فى اثبات الفضل لذرية الاسماعيلية و الكشف عن مراتبهم ، لبعض اهل الدعوة الاسماعيلية كما فى فهرسة مجدوع 204 : و فى هامشها نقلا عن ايوانف 211 : انه تاليف محمد بن طاهر بن ابراهيم مولف مجموع التربية المتوفى 7 شوال 584
اى الفرق بين الالفاظ المتقاربة للشيخ تقى الدين ابراهيم بن على بن الحسن بن محمد بن صالح الكفعمى ، صاحب المصباح الذى فرغ منه895 ينقل عنه المولى محمد مومن الجزائرى ، فى مطلع السعدين و توفى كما فى كشف الظنون فى مادة نور حدقة فى905 و نظيره : فروق اللغات للسيد نور الدين كما مر
للشيخ محمد على بن الشيخ ابى طالب الزاهدى الجيلانى الاصفهانى ، المتوفى ببنارس الهند فى 1181 حكاه نجوم السماء عن فهرست كتبه
للشيخ فخر الدين بن محمد بن على بن احمد بن طريح النجفى ، المتوفى1085 . اللمع فى شرح الشرائع فى ستة عشر مجلدا ، للسيد على بن السيد احمد آل كمال الدين الحسينى الحلى ، المتوفى 1322يوجد عند ولده السيد حسين و غير اسمه و سماه الضياء اللامع فذكرته فى128 : 15 .
لابى الفتح عثمان بن الجنى النحوى الموصلى ، المتوفى 392 جمعه من كلام شيخه ابى على الفارسى ، و عليه شروح ، و النسخة فى مكتبة محمد پاشا باسلامبول
لابى البركات العلوى ، عمر بن ابراهيم بن محمد ابن العلوى الزيدى ، المولود فى442 و المتوفى 539 كما فى طبقات السيوطى .
اللمعة للمولى مهدى النراقى ، حكاه لباب الالقاب بهذا العنوان عن خط ولده المولى احمد اسمه اللمعة الالهية
للمولى مهدى بن ابى ذر النراقى المتوفى1209 فى خمسة لمع 1 : الوجود و الماهية 2الافاضة 3 اثبات الواجب و صفاته4 احوال النفس و نشاتها5 النبوة . اوله : بعد تقديس واجب الوجود و تمجيده ... يقول مهدى بن ابى ذر ، هذه لمعة الهية فى الحكمة المتعالية ... و رتبتها على خمسة ابواب ... . نسخه خطه الجيد عند احفاده و طبعت كليشة صفحته الاولى فى مقدمه كتابه نخبة البيان فى1375 . و نسخه منه فى دانشگاه 1374 : بخط زين العابدين بن حاج
لابى نصر الفراهى السيستانى ، ناظم نصاب الصبيان و المذكور فى 817 : 9 و هو نظم جامع الصغير فى الفقه لمحمد بن حسن الشيبانى189 135 فرغ من نظمه فى جمادى الاخرة 617و سماه لمعة البدر و قد شرح المنظومة هذه محمد بن عبد الرحمان الخجندى و سماه ضوء اللمعة . راجع فرهنگ نامههاى عربى بفارسى .121 84 :
اسم لمجموعة رسائل طبعت فى مطبعة مجمع البحرين فى الهند ، خرج منه سبعة اجزاء فى . 1277
المسماة ب خطبة اللمة للمولى محمد على بن احمد القراچهداغى الاونسارى ، المحشى ل القوانين فرغ منه فى 1286 و كان حيا الى 1306 و قد طبع بايران فى 1297 و صدر الكتاب بشطر واف من مناقبها و فضائلها و احوالها و ما يتعلق بها من ذكر ادعيتها و احرازها و عدد اولادها . و الاونسار بالواو و النون و السين من قرى قراچهداغ
مائة و تسع مسائل ، اولها : هل الحديد طاهر ام لا ؟ . للشيخ عبد الله بن صالح السماهيجى ، المتوفى 1135 كتبها فى جواب مسائل الشيخ اسماعيل الاخ الاعز الامين اوله : الحمد لله الذى امر بالتفقه فى الدين لمن جهل و ارشاد المسترشد لمن سئل ... فرغ منه فى تاسع عشر شهر رمضان فى 1132 فى قصبة اردكان من اعمال فارس ، طلب منه الفتوى لكنه كتبه استدلاليا تكثيرا للفائدة . رايت منه نسخا فى مدرسة البروجردى و غيرها
للشيخ جمال الدين ابى العباس احمد بن الشيخ شمس الدين محمد بن فهد الحلى ، المتوفى841 مرتب على مقدمه فى بيان وجوب النية و حقيقتها ، و ابواب تسعة بعدد ابواب العبادات . اولها باب الطهارة الى آخر الابواب و تاسعها باب الامر بالمعروف . اوله : الحمد لله مبدع الصور و منشى البشر و خالق الشمس و القمر الذى بالجود و الاحسان اشتهر ... . و عليه حاشية للشيخ يحيى بن الحسين البحرانى اليزدى ، الذى كان تلميذ المحقق الكركى و اللمعة يوجد فى مكتبة المولى الخوانسارى بالنجف ، و مكتبة الحاج آغا باصفهان ، و خزانة الشيخ على كشف الغطاء ، و السيد محمد على هبة الدين ، و نسخه عصر المصنف عند السيد مهدى فى كويت و فى الرضوية و نسخه فى دانشگاه2312 : بخط محمد بن رضى الدين تاريخ كتابتها محرم952 . و غيرها
لابن كمونة ، سعد بن منصور بن سعد بن الحسن بن هبة الله بن كمونة ، المتوفى676 ورخه فى كشف الظنون و هو غلط بل توفى 683كما فى الحوادث الجامعة كما ياتى يوجد فى الخزانة الغروية بخطه ، و ذكر نسبه كما مر ، و فى آخره اتفق تاليفه فى679 هلالية هجرية . اوله : احمد الله حمد مسترشد بنور هدايته مسترحم من جوده و عنايته ... و فى اوله و آخره الصلاة على محمد و عترته و آله الطاهرين ، و ذكر فيه انه كتبه حسب امر العالم الفاضل المتقن البارع شمس الدين محمد المومن القزوينى ، حين اراد العود من بغداد ، حتى يصحبه معه برسم خزانة الصاحب العالم العادل المصنف العامل ، شمس الدين محمد بن الصاحب بهاء الدين محمد الجوينى صاحب الديوان ، و كتبه مشتملا على نكت لطيفة فى العلم و العمل ينتفع بها جماعة الطلاب ملهمات الحكم و الاداب ، فى جملتين كل جملة على بابين ، و كل باب على خمسة فصول ، الجملة الاولى فى العلم . الباب الاول منه فى اثبات مدبر العالم الواجب وجوده و وحدانيته و بيان جملة من صفات جلالته و عنايته . و فى آخره : و خصوصا على محمد و آله الطاهرين ... و مر الدرة المستخرجة من اللمعة فى الحكمة و يوجد نسخه اخرى من اللمعة فى الخزانة الرضوية
اجازة مبسوطة لسيدنا الحسن صدر الدين ، كتبها لحيدر قلى خان بن نور محمد خان المعروف ب سردار كابلى نزيل كرمانشاه . اوله : الحمد لله الذى اجازنا ان :نحدث بنعمته و ان نروى آثار عدله و حكمته ... تاريخها ليلة السبت 25 ع . 1338 2
للشيخ شمس الدين ابى عبد الله محمد بن الشيخ جمال الدين مكى بن شمس الدين محمد بن حامد العاملى الجزينى المستشهد فى 786 كتبها فى سبعة ايام و هو محبوس لم يكن عنده من الفقه غير المختصر النافع كما ذكره المحدث الحر . اوله : الله احمد استتماما لنعمته و اياه اشكر ... نسخه منه بخط ابراهيم بن الحاج على فى 849صححها و قابلها الشهيد الثانى و كتب بخطه عليه فى 940 فى الرضوية و نسخه تاريخ كتابتها 954 عند فخر الدين النصيرى بطهران و نسخه بخط السيد محمد بن على بن محمد بن امير شاه الموسوى كتبها فى يزد و فرغ منه فى الثلثاء 25 صيام 995 عند السيد محمد الموسوى الجزائرى . طبع مكررا
للسيد طيب بن محمد على الحسينى الجزائرى الموسوى اللكهنوى طبع بالنجف فى .1374
بلسان الاردو طبع كما فى الفهرس الاثنى عشرية اللاهورية و هو للسيد مظهر حسن السهارنپورى .
