407] a.g.e. 6404

[1408] a.g.e. 6440

[1409] a.g.e. 306

[1410] a.g.e. 779

[1411] a.g.e. 1600

[1412] a.g.e. 1738

[1413] a.g.e. 6161

[1414] a.g.e. 7106

[1415] a.g.e. 9561

[1416] Bihar, 73/308/37

[1417] el-Kafi, 4/41/13

[1418] Bihar, 71/354/16

[1419] el-İhtisas, 253

[1420] Bihar, 78/228/103

[1421] a.g.e. 73/307/34

[1422] Kenz’ul-Ummal, 16061

[1423] a.g.e. 16212

[1424] Bihar, 71/352/8

[1425] a.g.e. s. 357/22

[1426] İsra suresi, 29. ayet

[1427] Bihar, 69/407/115

[1428] Nehc’ul-Belağa, 33. hikmet

[1429] Bihar, 71/352/9

[1430] a.g.e. s. 353/10

[1431] a.g.e. h. 11

[1432] Mean’il-Ahbar, 256/3

[1433] Bihar, 71/357/21

[1434] a.g.e. s. 355/17

[1435] el-Kafi, 2/231/4

[1436] Bihar, 77/112/2

[1437] Gurer’ul-Hikem, 1928

[1438] Bihar, 77/173/8

[1439] Bihar, 75/68/2

[1440] Nehc’ul-Belağa, 162. hikmet

[1441] a.g.e. 48

[1442] Gurer’ul-Hikem, 5630

[1443] a.g.e. 5616

[1444] Nehc’ul-Belağa, 31. mektup, Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 16/96

[1445] Tuhef’ul-Ukul, 315

[1446] Şerh-i Nehc’ul-Belağa, 6. hikmet; Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 18/97

[1447] Bihar, 75/71/17

[1448] Gurer’ul-Hikem, 7197

[1449] a.g.e. 10676

[1450] a.g.e. 2463

[1451] a.g.e. 3284

[1452] Bihar, 77/235/3

[1453] a.g.e. s. 269/1

[1454] a.g.e. 75/71/13

[1455] Gurer’ul-Hikem, 8941

[1456] Bihar, 75/71/15

[1457] Gurer’ul-Hikem, 2306

[1458] a.g.e. 2305

[1459] Mişkat’ul-Envar, 323

[1460] Gurer’ul-Hikem, 10265

[1461] a.g.e. 10166

[1462] a.g.e. 4662

[1463] Bihar, 75/69/4

[1464] Gurer’ul-Hikem, 5807

[1465] a.g.e. 5963

[1466] a.g.e. 8215

[1467] a.g.e. 5813

[1468] a.g.e. 2186

[1469] a.g.e. 6210

[1470] Tarık suresi, 9. ayet

[1471] Bihar, 72/282/4

[1472] a.g.e. 71/365/10

[1473] Kenz’ul-Ummal, 5275

[1474] Nur’us-Sakaleyn, 5/462/8

[1475] Bihar, 72/290/13

[1476] Kenz’ul-Ummal, 5274

[1477] Gurer’ul-Hikem, 7313

[1478] a.g.e. 8261-8622

[1479] Kenz’ul-Ummal, 43166

[1480] Gurer’ul-Hikem, 8026

[1481] a.g.e. 6227

[1482] a.g.e. 4846

[1483] a.g.e. 5808

[1484] Nehc’ul-Belağa, 26. hikmet; Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 18/137

[1485] Bihar, 73/395/1

[1486] el-Kafi, 2/295/11

[1487] Bihar, 71/366/14

[1488] Tenbih’ul-Havatir, 1/41

[1489] İnsan suresi, 11. ayet

[1490] İnşikak suresi, 9. ayet

[1491] Gurer’ul-Hikem, 2023-2024

[1492] Bihar, 78/12/70

[1493] Tuhef’ul-Ukul, 323

[1494] Gurer’ul-Hikem, 1084

[1495] a.g.e. 4255

[1496] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 15/140

[1497] Gurer’ul-Hikem, 2345

[1498] a.g.e. 5594

[1499] Metalib’us-Suul, 50

[1500] Bihar, 78/7/59

[1501] Nehc’ul-Belağa, 257. hikmet; Şerhi Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 19/99