للشيخ عبد العالى بن المحقق الكركى الشيخ زين الدين على بن عبد العالى . قال فى الرياض : هو فى عدم عينيتها فى الغيبة ، و فيه النقل عن معارج السئول فى تفسير الاحكام . اقول : مر البلغة فى صلاة الجمعة للشيخ حسن بن المحقق الكركى فراجع فانه غير اللمعة هذا ، و كانه كتب كل من الولدين رسالة على خلاف راى والدهما .
للسيد السعيد القاضى نور الله بن شريف المرعشى الحسينى الشهيد فى 1019 اختار حرمتها فى زمن الغيبة . اوله : الحمد لله الذى خص يوم الجمعة بالاحترام ، و فضل صلاتها فى محكم الكلام ، و خاصها لمزيتها بحضور الامام ... مرتب على ثلاثة فصول و خاتمة ، موجودة فى مخزن كتب المولى محمد على الخوانسارى بالنجف ، و فى مجموعة من رسائل القاضى بخط احمد بن الحسين فى1092 عند الشيخ محمد السماوى . رد فيه العينية من الاجماع و غيره .
للسيد حسين بن ضياء الدين ابى تراب الحسن بن السيد ابى جعفر محمد الموسوى الكركى ، المعروف بالامير سيد حسين المجتهد ، ابن بنت المحقق الكركى ، و صاحب دفع المناواة 232 : 8 و غيره ، المتوفى1001 قال فى الرياض : رايت منه نسخا و عندنا منه نسخه ، فرغ من تاليفه فى شهر رمضان966 الفها للشاه طهماسب فى اردبيل فى مقبرة شاه صفى و قال بالوجوب التخييرى بشرط الفقيه الجامع للشرائط ، و تعرض للشهيد الثانى و رد جميع ادلته للوجوب العينى باقبح وجه انتهى ، و قال التجلى فى رسالته : ان اللمعة هذا فى نفى الوجوب العينى ، و كذلك الشيخ عبد النبى القزوينى فى تتميمه انه رآه فى نفى العينية مبسوطة مشبعا للاقوال و الادلة .
نظما ، للشيخ تقى الدين الحسن بن داود الحلى الرجالى ، المولود فى647 ذكره فى رجاله عند ترجمه نفسه .
للشيخ زين الدين ابى محمد على بن محمد بن على بن محمد بن يونس البياضى النباطى ، فرغ منه838 و توفى877 كما ذكر تاريخه فى كشف الحجب و كانه اخذه عن تصريح الشيخ محمد الجبعى جد البهائى
فارسى مرتب على مقدمه و اربعة ابواب . اوله : احسن حمد و سپاس لايق مصوريست كه بدايع صور زيباى دلبران حورى صفتان را بجهت حكمت اطفاء شهوت حيوانى و ابقاء نوع انسانى اختراع كرد ... . رايت منه نسخا منها عند الشيخ عباس القمى بمشهد خراسان مكتوب عليه انه للشيخ عز الدين الاملى ، و فى الرياض ترجم الشيخ عز الدين الاملى و انه شريك الدرس مع الشيخ على الكركى و معاصره الشيخ ابراهيم القطيفى ، و قبره فى توابع بلدة سارى بمازندران ، و فى الرضوية نسخه من اللمعة بخط مظفر بن حيدر بن حاج حسين الطبسى فى923 و قد عربه المولى مير القارى الجيلانى ، و ادرج المعرب فى كتابه زبدة الحقائق الذى الفه فى1000 . و رايت نسخه اخرى منه فى الملك 5445 : بخط محمد شاه القاضى ضمن جنگ مورخة محرم1047 و عليك فهرسها : المقدمة فى فضيلت النكاح . الباب الاول فى بيان العقد الدائم ثلاثة فصول الباب الثانى فى بيان المتعة فصلين الباب الثالث فى احكام النكاح ثلاثة فصول الباب الرابع فى فصلين
فى اسرار الاسماء و الصفات و الحروف و الايات و ما يناسبها من الدعوات و يقاربها من الكلمات ، مرتبا بترتيب الساعات و تعاقب الاوقات ، فى الليالى و الايام لاختلاف الامور و الاحكام ، للشيخ العارف رضى الدين رجب بن محمد بن رجب الحلى ، المعروف ب حافظ البرسى صاحب الالفين و مشارق الانوار من اواخر المائة الثامنة و المقارب لعصر العلامة الحلى
بديعية ميمية نظير بديعية الصفى الحلى ، لمحمد بن عبد الحميد بن عبد القادر حكيمزاده ، المعاصر لابى الفيض المتخلص ب فيضى صاحب التفسير الموسوم ب سواطع240 : 12 بالحروف المهملة و عصر الناظم مقدم على السيد على خان المدنى ، لكنه يظهر منه انه لم يكن عنده و الا لذكره فى انوار الربيع و لعل الناظم من العامة فراجعه . رايت منه نسخه فى خزانة كتب المولى محمد على الخوانسارى بالنجف ، كتابتها1097 و نسخه عند السيد جعفر بحر العلوم ايضا بالنجف
فارسى فى اثبات فضل السجود على التربة الحسينية . للسيد على بن الحاج السيد ابى القاسم الرضوى القمى اللاهورى ، و هو مطبوع و مر له غاية المقصود16 . 23 :
اجازة حسنة جامعة من سيدنا ابى محمد الحسن بن السيد هادى صدر الدين الموسوى الكاظمى 1354 1272ذكرته فى طبقات اعلام الشيعة النقباء 445 : كتبها للشيخ مهدى بن شيخ محمد على ثقة الاسلام بن شيخ محمد باقر بن الشيخ محمد تقى الاصفهانى ، صاحب الحاشية الكبيرة على المعالم تاريخها يوم السبت الثامن عشر من صفر 1329 .
اللمعة الناصرية للسيد محمد ابراهيم النقوى ، الموسوم ب الشمعة ايضا مر فى 233 : 14 . غير اسمها و اهداها الى ناصر الدين شاه القاجار
لابى الحسن على بن الميرزا محمد حسن بن عبد الرسول الحسينى الزنوزى الخوئى ، المتخلص ب فانى ، المذكور فى 803 : 9 رسالة مختصرة فى فلسفة الالهى ملمع بالعربية و الفارسية . اوله : الحمد لله على افضاله و السلام على محمد و آله ، فيقول على ... الخوئى ، هذه قطرة من بحر الحكمة ، سميتها لمعة نورانية و برقة رحمانية ... . يوجد منه نسخه مع عدة رسائل من المولف فى دانشگاه 2982 6 : كلها بخطه تاريخ احد رسائله ع 1265 2
و هو فضل الله بن على الراوندى الحسنى ، المتوفى531 ، للسيد شهاب الدين المعروف ب آقا نجفى المذكور فى 264 : 18طبع بنفقة فخر الدين النصيرى بطهران 1343 ش مع مجموعة نماذج من خطوط العلماء المخزونة فى مكتبة فخر الدين المذكور . و مقالة حول المناجاة الالهية المطبوعة بقلم السيد محمد المشكاة البيرجندى استاذ جامعة طهران .
رسالة فى اصول الفقه ، مختصرة نظير الزبدة البهائية للشيخ فخر الدين بن محمد على بن احمد الطريحى ، النجفى المولد و المسكن ، المتوفى بها فى 1085 . اوله : الحمد لمن جعل للفروع اصولا و لاهل المعقول مداركا و عقولا ... انى مودع فى هذه الاوراق لمعة وافية فى المسائل الاصولية مرتبا على مباحث و اصول و مطالب و فصول ... و قال فى آخره : و الزم ما امرت به من سلوك الاحتياط و التوكل على الله و لا حول و لا قوة الا بالله ... . و فرغ منه عصيرة يوم الاربعاء الخامس من رجب فى1057 و النسخة الثمينة بخط مصنفه و عليها حواشى كثيره منه بخطه ، و عليها تملك الشيخ محيى الدين بن كمال الدين الطريحى ، و الشيخ نعمة الطريحى ، و ابنه الشيخ عبد الحسين نعمة ، رايتها عند الشيخ عبد المولى الطريحى ، و فى آخره فهرس تصانيف المصنف بخطه ، و لكون مباحثه اثنى عشر يعبر عنه ايضا ب الاثنى عشرية كما مر ، نسخه اخرى عليها تملك الشيخ عبد الحسين بن الشيخ نعمة الله بن الشيخ علا فى1264 .
اللمع و النوادر مر فى 18 . 342 :
فى حرمة حلق اللحية بالاردوية ، للسيد سبط الحسن الفتحپورى المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء806 : طبع فى . 1316
فى وقايع حجة الوداع ، و فضل يوم الغدير ، و خطبة النبى ص و خطبة امير المومنين ع و الدعاء فيها و زيارة امير المومنين ع فيها ، و بعض القصائد فى مدحها ، للشيخ صارم الدين محمد الشريف بن الشيخ محمد ابراهيم بن محمد اسماعيل بن محمد ابراهيم بن المولى محمد صادق الاردستانى اليزدى الحائرى فرغ منه فى1304 و طبع بعدها بسنة فى بمبئى على الحجر . اوله : الحمد لله الذى جعلنا من امة محمد ... و فى آخره قصيدتين للمولف فى مدح امير المومنين ع
بلسان الاردو ، للسيد على بن السيد ابى القاسم الرضوى اللاهورى ، طبع بها كما فى الفهارس لكتبه
لابن سينا ، ذكره اركين بعنوان رسالة مستقلة له و القنواتى و المهدوى صرحوا بانه قسم من الطبيعيات لكتابه الشفاء و جاء فى بعض المجاميع مستقلا . اوله : المقالة فى لواحق الطبيعة اعنى الحركة و السكون و الزمان و الخلا . ..
لابى الفتح عمر الخيامى ، المتوفى517 . فى اختلاف المياه و الاهوية فى البلدان ، ذكره حسين شجرة فى زندگانى خيام . 147 :
لملا مير القارى الكوكبى الگيلانى ، الفه باسم الميرزا محمد شفيع وزير الدولة الصفوية بگيلان ، و فرغ منه سابع ذى القعدة1003 و هو فى فصلين : الفصل الاول فى معنى الانشاء و آدابها و طرقها . الفصل الثانى فى حل : بعض المعانى و الالفاظ و الكلمات الغريبة المستفاد منه فى الانشاء . اوله : گرامى گلپن گلشن رعيت پرورى و شمس چمن عدالت گسترى دوحه روضه جهانبانى . شكوفه كشورستانى يوجد منه نسخه فى الملية201 : ف و فى فهرسها انه بخط المولف ، كتبه فى التاريخ المذكور فى لاهيجان فى490 ورق . و نسخه فى دانشگاه2722 : بخط من القرن الحادى عشر ، اوله يخالف نسخه الملية و هو : صحايف شرايف سپاس و تحايف لطايف محامد معالى اساس ، زياده از آنكه ... كما فى فهرسها و مر له زبدة الحقائق12 . 24 :
لابى ريحان البيرونى ، الفه بامر السلطان الغزنوى ، مسعود بن محمود سبكتكين ، حكاه فى معجم الادباء 185 : 17 عن محمد بن محمود النيسابورى ، قال : هو كتاب جليل لا مزيد عليه اقتبس اكثر كلماته من آيات القرآن
لادهم الخلخالى الواعظ ، المتخلص ب عزلتى المذكور فى717 : 9 و هو ترجمه الباب الحادى عشر
للحاج ميرزا عبد الكريم المقدس الارومى ، صاحب طاقة ريحان ذكره الاردوبادى فى مجموعة الحديقة المبهجة
الملقب ب مظهر المصائب مقتل بالاردوية ، مرتب على سبع و ستين مجلسا ، و فهرسها فى اوله ، للمولوى السيد محمد مهدى بن العالم السيد على بن السيد حيدر على الهندى المظفرپورى المتوفى 1346 ، طبع فى . 1329
فى مقتل الحسين ع و احواله من الولادة الى الشهادة ، للسيد محسن بن عبد الكريم بن على بن محمد الامين الحسينى العاملى ، نزيل دمشق ، طبع بمطبعة العرفان و معه اصدق الاخبار و الدر النضيد و المراثى فى 646 ص . و بعدها مكررا .