[1502] Sevab’ul-A’mal, 179/1

[1503] Kenz’ul-Ummal, 6008

[1504] a.g.e. 6009

[1505] Bihar, 74/413/27

[1506] el-Kafi, 2/189/6

[1507] a.g.e. s. 195/10

[1508] a.g.e. s. 188/1

[1509] a.g.e. 2/192/15

[1510] a.g.e. h. 14

[1511] Bihar, 74/313/69

[1512] el-Kafi, 2/200/4

[1513] Bihar, 74/312/69

[1514] a.g.e. 74/233/28

[1515] el-Kafi, 2/199/3

[1516] a.g.e. s. 190/8

[1517] a.g.e. s. 200/5

[1518] Yunus suresi, 83. ayet

[1519] Gafir suresi, 43. ayet

[1520] İsra suresi, 33. ayet

[1521] Maide suresi, 32. ayet

[1522] A’raf suresi, 31. ayet

[1523] Zumer suresi, 53. ayet

[1524] Gurer’ul-Hikem, 10092

[1525] Sahifet’us-Seccadiye, 86, 20. dua

[1526] Bihar, 78/97/2

[1527] Nehc’ul-Belağa, 21. mektup

[1528] Bihar, 72/192/9

[1529] a.g.e. 77/216/1

[1530] Gurer’ul-Hikem, 335

[1531] a.g.e. 2857

[1532] Nehc’ul-Belağa, 194. hutbe

[1533] Furkan suresi, 67. ayet

[1534] Gurer’ul-Hikem, 3406-3407

[1535] Nur’us-Sakaleyn, 4/29/104

[1536] a.g.e. h. 105

[1537] a.g.e. s. 31/109

[1538] Bihar, 72/206/7

[1539] Tuhef’ul-Ukul, 22

[1540] Bihar, 79/317/1

[1541] Nur’us-Sakaleyn, 1/621/158

[1542] Nehc’ul-Belağa, 126. hutbe

[1543] Derret’ul-Bahire, 43

[1544] Bihar, 71/346/10

[1545] Tefsir-i Ayyaşi, 2/288/58

[1546] Bihar, 75/303/7

[1547] Kenz’ul-Ummal, 26248

[1548] el-Kafi, 4/56/10

Kenz’ul-Ummal, 7366[1549]

[1550] Bihar, 77/165/2

[1551] a.g.e. 75/303/6

[1552] a.g.e. 79/317/1

[1553] Gurer’ul-Hikem, 1938

[1554] Maide suresi, 38. ayet

[1555] Uyun-u Ahbar’ir-Rıza (a.s), 1/289/36

[1556] Nur’us-Sakaleyn, 1/627/183

[1557] Kenz’ul-Ummal, 13226

[1558] a.g.e. 13334

[1559] a.g.e. 13335

[1560] a.g.e. 13334

[1561] a.g.e. 13335

[1562] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 19/160; bak, Vesail’uş-Şia, 18/518/, 24. bölüm