مسائل متفرقة فى الفقه ، للشيخ جمال الدين ابى العباس احمد بن شمس الدين محمد بن فهد الحلى ، المتوفى841 رتبها بعض تلاميذه اداء لحقوقه على الابواب و جعل لها خطبة . اولها : الحمد لله الذى طهر انبياءه بماء عين عظمته و نزه اوليائه عن التلويث ... و النسخة ناقصة و لعله لم يتم يوجد فى الرضوية و غيرها
للشيخ ابى عبد الله محمد بن مكى الشهيد786 ، كتبه بعض تلاميذ المولى المجلسى اليه ، و انه مما ينبغى ادخاله فى البحار و قال : انه موجود عند المولى بهاء الدين
فى تمام الفقه ، ثلاث مجلدات ، للحاج مولى آقا القزوينى الخوينى ، تلميذ الشيخ راضى و الشيخ الانصارى ، ولد فى 1247 و توفى 1307المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء 170 : يوجد عند ولده الميرزا حسين
للشيخ الفقيه محمود بن جعفر بن باقر الميثمى العراقى مقيم طهران ، و المقبور فى بيته بالنجف المولود فى1240 و المتوفى فى الجمعة آخر ج 1308 1 و مر له القوامع 199 : 17 و اللوامع من تقريرات بحث استاذه الشيخ الانصارى عناوينها لامعة و هو جميع الفقه الا الطهارة و المكاسب ، اكتفاء بما كتبه استاذه فيهما ، يذكر الفروع عن عبارة الشرائع اولا ثم يشرع فى شرحها و هو فى اربع مجلدات ، اولها الصلاة ، و ثانيها الزكاة و الخمس و الصوم و فرغ من المجلد الثانى يوم الاربعاء الثالث و العشرين من ربيع الاخر 1288 و جميعه يقرب من مائة الف بيت ، و الزكاة مع قطعة من الاجارة عند الحاج شيخ على القمى ، و ثلاث مجلدات منه عند الميرزا عبد الرزاق الواعظ الهمدانى ، و بعض مجلداته بخطه عند حفيده الحاج شيخ جمال الدين فى طهران ، و اسمه الاصلى لوامع النكات و كتاب الرهن منه فى كتب السيد محمد باقر الحجة بكربلاء ، و جزء الاول منه فى مكتبة امير المومنين العامة فى النجف
للمولى الحاج محمد مهدى بن ابى ذر النراقى الكاشانى ، المتوفى 1209 ينقل عنه ولده فى العوائد و المستند كثيرا و ينقل عنه فى الجواهر ايضا ، و منها فى مساله لزوم العصر فى تطهير الثياب ، قال فى التكملة : رايت منه مجلد العبادات و هو على نمط الذكرى . اقول : الذى رايته فى كتب الشيخ هادى كشف الغطاء من اوله الى مساله عرق الجنب عن الحرام ، بخط طاها بن محمد تاريخها1258 . اوله : بعد الحمد لشارع الشرائع و الاحكام و واضع قواعد الحل و الحرام . ..
للمولى قطب الدين محمد بن محمد الرازى البويهى ، تلميذ العلامة الحلى ، و شيخ الشهيد الاول ، توفى766 و قد كتبه لغياث الدين الوزير ، فى 728 و هو شرح على قسم المنطق من المطالع . اوله : الحمد لله فياض ذوارف العوارف ... و عليه حواشى كثيره مرت جميعها ، و مطالع الانوار فى المنطق و الحكمة للقاضى سراج الدين محمود بن ابى بكر الارموى ، المتوفى689 مرتب على طرفين ، اولهما فى المنطق و الثانى اربعة اقسام : الامور العامة و الجواهر و الاعراض و الالهى . يوجد منه نسخه تاريخ كتابتها900 عند فخر الدين النصيرى بطهران رقم58 و نسخه بخط حيدر بن حسين على كتابتها909 فى الرضوية و طبع بطهران فى1274 على الحجر و بعدها مكررا
للمحقق المولى جلال الدين محمد بن اسعد الدوانى . المتوفى 907 على الاختلاف329 : 9 يوجد فى خزانة كتب المولى الخوانسارى و السيد محمد رضا بن السيد احمد البهبهانى الحائرى ، مرتب على لامعات ثلاث : فى تهذيب الاخلاق و تدبير المنزل و سياسة المدن ، كتبه باسم نصرة الدين السلطان اوزون حسن بيك بهادر خان آق قويونلو 882 871 الذى كان عنده كتاب فى الاخلاق لبعض القدماء و كان مانوسا به فاخذه و رتبه و ازال تشويشه و سماه لوامع الاشراق و صرح فى آخره باسمه محمد بن اسعد الدوانى ، و فى بعض الفهارس انه طبع بلكهنو و يقال له اخلاق جلالى . اوله فى بعض النسخ : ستايش كريمى كه حلية جليلش ... نسخه منه كتابتها فى1061 عند الشيخ الجندقى فى النجف و نسخه الرضوية وقفت فى1145 و نسخه الشيخ مهدى شرف الدين . و اوله فى بعض النسخ : افتتاح كلام بنام واجب الاعظام سلطانى كه بامر نافذ ازلى جنود مجندة اعيان ممكنات را از سرحد عدم بدار الملك وجود متوجه ساخت ... و آخره : بحق عين الاعيان محمد و آله و اخوانه من ذوى العيان ... رتبه على مطلع فى بعض المقدمات ، و مغرب فى بعض اللواحق ، بينهما لمعات ثلاثة ، و صرح فى المغرب ان المحقق الطوسى مولف اخلاق ناصرى الذى اكثر فوائده منطو فى هذا الكتاب ختم كتابه بوصايا افلاطون الى تلميذه ارسطاطاليس ، فاقتدى هو به و جعل الخاتمة فى سمتين : اولهما فى وصية افلاطون و الثانى فى ترجمه وصايا ارسطاطاليس فى كتابه سر الاسرار الذى كان باليونانية فعربه بعض نقلة الكتب بامر المامون فى عصره ، فعمد الى ترجمه بعض الفوائد من المعرب ، و جعله السمت الثانى . و اقدم نسخ اطلعت عليها الهيات : 281 د غير مورخة من القرن التاسع او العاشر و فرخ مشهد148 : ضمن مجموعة تاريخ كتابتها 922 مذهبة ، و رايتها فى الملك5964 : بخط بابا شاه الخطاط الاصفهانى 27 رمضان 980 ، و فى المجلس583 : تاريخها1003 ايضا مذهبة ، و الملية 992 : تاريخها 1009. و اصغر المهدوى رقم274 : كتابتها5 ج 1014 1 و المجلس 5855 : بخط محمد نظام بن على خان ساوه12 ع1046 2 . و غيرها ، كما فى الفهارس .
للمولى محمد تقى بن حسين على الهروى الاصفهانى الحائرى ، المتوفى 1299 ذكره تلميذه فى نتيجة المقال و قال نفسه فى نهاية الامال : انه كتاب مبسوط لكنه ليس بتمام الابواب و الفصول الا انى رتبت كثيرا من مباحثه المتشتة ... اقول : كانه رتبه و تممه بعدا ، نسخه منه تامة الى آخر مبحث الاجتهاد و التقليد ، و هو آخر مباحث اصول الفقه ، موجودة فى كتب الحاج شيخ عبد الحسين الطهرانى بكربلاء ، و قد وقفها المولف نفسه فى1282 . اوله : الحمد لله الذى حارت بكبرياء هيبته دقائق لطائف الاوهام ... و نسخه اخرى عند الشيخ محمد السماوى و هو الى مباحث التجزى فى الاجتهاد .
لوامع الالهية للمير السيد احمد العاملى ، ياتى باسمه لوامع ربانى در رد شبه نصرانى 18 . 366 :
للشيخ المتكلم الفقيه ابى عبد الله مقداد بن عبد الله بن محمد السيورى الحلى ، تلميذ الشيخ الشهيد فى786 و هو من احسن ما كتب فى الكلام نظير تجريد المحقق الطوسى ، فى اربعة آلاف بيت ، لكنه زاد فى مباحثه . اوله : تسبيحات او السبحات لجلال مبدع نطق بايات وجوب وجوده هويات الاشياء ... . ذكره كشف الحجب و يظهر من الروضات وجوده عنده ، و وصفه بما مر . و يوجد نسخه منه عند السيد هبة الدين الشهرستانى ، و فى خزانة سيدنا الحسن صدر الدين نسخه جليلة مذهبة حسن الخط . و مر شرحه للسيد كاظم الرشتى فى الشروح ، و ايضا فى مكتبة راجه فيضآبادى و مدرسة الفاضلية ، فرغ منه فى الاربعاء19 ج 804 1و نسخه السيد محمد المشكاة قريبة لعصر التاليف
منظومة و شرحها للشيخ اسد الله بن محمود الجرفادقانى المولود فى 1303 المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء : 141 قال فى شمس التواريخ له : انه الفه فى1329 و اورد اللامع الثالث منه فى المنازل السبعة و اللطائف فى ص 90 من شمس التواريخ و اورد بعض شعره فى محمود و اياز
فارسى ملخص من كتاب احسن الكبار فى مناقب الائمة الاطهار 288 : 1 مع زيادة فوائد و احاديث معصومية و مطالب اخرى . للمولى المفسر على بن الحسن الزوارى ، تلميذ المحقق الكركى ، و استاذ المولى فتح الله المفسر الكاشانى ، و هو صاحب روضة الابرار فى ترجمه نهج البلاغة و شرحه الذى فرغ منه947 و اللوامع مرتب على :مقدمه فى اصول الدين و اربعة عشر بابا فى احوال السادة الطاهرين ، و قد كتبه بامر شاه طهماسب كاصله احسن الكبار ايضا كما مر ، و ينقل عنه المعاصر التبريزى فى وقايع الايام و كان عند صاحب الرياض و ينقل عنه ايضا فى انساب النواصب المولف فى1076 ناسبا له الى المحقق الكركى ، و هو اشتباه منه بل هو لتلميذه كما ذكرته ، نسخه منه عند السيد الملاباشى ، و اخرى عند محمد المحيط الطباطبائى فى طهران
للشيخ العارف رضى الدين رجب بن محمد بن رجب ، المعروف ب الحافظ البرسى من اواخر المائة الثامنة . اوله : بحمد الله الفرد لا من قلة ، الموجود لا من علة ، و الصلاة على المبعوث باشرف سنة و آله ... و كانه ذيل لكتابه الموسوم ب مشارق انوار اليقين فى حقائق اسرار امير المومنين الذى صنفه فى الامامة ، او مقدمه له . قال فيه و اتبعتها كتابا سميته مشارق انوار اليقين ، و هو غير مشارق الامان له ايضا ، الذى فرغ منه فى 801كما قاله صاحب الرياض الذى راى الكتاب بمازندران ، و اللوامع يقرب من 300بيت رايته بالكاظمية عند مولانا الميرزا ابراهيم الكرباسى ، و فى مكتبة المرجانية ببغداد ، و فى طهران عند السيد جلال المحدث الارموى ، و نسخه عند سردار كابلى من القرن الحادى عشر مع عدة رسائل آخر من المولف انتقلت الى دانشگاه
للسيد الحاج ميرزا محمد باقر بن محمد الموسوى الحسينى الشيرازى ، الواعظ الشهير يقرب من شرح السيد على خان فى مجلدين ، هو ادق من شرح ابن ميثم كما ذكره بعض الافاضل ، و قال : ان نسخه منه بخط جيد عند الحاج شيخ عبد الحسين بن الحاج شيخ عبد الرحيم بمشهد خراسان . اقول : و هو صاحب بحر الجواهر الخاقانى الفارسى الذى كتبه للسلطان فتح على شاه ، و طبعه حفيده المسمى باسمه فى 1297 و ذكر شرح الصحيفة فى الروضات ايضا و قال : انه فى هذه الاواخر و اقول : رايت النسخة فى طهران عند الشيخ جواد العراقى فى مجلدين . اوله : الحمد لله الذى كان مختفيا فى غيب الهوية فى مرتبة الاحدية ... قال فى اللمعة الاولى فى شرح الدعاء الاول بعد ذكر جملة من آداب الدعاء و الداعى : و بسطنا الكلام فيها فى كتابنا مقاصد الصالحين ... و فرغ من اللمعة الاولى ليلة الاثنين رابع عشر من صفر 1229 و اللمعة الثانية فى شرح الدعاء الثانى ، و جعل لكل لمعة خطبة مستقلة مراعيا لبراعة الاستهلال لمضمون ذلك الدعاء ، كما فعله السيد على خان المدنى ، و فرغ من اللمعة السادسة و العشرين و بها يتم المجلد الاول ، فى ليلة الاحد من العشر الاول من ربيع الثانى فى1231 و فرغ من اللمعة الرابعة و الخمسين فى دعاء استكشاف الهموم آخر المجلد الثانى فى ثانى عشر شعبان 1232 و فى اثناء شرح الادعية يذكر فوائد جليلة بعنوان لمعة عرشية فى اكثر الكتاب ، و هذه النسخة بخط نظر على بن محمد تقى كتب فى مدرسة چهار باغ اصفهان فى 26 ذى حجة ، و نسخه اخرى منه فى شيراز عند حفيد المصنف الميرزا عبد الباقى المعاصر ، و يقال له لوامع العرشية بملاحظة اكثر عناوينه ، و نسخه من اللوامع فرغ منه كاتبه محمد مهدى بن على اكبر فى 1237عند سردار كابلى بكرمانشاه
للسيد المحدث الجزائرى ، السيد نعمة الله بن عبد الله التسترى ، المتوفى 1112 موجود فى الخزانة الرضوية و عند السيد على اصغر بن السيد حسين الحكيم بن الحاج سيد على التسترى من احفاد الشارح ، و قطعة من اوله فى خزانة شيخنا الميرزا محمد تقى الشيرازى . اوله : الحمد لله رب العالمين حمدا كثيرا ... و هو شرح مزج ذكر فى اوله اسمه و اسم الشرح ، و انه كتبه بعد شرح توحيد الصدوق الذى مر بعنوان انس الوحيد368 : 2 و فى الرضوية نسخه مدونة مستقلة بخط محمد صالح بن محمد رشيد فى شعبان 1106 و هو بعينه تاريخ فراغ المصنف كما كتبه فى الهامش بخطه ، و كتب الوقفية للخزانة الرضوية ايضا بخطه فى التاريخ ، و ارسلها الى الخزانة ، و نسخه اخرى فى حاشية كتاب العيون كتابتها فى 1125بخط سيد على بن ادهم الحسينى الشيرنكى السبزوارى ، و نسخه منقولة عن نسخه خط المصنف فى مكتبة الميرزا ابى الفضل شيخ الاسلام الزنجانى