[1563] el-Kafi, 7/225/1

[1564] a.g.e. s. 226/7

[1565] a.g.e. h. 6

[1566] Bihar, 79/186/19

[1567] el-Kafi, 7/226/8

[1568] İlel’uş-Şerayi’, 535/1

[1569] Vesail’uş-Şia, 18/510/5

[1570] el-Kafi, 7/230/2

[1571] a.g.e. s. 231/2

[1572] a.g.e. h. 3

[1573] Tehzib’ul-Ahkam, 10/122/489

[1574] Sahih-i Muslim, 1684

[1575] Bihar, 96/12/15

[1576] Nehc’ul-Belağa, 154. hutbe

[1577] Hud suresi, 105-108

[1578] Bihar, 10/184/5

[1579] Gurer’ul-Hikem, 1122

[1580] Nehc’ul-Belağa, 128. hutbe

[1581] a.g.e. 72. hutbe

[1582] Gurer’ul-Hikem, 3906

[1583] el-Hisal, 621/10

[1584] A’lam’ud-Din, 345

[1585] Bihar, 78/203/35

[1586] Gurer’ul-Hikem, 1293

[1587] a.g.e. 1569

[1588] Emali’et-Tusi, 426/953

[1589] Keşf’ul-Gumme, 3/137

[1590] Tuhef’ul-Ukul, 364

[1591] Nehc’ul-Belağa, 83. hutbe

[1592] a.g.e. 23

[1593] Gurer’ul-Hikem, 2479

[1594] a.g.e. 10028

[1595] a.g.e. 4717

[1596] a.g.e. 4323

[1597] a.g.e. 6489

[1598] a.g.e. 7425

[1599] a.g.e. 7887

[1600] a.g.e. 8246-8247

[1601] Bihar, 78/45/51

[1602] Kenz’ul-Ummal, 44216

[1603] Gurer’ul-Hikem, 10848

[1604] a.g.e. 10853

[1605] Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 17/30

[1606] Gurer’ul-Hikem, 5083

[1607] a.g.e. 9296

[1608] Tuhef’ul-Ukul, 55

[1609] Gurer’ul-Hikem, 1644

[1610] Bihar, 78/12/70

[1611] a.g.e. s. 63/146

[1612] Tuhef’ul-Ukul, 42

[1613] İlel’uş-Şerayi’, 580/11

[1614] Bihar, 76/149/3

[1615] a.g.e. 103/5/19

[1616] el-Hisal, 159/207

[1617] Nevadir’ur-Ravendi, 11

[1618] Bihar, 104/98/67

[1619] a.g.e. s. 95/37

[1620] Mekarim’ul-Ahlak, 1/477/1646

[1621] Gurer’ul-Hikem, 9447

[1622] a.g.e. 5147

[1623] a.g.e. 1231

[1624] a.g.e. 5152

[1625] el-Kafi, 3/258/27

[1626] Mean’il-Ahbar, 345/1

[1627] Gurer’ul-Hikem, 6223

[1628] Gurer’ul-Hikem, 5561

[1629] a.g.e. 5624

[1630] a.g.e. 3218

[1631] Bihar, 74/185/2

[1632] Gurer’ul-Hikem, 3396

[1633] Vakat’u Siffin, 108

[1634] Gurer’ul-Hikem, 2990

[1635] a.g.e. 3297

[1636] a.g.e. 3310

[1637] a.g.e. 3719

[1638] a.g.e. 3100

[1639] a.g.e. 9556

[1640] a.g.e. 2869

[1641] a.g.e. 7058

[1642] a.g.e. 7070

[1643] Gurer’ul-Hikem, 4067

[1644] a.g.e. 9361

[1645] El-İrsad, 2/204

[1646] Bihar, 78/210/87

[1647] Tuhef’ul-Ukul, 363

[1648] Bihar, 76/221/3

[1649] Kenz’ul-Ummal, 17469

[1650] a.g.e. 17470

[1651] a.g.e. 17471

[1652] Kehf suresi, 62. ayet

[1653] Bihar, 76/222/7

[1654] Kenz’ul-Ummal, 17521

[1655] Gurer’ul-Hikem, 1625

[1656] Bihar, 76/267/8

[1657] Nehc’ul-Belağa, 31. mektup; Şerh-i Nehc’ul-Belağa-i İbn-i Ebi’l-Hadid, 16/113