للحاج الشيخ ابو الحسن بن محمد الدولتآبادى المرندى النجفى ، المتوفى 1352 المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء 34 : طبع بطهران فى 1330 على الحجر فى 485 ص
لعبد الرحمان الجامى المذكور فى 188 : 9 و4 : 14 شرح ل قصيدة الخمرية لابن فارض المصرى 632 576المذكور فى 27 : 9 فرغ منه فى 883. اول القصيدة :
شربنا على ذكر الحبيب مدامة*****سكرنا بها من قبل ان يخلق الكرم
اول الشرح : سبحان من جميل ليس لوجهه نقاب الا النور ... اما بعد اين ورقى چنديست در شرح الفاظ ... قصيدة ميمية خمرية فارضية ... نسخها شايعة . اقدم ما اطلعت : اصغر مهدوى بطهران رقم 68 : من القرن التاسع او العاشر و المجلس 5008 :بخط آقا جان بن سيف الله الشيروانى ج949 2 و دانشگاه339 : ضمن مجموعة تاريخها ج1086 1 و ادبيات : 125 د من القرن الحادى عشر ، كما فى فهارسها . و غيرها
لفخر الدين الرازى ، محمد بن عمر بن حسين 606 544المذكور فى 810 : 9 الفه لابى حفص عمر بن حسين اسفهسالار فى بلدة لوالج ، فى شرح اسماء الله و صفاته و نعوته ، فى ثلاثة اقسام : المبادىء و المقدمات ، المقاصد و الغايات ، اللواحق و المتممات ، فى كل منها عدة فصول . اوله : الحمد لله الذى حارت الافكار فى مبادىء انوار كبريائه ... اما بعد فان الله تعالى لما اسعدنى بالاتصال بحضرت السلطان ... . يوجد منه نسخه فى دانشگاه 4154 : بخط بنياد حافظ تاريخها4 ج1095 2 كما فى فهرسها . و فى الرضوية 426 : نسخه قديمة من وقف ابن خاتون ، قال صاحب فهرسها : اثنا فى الديباجة بهاء الدين ابى المويد سام بن عمد محمد بن مسعود بن حسين . الذى هو من ملوك غور . راجعه
لمحمد معصوم بن محمد امين بن على بن حسين الاسترآبادى ، و هو ترجمه تاويل الايات الظاهرة فى فضائل العترة الطاهرة المذكور فى 304 : 3 مع مقدمه و اضافات ، و المترجم كان معاصر الشاه عباس الثانى ، و ترجمه باشارة استاذه محمد مومن ، و احتمل النفيسى فى فهرسه انه محمد مومن الاسترآبادى الفقيه و اضاف المترجم مقدمه فى اوله و سماه بهذا الاسم ، و قال فى تاريخها :
جويد ز تو انديشه اگر تاريخش ****گو يك جمعيت از حقائق لبريز
اوله : صدر الكتاب صحيفه آمال مفسران آيات كلام دانش و فصل الخطاب ... . يوجد نسخه منه فى المجلس 2009 :مذهبة ممتازة غير مورخة كتبت لشاه عباس الثانى و نسخه فى دانشگاه 3356 :كتابتها1128 قابل مع نسخه الاصل ، كما فى فهرسهما
للمولى محمد على بن الحاج حسن الاردكانى ، المعروف بالنحوى ، تلميذ بحر العلوم ، و ترجمته بالفارسية له ايضا مرت بعنوان الترجمة
للمولوى الحاج السيد ابى القاسم بن الحسين بن النقى الرضوى القمى الحائرى اللاهورى ، المتوفى1324 المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء66 و هو تفسير الكبير فى عدة مجلدات ، فارسى متعارف لكنه لم يبرز منه الا بعضه ، و قد تممه ولده المولوى السيد على بن ابى القاسم فصار مجلدات ، و قد طبعت من مجلداته بالهند الى 1326 بعضها و كتب له تقريظات من العلماء ، و قد خرج منه الى الان ستة عشر مجلدا فى تفسير ستة عشر جزء من اجزاء القرآن الثلاثين لكل جزء مجلد و فى عزمه ان يتممه فى ثلاثين جزء
لسيدنا ابى محمد الحسن بن السيد هادى بن السيد محمد على ، اخى السيد صدر الدين الموسوى العاملى الكاظمى 1354 1272المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء445 : متن متين فى تمام الاصول من نتائج افكاره و افكار اساتيذه من تلاميذ شيخ الانصارى
للسيد محمد كاظم بن محمد قاسم الرشتى ، المتوفى بالحائر فى1259 . مرتب على مقدمه و بابين و خاتمة . اوله : حمدا لمن خلق الانسان و علمه القرآن ... . و كتب بعنوان التعليق عليه بعض ما سمعه من المولف فى شرح المرادات و بيانها ، المولى محمد تقى الهروى ، اوان كونه بكربلاء مستفيدا من درس السيد محمد كاظم ، و سمى تعليقاته ب الدرر المنثورة كما مر . يوجد فى خزانة سيدنا الحسن . و طبع مع شرح حديث عمران له بتبريز فى . 1271
للسيد محمد رضا بن ابى القاسم بن فتح الله بن نجم الدين ، الملقب ب آقا ميرزا الحسينى الكمالى الاسترآبادى الاصل ، الحلى المسكن 1346 1283 المذكور فى طبقات اعلام الشيعة النقباء736 : و هو فى الامامة و الرد على العامة عن كتبهم المعتمدة عندهم ، و فرغ منه فى الاربعاء ثامن عشر ربيع الثانى فى 1308نسخه منه ضمن كتبه الموقوفة فى خزانة الحاج على محمد النجفآبادى بخط المولف ، و فى آخره منظومة جمان الابحر فى الامامة كما مر5 . 130 :
او لوامع ربانى فى رد شبه النصرانية على اختلاف النسخ ، و اثبات تحريف اناجيلهم . للسيد احمد بن زين العابدين العلوى العاملى ، ابن خالة المحقق الداماد و تلميذه ، من اسباط المحقق الكركى المتوفى بين 1060 1054 الفه فى محرم 1031 قبل كتابه مصقل الصفا كما صرح به فى اول مصقل الصفا الموجود و اللوامع ايضا موجود و يسمى لوامع الالهية ايضا . اوله : گوهر غريب بديع كه بدستيارى غواص فكر سريع از بحر ضمير باديه پيمايان اقليم معنى متواتر گردد ، ستايش صانعى است كه بيت المعمور سپاسش از آن پايه برتر است ... قرظ عليه جمع من الادباء برباعيات كل مصرع منها تاريخ للتاليف يعنى1031 . و يوجد منه نسخه عند السيد محمد على الروضاتى باصفهان ، ذكره فى فهرست مخطوطات اصفهان169 : 1 و احتمل انه نسخه الاصل و بخط المولف محرم 1031 . و ذكر اوله : الحمد لله الذى هدانا لهذا و ما كنا لنهتدى لو لا ان هدانا الله ، مخفى نماند بر مدارك اصحاب ايمان و مشاعر ارباب بينش و عرفان ، سيما حاميان حوزه اسلام ... . و هو غير صواعق الرحمن المذكور فى 15 . 94 :
للبحرانى ، ياتى بعنوان لوامع الوسائل
فقه فارسى . للسيد محمد بن الميرزا معصوم الرضوى المشهدى ، المعروف ب السيد محمد القصير المتوفى1253 كذا ذكره نجوم السماء و لكن الصحيح فى وفاته1255 كما فى فردوس التواريخ و مطلع الشمش و النسخة فى مدرسة سپهسالار بخط القرن الثالث عشر و هى رسالة عملية من فتاوى السيد محمد القصير فى الطهارة و الصلاة و الصوم و الخمس ، و عليه خط السيد بشهادة الثقة عنده على تصحيح الرسالة . اوله : الحمد لله على ما انعم كما علم الانسان ما لم يعلم ... اما بعد بر مرآت صحايف عطارد قطعيان روشن ضمير . ..
للشيخ الرئيس ابى عبد الله الحسين بن محمد الحلوانى ، ذكره ابن شهرآشوب فى المعالم و بعد قوله : ان له لوامع السقيفة قال : و له مثالب الاعياء فيظهر منه ان اللوامع مع جميع ما اضيف اليه واحد و مر احوال السقيفة و كامل السقيفة
للشيخ الرئيس عبيد الله بن عبد الله السعدآبادى او السدآبادى ، المعاصر للسيد المرتضى ، ذكره فى كتابه المقنع فى الامامة الذى الفه و تاريخ بعض رواياته فى . 433
للشيخ محمد بن عبد على بن محمد بن احمد آل عبد الجبار ، كتبه بعد عدة رسائل مختصرة و مطولة ، و هذا متوسطة ، كتبه للسيد حسن بن السيد درويش ، مرتب على مقدمه و ستة ابواب و خاتمة ، و فى المقدمة ذكر تعريف الحكمة و اقسامها و غايتها و شرفها و موضوعها . اوله : الحمد لله الاحد الفرد الصمد ... . يوجد عند السبزوارى بكاظمين نسخه ناقصة ينتهى الى مبحث علم الله
طبع فى الممالك الخارجة عن الايران و العراق قديما ، و لعله الهند و هو فارسى
رابع الرسائل السبعة الكاشفية فى النجوم و هو فى خصوص احكام السنين و ما يتعلق بها . للمولى حسين بن على الكاشفى البيهقى المتوفى حدود 910 .
لوامع صاحبقرانى و هو اللوامع القدسية الاتى ، سمى به لانه كتبه للشاه عباس الملقب ب صاحبقران .
لوامع الظهور فى تفسير آية النور طبع فى الهند ، و مر بعنوان الرق المنشور .
اللوامع العرشية كما عبر به فى بعض المجاميع و كذلك فى نسخه خط المولف التى طبع بعض اجزائه عنها و مر بعنوان لوامع الانوار العرشية 362 : 18 على المشهور .
لحسين بن محمد شفيع الاصفهانى ، المتخلص ب شفيعى المذكور فى 533 : 9 منظوم بالعربية .
منظومة فى المواريث ، للشيخ محمد رضا بن قاسم الغراوى النجفى ، نظمها فى . 1355
للمجلسى الاول ، شرح ل من لا يحضره الفقيه فارسى خرج منه الطهارة و الصلاة و الزكاة و الحج و الزيارات الى آخر ابواب الحقوق و فروض الجوارح ، فى ثلاث مجلدات ، فرغ منها فى1066 و بها يتم نصف الفقيه ثم كتب الربع الثالث من الفقيه من كتاب القضاء الى آخر الكبائر ، يوجد من موقوفة الشيخ عبد الكريم العطار فى مكتبة التسترية فى النجف ، و اما شرح الربع الاخير فما رايته بعد ، و المجلد الاول الى آخر الطهارة فرغ منه فى 1065 بخط يد الشارح ، فى هوامشه الحاقات كثيره ، و فى متنه تصرفات و تغييرات ، موجود فى مكتبة فخر الدين النصيرى بطهران رقم 87 : للمجلسى و هو المولى محمد تقى بن مقصود على الاصفهانى1070 1003 كتبه للشاه عباس الموسوى الصفوى ، بعد عرضه الشرح العربى عليه ، و استدعائه الشرح الفارسى . اوله : حمدى كه باقلام اشجار و مداد بحار بر صفحات ليل و نهار شرح سطرى از آن نتوان نگاشتن ، سزاوار ... و شرحه العربى يسمى ب روضة المتقين كما مر انه فرغ منه فى 1046 بعض مجلداته موجود فى الرضوية و غيرها كخزانة السيد الحاج آقا بن الحاج سيد اسد الله بن السيد حجة الاسلام الاصفهانى ، و خزانة الحاج مولى على محمد النجفآبادى بالنجف و هذه النسخة بخط المولى محمد شفيع بن المولى محمد باقر النيسابورى ، فرغ من كتابتها فى1095 و نسخه عند سيدنا الحسن صدر الدين بالكاظمية ، و مجلد منه من الحج الى آخر ابواب الحقوق عند الحاج السيد ابو القاسم الاصفهانى فى النجف ، فرغ منه فى شوال فى 1066 و كتابة النسخة فى 1088 و طبع فى 1331 تمام النصف الاول من الشرح فى مجلدين كبيرين ، كل مجلد شرح لربع الفقيه فرغ من طهارته فى محرم1065 و فرغ من ابواب الحقوق و فرائض الجوارح فى 1066 و فى دانشگاه : 1846: و 1847المجلدين بخط المولف تاريخ المجلد الاول ج 1065 1 ، و سپهسالار 2664 :بخط محمود بن سلطان شاه الخطاط تاريخها 1070 و المجلس834 : بخط بهاء الدين محمد بن صالح تاريخها 1084و عليها اجازة من المجلسى الى الامير السيد على فى تلك التاريخ و سپهسالار 2439 :بخط حسن بن ميرزا جان كتبها بهمدان فى 1076 ، و غيرها . كما فى فهرسها
للسيد مصطفى بن اسماعيل الموسوى ، تلميذ الميرزا محمد النيسابورى الاخبارى ، فى ذكر حدوث اصل الاجتهاد و نقل كلمات القدماء و المتاخرين فى المنع عنه و المنع عن العمل بالظن ، كتبه باسم محمد شاه القاجار ، و اطرى فى الثناء على الحاج ميرزا آقاسى وزيره ، و عبر عنه بالاستاد و الفيلسوف و معلم الحكماء و العالم العامل الشيخ عباس بن مسلم الايروانى الملقب بحاج ميرزا آقاسى ، الى غير ذلك ، رايته عند الحاج صدر الذاكرين التفريشى بطهران . اوله : لك الحمد يا رب حمدا يكون لنا اليك وسيلة و للزلفى لديك ذريعة ... . يوجد نسخه منه فى الهيات463 : د ضمن مجموعة بخط من القرن الثالث عشر ، كما فى فهرسها
للشيخ محمد على بن الشيخ ابى طالب الزاهدى الجيلانى الاصفهانى ، المتوفى ببنارس الهند فى 1181 حكاه نجوم السماء عن فهرست كتبه
لابى الحسن محمد سليم الطبيب المراغى ، رايته بخط مولفه فى 1117 فى كتب السيد الميرزا آقا المدعو ب فاضل الهاشمى السبزوارى
للامير غياث الدين محمد الدشتكى الشيرازى الحسينى الحسنى ، المتوفى948 الفه فى سن ثمانية عشر سنة ، كما ذكره القاضى فى المجالس و انه رآه . و ذكر سنه فى زمن التصنيف فى الروضات و كانه اشتباه بكتابه تحفه شاهى443 : 3 .