[1658] Bihar, 76/277/8

[1659] Bihar, 100/103/5, bak. 76/226 ve s. 227 ve s. 231, s. 232, 29/28

[1660] Mekarim’ul-Ahlak, 1/540/1875

[1661] Bihar, 76/271/28

[1662] Kenz’ul-Ummal, 17550

[1663] a.g.e. 17552

[1664] a.g.e. 17548

[1665] Bihar, 76/267/8

[1666] a.g.e. 76/268/11

[1667] Mekarim’ul-Ahlak, 1/564/1955

[1668] Bihar, 76/273/31

[1669] Mekarim’ul-Ahlak, 1/536/1866

[1670] Bihar, 76/273/31

[1671] a.g.e. s. 275/30

[1672] Kenz’ul-Ummal, 17646

[1673] Bihar, 76/283/2

[1674] a.g.e. 76/266/1

[1675] a.g.e. h. 2

[1676] Mekarim’ul-Ahlak, 1/541/1876

[1677] Emali’el-Mufid, 44/3

[1678] Bihar, 10/108/1

[1679] a.g.e. 76/222/9

[1680] Vesail’uş-Şia, 8/338/1

[1681] el-Mehasin, 2/461/2595

[1682] Bihar, 96/118/16

[1683] Nehc’ul-Belağa, 280. hikmet

[1684] Kenz’ul-Ummal, 44163

[1685] Nehc’ul-Belağa, 77. hikmet

[1686] Tuhef’ul-Ukul, 442

[1687] Bihar, 10/114/1

[1688] a.g.e. 79/251/5

[1689] Gurer’ul-Hikem, 4034

[1690] a.g.e. 5486

[1691] a.g.e. 6569

[1692] İlel’uş-Şerayi’, 527/1

[1693] Gurer’ul-Hikem, 9770

[1694] a.g.e. 9813

[1695] El-Fakih, 3/165/3605

[1696] Gurer’ul-Hikem, 2655

[1697] a.g.e. 313

[1698] a.g.e. 834

[1699] a.g.e. 5135

[1700] a.g.e. 5552

[1701] a.g.e. 144

[1702] Nehc’ul-Belağa, 14. hutbe

[1703] a.g.e. 29. mektup

[1704] Gurer’ul-Hikem, 5645-5647

[1705] Bihar, 78/365/3

[1706] Tenbih’ul-Havatir, 2/231

[1707] Bakara suresi, 130. ayet

[1708] Bihar, 78/104/2

[1709] Tefsir’ul Ayyaşi, 1/220/22

[1710] el-Kafi, 2/322/1

[1711] Tehzib’ul-Ahkam, 9/182/731

[1712] Gurer’ul-Hikem, 3194

[1713] a.g.e. 8260

[1714] Bihar, 71/422/61

[1715] Gurer’ul-Hikem, 9171

[1716] a.g.e. 10817

[1717] Nehc’ul-Belağa, 211. hikmet

[1718] Gurer’ul-Hikem, 4088

[1719] Nehc’ul-Belağa, 224. hikmet

[1720] Bihar, 78/9/64

[1721] a.g.e. 73/301/5

[1722] Gurer’ul-Hikem, 10879

[1723] Bihar, 96/170/1

[1724] a.g.e. s. 172/8

[1725] Kenz’ul-Ummal, 16063

[1726] a.g.e. 16380

[1727] Bihar, 96/172/8

[1728] a.g.e. s. 170/1

[1729] el-Kafi, 2/201/5

[1730] Bihar, 96/173/13

[1731] Kenz’ul-Ummal, 16377

[1732] Bihar, 75/455/24

[1733] Kenz’ul-Ummal, 17518

[1734] Kenz’ul-Ummal, 13139

[1735] Bihar, 79/131/20

[1736] Kenz’ul-Ummal, 13764

[1737] el-Kafi, 6/409/9

[1738] Hicr suresi, 72. ayet

[1739] Bihar, 10/114/1

[1740] Gurer’ul-Hİkem, 10948

[1741] Mekarim’ul-Ahlak, 2/352/266

[1742] Gurer’ul-Hikem, 2555

[1743] a.g.e. 5651

[1744] el-Kafi, 3/371/15

[1745] Nehc’ul-Belağa, 31. hikmet

[1746] a.g.e. 187. hutbe

[1747] a.g.e. 34. hutbe

[1748] a.g.e. 109. hutbe

[1749] a.g.e. 153. hutbe

E-Kitap: http://kitab.nur-az.com/tr - http://gadir.free.fr

Rızıklandıran

“Şüphesiz rızıklandıran ve kuvvet sahibi olan da ancak Allah'tır.”[26]