مختصر شمس العلوم فى اللغة و مختصره ضياء الحلوم و هذا المختصر رايت منه النصف الاول بقلم السيد ابى طالب بن محمد هاشم بن عبد الله الحسينى النجفى الفتال فى 27 ج 1084 1 فى كتب الشيخ عبد الحسين الطهرانى بكربلاء . اوله : الحمد لله الذى فضل الانسان على سائر الحيوان ... . اقتصر فيه على خصوص لغات شمس العلوم و اسقط ما يذكر فيه من خواص الاشياء و ما لا ربط له باللغة ، و على ظهر النسخة تملك السيد زين العابدين بن محمد بن روح الامين المختارى فى 1122.
لوامع النكات الحاوى لما افاده شيخنا الانصارى فى المباحث الفقهية من الافادات مر بعنوان لوامع الاحكام358 : 18 للشيخ محمود العراقى
للسيد هاشم بن سليمان بن اسماعيل كتكانى . البحرانى ، المتوفى1107 فرغ منه فى 1096 عدة فى الرياض من مصنفاته التى رآها عند ولده باصفهان
للشيخ احمد بن زين الدين الاحسائى1241 1166 المذكور فى طبقات اعلام الشيعة الكرام 88 : الفه1211 و جوامع المسائل للشيخ عبد على بن الشيخ على التوبلى كما مر فى 255 : 5 و لعل مولفه ما ذكرته فى طبقات الاعلام الكرام 749 : و احال اليه الاحسائى فى جواباته للشيخ مسعود بن مسعود ، و رايت اللوامع فى طهران عند الحاج ميرزا على صدر الذاكرين التفريشى . و ينقل عن المسئلة الخامسة منه فى علم الله تعالى فى بعض اجوبة مسائله ، و يظهر من انوار البدرين انه مندرج فى المجلد الاول من جوامع الكلم 5 . 253 :
لنور الدين عبد الرحمان الجامى898 817 . فى العرفان فى مقدمه مبسوطة و خمسة و ثلاثين لايحة ، يبحث فيها عن الجسم و الروح و الوجود و صفاته و وحدت ذات البارى و غيرها من المباحث العرفانية ، و فى الديباجة ضمن رباعية يشير الى ملك همدان و اهدائه الكتاب . اوله : رب وفقنا للتكميل و التتميم ... خداوندا سپاس تو بر زبان نمىآريم ، و ستايش تو بر تو نمىشماريم ... تمهيد اين رسالهاى است مسمى ب لوائح در بيان معارف و معانى كه بر الواح اسرار ارباب كشف و عيان و اصحاب ذوق و وجدان لايح گشته ... مطبوع ، و نسخه شايعة : رايته عند الحاج صدر الذاكرين التفريشى بطهران ، و رايت ايضا نسخه منه فى الملك 4795 : ضمن كلياته كتبت فى حياة المولف فى895 و نسخه عند اصغر المهدوى رقم 68ايضا ضمن كلياته من القرن التاسع او العاشر و دانشگاه118 : بخط ابو سعيد كتابتها ج902 2 و ادبيات : 92 د بخط طالب بن جعفر النوروزى كتابتها1010 و ايضا فى ادبيات86 : ب بخط محمد كريم تاريخها1040 و دانشگاه 4736 : ضمن مجموعة تاريخها 1060 و ايضا اصغر المهدوى272 : محرم1082 و دهخدا 270 : رمضان1084 و نسخ اخرى . كما فى الفهارس
للشيخ عبد الملك الدركانى ، ذكر اسمه و اسم الكتاب فى الديباجة و هو نظم و نثر فارسى فى عدة فصول فى العشق ، جاء فيها انه شرح و اقبال ل السوانح للشيخ احمد الغزالى . اوله : الحمد لله حمده و الصلاة و السلام على رسوله و عبده محمد ... و آله ... يوجد منه نسخه ضمن مجموعة عند فخر الدين النصيرى بطهران رقم231 : فى اربعين ورقة . و رايت منه نسخه فى الملك 4196 : كتابتها 1017 سمى فى الديباجة ب سوانح و نسب الى القاضى حميد الدين الناكورى ، محمد بن عطاء فى العنوان بخط الكاتب . راجعه
لعين القضاة الهمدانى ، ابو المعالى عبد الله بن محمد بن على الميانجى 525 492 المذكور فى 781 : 9 فى مائة و واحد فصلا فى العرفان و هو فى قبال السوانح للغزالى ، و جاء فى مجالس العشاق انه كتبه فى غرامه لشاب صائغ . فرغ منه بعد520 ، و طبع مع مقدمه للدكتور رحيم فرمنش فى 1337 ش . اوله : روح و عشق هر دو در يك زمان موجود شدند ، و از مكنون در ظهور آمدند ، روح را بر عشق آميزشى پديد آمد ، و عشق را با روح آويزشى ظاهر شد ... . يوجد منه نسخه فى سپهسالار بخط محمد صالح بن محمود ضمن مجموعة مع التمهيدات له و السوانح لغزالى تاريخ كتابتها . 1025